Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Wyjścia 18 Bible Online

Wyjścia 18 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Wyjścia 18

¹Gdy Jetro, kapłan midiański, teść Mojżesza, usłyszał o wszystkim, co Bóg[350] uczynił dla Mojżesza i dla swego ludu Izraela, że wyprowadził JHWH Izraela z Egiptu,

²wziął Jetro, teść Mojżesza, Syporę, żonę Mojżesza, wcześniej odprawioną,

³oraz dwóch jej synów, z których jednemu było na imię Gerszom, gdyż powiedział: Byłem gościem w obcej ziemi,

⁴a drugiemu było na imię Eliezer, bo [jak powiedział]: Bóg mojego ojca przyszedł mi z pomocą i wyratował mnie od miecza faraona,

⁵i przybył Jetro, teść Mojżesza, z jego synami i jego żoną do Mojżesza na pustynię, gdzie obozował, [gdzie] była góra Boża,[351]

⁶i kazał powiedzieć Mojżeszowi: Ja, twój teść Jetro, przybyłem do ciebie z twoją żoną, a dwaj jej synowie są z nią.

⁷Wtedy Mojżesz wyszedł, by spotkać swego teścia, pokłonił się[352] i ucałował go, i wypytywali jeden drugiego o powodzenie — i weszli do namiotu.

⁸Mojżesz wyliczył swojemu teściowi wszystko, co uczynił JHWH faraonowi i Egipcjanom z powodu Izraela, o całym trudzie, który spotkał ich w drodze, i jak wyratował ich JHWH.

⁹A Jetro cieszył się[353] całym tym dobrem, które JHWH wyświadczył Izraelowi, tym, że go wyratował z ręki Egipcjan.

¹⁰I powiedział Jetro: Błogosławiony niech będzie JHWH, który wyratował was z ręki Egipcjan i z ręki faraona, [i] który wyratował lud spod ręki Egipcjan.[354]

¹¹Teraz wiem, że JHWH jest większy niż wszyscy bogowie, że [tak postąpił] w tej sprawie, ponieważ panoszyli się nad nimi.

¹²Następnie Jetro, teść Mojżesza, złożył Bogu całopalenie i ofiary rzeźne. Przyszedł też Aaron i wszyscy starsi Izraela, aby wraz z teściem Mojżesza spożyć posiłek[355] przed Bogiem.

¹³Następnego zaś dnia rano, Mojżesz zasiadł, aby sądzić lud. Lud zaś stał przed Mojżeszem od rana do wieczora.

¹⁴Gdy teść Mojżesza zobaczył wszystko to, co czyni on dla ludu, powiedział: Z jakiego to powodu czynisz to dla ludu? Dlaczego ty sam siedzisz, a cały lud ustawia się przed tobą od rana do wieczora?

¹⁵I odpowiedział Mojżesz swojemu teściowi: Dlatego, że lud przychodzi do mnie, aby szukać [rady u] Boga.

¹⁶Bo przychodzą do mnie, gdy mają jakąś sprawę, a ja rozstrzygam między jednym a drugim i zapoznaję ich z ustawami Boga i z Jego prawami.

¹⁷Wtedy teść Mojżesza powiedział do niego: Niedobra to rzecz, którą ty czynisz.

¹⁸Bardzo męczysz i siebie, i ten lud, który jest z tobą, bo ta sprawa jest za trudna dla ciebie, nie będziesz w stanie podołać jej sam.

¹⁹Posłuchaj teraz mojego głosu, poradzę ci i niech Bóg będzie z tobą. Ty sam, ze względu na lud,[356] pozostawaj blisko Boga i ty sam przedstawiaj Bogu te sprawy.

²⁰Następnie wdrażaj ich w ustawy[357] i w prawa[358] oraz zapoznawaj ich z drogą, którą mają iść, i z dziełem, które mają pełnić.

²¹Lecz ty upatrz sobie spośród całego ludu ludzi dzielnych,[359] bojących się Boga, ludzi godnych zaufania, nienawidzących niegodziwego zysku, i [tych] ustanów nad nimi jako książąt tysięcy, książąt setek, książąt pięćdziesiątek i książąt dziesiątek.

²²Niech sądzą lud w każdym czasie. A gdy pojawi się jakakolwiek ważna sprawa, niech przychodzą do ciebie, lecz w każdej pomniejszej sprawie niech rozstrzygają oni — i tak ulżyj sobie, i niech niosą z tobą.

²³Jeśli tę sprawę uczynisz, a [tak] przykazuje ci Bóg, to będziesz w stanie się ostać, a też cały ten lud wróci na swoje miejsce w pokoju.

²⁴I posłuchał Mojżesz głosu swego teścia, i uczynił wszystko, co ten powiedział.

²⁵Wybrał więc Mojżesz ludzi dzielnych spośród całego Izraela i ustanowił ich naczelnikami nad ludem, książętami tysięcy, książętami setek, książętami pięćdziesiątek i książętami dziesiątek.

²⁶I sądzili lud w każdym czasie; [tylko] sprawę trudną przedkładali bezpośrednio Mojżeszowi, a w każdej sprawie pomniejszej rozstrzygali sami.

²⁷Potem Mojżesz wyprawił swego teścia, a on poszedł do swojej ziemi.