Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Wyjścia 21 Bible Online

Wyjścia 21 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Wyjścia 21

¹A te są prawa,[407] które przedłożysz przed nimi:

²Jeśli kupisz niewolnika hebrajskiego, będzie[408] [on][409] służył sześć lat, a siódmego [roku] wyjdzie na wolność nieodpłatnie.

³Jeśli sam przyszedł, sam wyjdzie; jeśli był on mężem żony, jego żona wyjdzie z nim.

⁴Jeśli jego pan dał mu żonę i urodziła mu synów lub córki, żona i jej dzieci należeć będą do jej[410] pana, a on wyjdzie sam.

⁵A jeśli niewolnik wyraźnie oświadczy:[411] Kocham mojego pana, moją żonę i moich synów[412] — i nie chcę wyjść na wolność,

⁶to przyprowadzi go jego pan przed Boga,[413] następnie przyprowadzi go do drzwi lub do odrzwi i przekłuje mu jego pan jego ucho szydłem — i będzie mu służył na wieki.[414]

⁷A jeśli ktoś sprzeda swoją córkę jako niewolnicę, to ona nie wyjdzie tak, jak wychodzą niewolnicy.

⁸Jeśli okazała się niewłaściwa w oczach swego pana, który ją sobie[415] przeznaczył, niech ją pozwoli wykupić.[416] Nie ma prawa sprzedać jej obcemu ludowi[417] w wiarołomstwie przeciw niej.[418]

⁹Jeśli zaś przeznaczył ją dla swego syna, postąpi z nią według prawa dotyczącego córek.

¹⁰Jeśli weźmie sobie inną, nie ujmie jej pożywienia,[419] odzienia i współżycia.[420]

¹¹A jeśli tych trzech [obowiązków] wobec niej nie dopełni, to wyjdzie ona za darmo bez pieniędzy.

¹²Kto uderzy człowieka i ten umrze, musi ponieść śmierć.

¹³A jeśli na niego nie czyhał, lecz Bóg podsunął mu [go] pod rękę, wyznaczę ci miejsce, do którego będzie mógł uciec.

¹⁴Jeśli jednak ktoś przygotował się przeciw swojemu bliźniemu, by go zabić z rozmysłem, to weźmiesz go nawet sprzed mojego ołtarza, aby go uśmiercić.

¹⁵Kto zaś uderzy swojego ojca lub swoją matkę, musi ponieść śmierć.

¹⁶I kto porwie człowieka, to czy go sprzedał, czy znaleziono go w jego ręku, musi ponieść śmierć.

¹⁷A kto złorzeczy swojemu ojcu lub swojej matce, musi ponieść śmierć.

¹⁸Jeśli zaś mężczyźni mocno się pokłócą i jeden uderzy drugiego kamieniem lub pięścią,[421] tak że [ten] nie umrze, ale musi położyć się w łóżku,

¹⁹to jeśli wstanie i potrafi chodzić po dworze o swej lasce, ten, który go uderzył, zostanie uniewinniony, da jedynie za jego przestój i pełne wyleczenie.

²⁰A jeśli ktoś pobije kijem[422] swojego niewolnika albo swoją niewolnicę tak, że umrą pod jego ręką, musi ponieść pomstę.[423]

²¹Jeśli jednak przeżyje dzień lub dwa, to nie będzie podlegał pomście,[424] gdyż jest on jego własnością.

²²Jeśli zaś biją się dwaj mężczyźni, a uderzą kobietę w ciąży tak, że wyjdą jej dzieci,[425] lecz nie będzie szkody,[426] to musi zapłacić grzywnę, taką, jaką nałoży na niego mąż kobiety, a przekaże ją przy rozjemcach.

²³Jeśli jednak będzie szkoda, wtedy da życie[427] za życie[428] —

²⁴oko za oko, ząb za ząb, rękę za rękę, nogę za nogę,

²⁵oparzenie[429] za oparzenie, ranę za ranę, siniec za siniec.

²⁶A jeśli ktoś uderzy oko swojego niewolnika lub oko swojej niewolnicy tak, że je zniszczy, to wypuści go na wolność za jego oko.

²⁷A jeśli wybije ząb swojego niewolnika lub ząb swojej niewolnicy, wypuści go na wolność za jego ząb.

²⁸A jeśli byk[430] zabodzie[431] mężczyznę lub kobietę na śmierć, to byk musi zostać ukamienowany i nie wolno jeść jego mięsa, a właściciel byka będzie niewinny.

²⁹Jeśli jednak byk bódł od dawna,[432] powiadomiono o tym jego właściciela, lecz [ten] go nie pilnował i byk uśmiercił mężczyznę lub kobietę, to byk zostanie ukamienowany, lecz także jego właściciel poniesie śmierć.

³⁰Jeśli [zaś] nałożono na niego okup, to da wykup[433] za swoje życie — tyle, ile na niego nałożą.

³¹Czy zabodzie chłopca czy zabodzie dziewczynkę,[434] postąpią z nim według tego samego prawa.

³²Jeśli byk zabodzie niewolnika lub niewolnicę, da jego panu trzydzieści sykli[435] srebra, a byk zostanie ukamienowany.

³³Jeśli zaś ktoś otworzy studnię lub jeśli ktoś wykopie studnię i jej nie przykryje, a wpadnie do niej bydlę[436] albo osioł,

³⁴to właściciel studni zapłaci w srebrze jego właścicielowi, a martwe [zwierzę] należeć będzie do niego.

³⁵Jeśli czyjś byk pobodzie byka należącego do bliźniego tak, że [ten byk] padnie, to sprzedadzą byka żywego i podzielą się pieniędzmi za niego, podzielą się także zabitym.

³⁶Jeśli jednak było wiadomo, że byk bódł od dawna, a jego właściciel go nie pilnował, to musi zapłacić bykiem za byka, zabity zaś będzie należał do niego.