Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Wyjścia 22 Bible Online

Wyjścia 22 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Wyjścia 22

¹Jeśli ktoś ukradnie bydlę lub owcę i zarżnie je lub sprzeda, pięcioma bydlętami zapłaci[437] za bydlę, a czterema owcami za owcę.

²Jeśli złodziej zostanie złapany przy włamaniu[438] i pobity tak, że umrze, nie ponosi się winy za przelanie jego krwi.

³Jeśli wzeszło nad nim słońce, jest wina za przelanie jego krwi.[439] Złodziej musi zapłacić. Jeśli nic nie ma, za swoją kradzież zostanie sprzedany.

⁴Jeśli w jego rękach została znaleziona[440] rzecz ukradziona, od bydlęcia po osła lub po jagnię [wciąż] żywe, zapłaci podwójnie.

⁵Jeśli ktoś spasie pole albo winnicę lub wygoni swoje bydło, tak że [samo zbłądzi i] będzie się pasło na cudzym polu,[441] to odpłaci tym, co najlepsze ze swojego pola i tym, co najlepsze ze swojej winnicy.

⁶Jeśli wyjdzie ogień i napotka ciernie,[442] a potem zostanie spalony stóg lub zboże na pniu albo pole, to ten, kto wywołał ogień, musi za to zapłacić.

⁷Jeśli ktoś powierzy bliźniemu srebro lub naczynia[443] do przechowania, a zostanie to ukradzione z domu tego człowieka, to jeśli złodziej zostanie wykryty, odda w dwójnasób.

⁸Jeśli zaś złodziej nie zostanie wykryty, pan domu stawi się[444] przed Bogiem,[445] [by rozstrzygnąć], czy nie wyciągnął swej ręki po dorobek[446] swego bliźniego.

⁹W każdej sprawie o sprzeniewierzenie, czy to bydlęcia, czy osła, czy jagnięcia, czy szaty, czy jakiejkolwiek zguby, o której [ktoś] stwierdzi, że to jest jego [własność],[447] przed Boga przyjdzie sprawa obu; ten, którego Bóg uzna winnym,[448] odpłaci swemu bliźniemu podwójnie.

¹⁰Jeśli ktoś da swemu bliźniemu do przypilnowania osła albo bydlę, albo owcę, albo inne zwierzę, a ono padnie lub zostanie okaleczone, lub uprowadzone, gdy nikt [tego] nie zauważył,

¹¹to przysięga przed JHWH rozstrzygnie między obydwoma, czy [powiernik] nie wyciągnął swojej ręki po dorobek[449] swego bliźniego. Właściciel [zwierzęcia] to przyjmie i [powiernik] nie płaci.

¹²Lecz jeśli rzeczywiście ukradł, zapłaci właścicielowi [zwierzęcia].

¹³Jeśli zostało całkiem rozszarpane, to przyniesie je jako dowód; za to, co rozszarpane, nie płaci.

¹⁴Jeśli ktoś wynajął od bliźniego [bydlę], a ono zostało okaleczone lub padło, podczas gdy właściciela przy tym nie było, musi zapłacić.

¹⁵Jeśli jego właściciel był przy tym, [wynajmujący] nie płaci. Jeśli jest on wynajęty, wchodzi to w zapłatę [za wynajem].

¹⁶A jeśli ktoś uwiedzie dziewicę, która nie była zaręczona, i położy się z nią, to nabędzie ją sobie, za opłatą ślubną, za żonę.

¹⁷Jeśli [jednak] jej ojciec wyraźnie odmówi wydania jej za niego, to odważy srebro [i mimo to] uiści opłatę ślubną za dziewicę.

¹⁸Czarownicy nie zostawisz przy życiu.

¹⁹Każdy, kto spółkuje[450] ze zwierzęciem, musi ponieść śmierć.

²⁰Kto składa ofiary bogom,[451] a nie jedynie JHWH,[452] zostanie zgładzony.[453]

²¹Przychodnia nie będziesz gnębił ani uciskał, bo byliście przychodniami w ziemi egipskiej.

²²Nie będziesz upokarzał[454] żadnej wdowy ani sieroty.

²³Bo gdybyś ich[455] bardzo upokarzał, tak że głośno zawołaliby do Mnie, na pewno wysłucham ich wołania

²⁴i zapłonie mój gniew, i wybiję was mieczem — i wasze żony zostaną wdowami, a wasi synowie sierotami.

²⁵Jeśli pożyczysz pieniądze mojemu ludowi, ubogiemu u ciebie, nie bądź dla niego jak lichwiarz, nie nakładaj na niego odsetek.[456]

²⁶Jeśli weźmiesz w zastaw płaszcz swego bliźniego, zwróć mu go przed zachodem słońca,

²⁷gdyż to jego jedyne okrycie, to płaszcz, [którym okrywa] skórę. W czym ma spać? Gdy będzie do Mnie wołał, wysłucham, bo Ja jestem miłosierny.

²⁸Bogu nie bluźnij,[457] a księciu w swoim ludzie nie złorzecz.

²⁹Nie zwlekaj z oddaniem [części] ze zbiorów swoich zbóż i swojej tłoczni.[458] Pierworodnego spośród swoich synów oddasz Mnie.

³⁰Podobnie uczynisz ze swoim bydlęciem [i] ze swoją owcą — siedem dni będą przy swojej matce, a w ósmym dniu oddasz je Mnie.

³¹Będziecie ludźmi Mnie poświęconymi, dlatego nie będziecie jedli mięsa [zwierzęcia] rozszarpanego na polu, rzucicie je psu.[459]