Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Wyjścia 32 Bible Online

Wyjścia 32 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Wyjścia 32

¹A gdy lud widział, że Mojżesz opóźnia zejście z góry, zgromadził się wokół[693] Aarona i powiedzieli do niego: Wstań, zrób nam [jakichś] bogów,[694] którzy poszliby przed nami, bo ten Mojżesz, człowiek, który nas wywiódł z ziemi egipskiej — nie wiemy, co się z nim stało.

²Wtedy Aaron powiedział do nich: Poodczepiajcie złote kolczyki, które mają w uszach wasze żony, wasi synowie i wasze córki, i przynieście do mnie.

³Odczepili więc sobie — cały lud — złote kolczyki, które były w ich uszach, i przynieśli je do Aarona.

⁴I przyjął [je] z ich rąk, nakreślił[695] go rylcem i zrobił go [w kształcie] odlewu[696] cielca.[697] I powiedzieli:[698] To twoi bogowie, Izraelu, którzy cię wywiedli z ziemi egipskiej!

⁵Gdy Aaron to zobaczył, zbudował przed nim ołtarz, zawołał i powiedział: Jutro będzie święto dla JHWH.

⁶Wstali więc wcześnie nazajutrz, złożyli ofiary całopalne i przynieśli ofiary pojednania.[699] I usiadł lud, aby jeść i pić — i wstali, aby się bawić.

⁷Wtedy przemówił JHWH do Mojżesza: Idź, zejdź, gdyż spodlił się twój lud, który wywiodłeś z ziemi egipskiej.

⁸Szybko zboczyli z drogi, którą im przykazałem. Zrobili sobie odlew cielca[700] i pokłonili się mu, i złożyli mu ofiary, i powiedzieli: To są twoi bogowie, Izraelu, którzy cię wywiedli z ziemi egipskiej!

⁹Powiedział też JHWH do Mojżesza: Przyjrzałem się temu ludowi, a oto jest to lud twardego karku.[701]

¹⁰Teraz więc pozostaw Mnie, by zapłonął mój gniew przeciw nim. Chcę ich zniszczyć i ciebie uczynić wielkim narodem.[702]

¹¹Ale Mojżesz zaczął łagodzić oblicze[703] JHWH, swego Boga — i powiedział: Dlaczego, JHWH, płonie Twój gniew przeciw Twojemu ludowi, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej wielką siłą i mocną ręką?

¹²Dlaczego mają mówić Egipcjanie: Na nieszczęście[704] wyprowadził ich, aby wybić ich w górach i wygubić z powierzchni ziemi? Odwróć się od żaru Twego gniewu i zlituj się [w Twym zamiarze dotknięcia] nieszczęściem Twego ludu.

¹³Wspomnij Abrahama, Izaaka i Izraela,[705] swoje sługi, którym przysiągłeś na siebie samego i oznajmiłeś im: Rozmnożę wasze potomstwo jak gwiazdy na niebiosach, a całą tę ziemię, o której mówiłem, dam waszemu potomstwu — i posiądą ją[706] na wieki.

¹⁴I zlitował się JHWH w swym zamiarze sprowadzenia nieszczęścia na swój lud.[707]

¹⁵Mojżesz zaś zawrócił i zszedł z góry, a w jego ręku były dwie tablice Świadectwa, tablice zapisane z obu swoich stron — z jednej i z drugiej były [one] zapisane.

¹⁶Tablice te były dziełem Boga i pismo było pismem Boga, wyrytym[708] na tablicach.

¹⁷Gdy Jozue usłyszał odgłos krzyku ludu, powiedział do Mojżesza: Głos bitwy w obozie!

¹⁸A [Mojżesz] odpowiedział: To nie głos śpiewu zwycięstwa i nie głos śpiewu porażki,[709] a jednak słyszę śpiew.

¹⁹A kiedy zbliżył się do obozu, zobaczył cielca i tańce. Wtedy zapłonął gniew Mojżesza i rzucił ze swoich rąk tablice, i potłukł je pod górą.

²⁰Potem wziął cielca, którego zrobili, i spalił [go] w ogniu, starł na proszek, rozsypał nad powierzchnią wody i kazał synom Izraela pić!

²¹Następnie powiedział Mojżesz do Aarona: Co ci uczynił ten lud, że sprowadziłeś na niego tak wielki grzech?

²²A Aaron odpowiedział: Niech nie płonie gniew mego pana! Ty znasz ten lud, że [prędki] on w tym, co złe.[710]

²³Bo powiedzieli mi: Uczyń nam jakichś bogów, którzy poszliby przed nami, bo ten Mojżesz, który wywiódł nas z ziemi egipskiej — nie wiemy, co się z nim stało!

²⁴Powiedziałem im więc: Ci, którzy mają złoto, niech zdejmą je z siebie! I dali mi je, i rzuciłem je do ognia — i wyszedł ten cielec.

²⁵A gdy Mojżesz zobaczył, że lud jest rozpuszczony, bo rozpuścił go Aaron — ku pośmiewisku ich przeciwników —

²⁶stanął Mojżesz w bramie obozu i powiedział: Kto za JHWH, do mnie! I zebrali się przy nim wszyscy synowie Lewiego.

²⁷I powiedział do nich: Tak mówi JHWH, Bóg Izraela: Przypnijcie każdy swój miecz do biodra! Przejdźcie i wróćcie od bramy do bramy w obozie i zabijajcie każdego, czy to wasz brat, czy wasz przyjaciel, czy wasz bliski!

²⁸Synowie Lewiego postąpili według rozkazu Mojżesza i padło w tym dniu spośród ludu około trzech tysięcy mężczyzn.

²⁹A Mojżesz powiedział: Wypełnijcie dziś wasze ręce dla JHWH,[711] gdyż każdy [wystąpił] przeciw swojemu synowi i swojemu bratu, by dać na was dziś[712] błogosławieństwo.

³⁰Nazajurz zaś Mojżesz powiedział do ludu: Popełniliście wy wielki grzech,[713] lecz teraz [ponownie] wstąpię do JHWH,[714] może przebłagam Go za wasz grzech.

³¹Wrócił więc Mojżesz do JHWH i powiedział: Ach![715] Lud ten popełnił wielki grzech, bo zrobili sobie bogów ze złota.

³²A teraz, jeśli możesz przebaczyć ich grzech,[716] [to przebacz] — a jeśli nie, to wymaż, proszę,[717] mnie ze swego zwoju,[718] który napisałeś.

³³A JHWH odpowiedział Mojżeszowi: Tego, który zgrzeszył przeciwko Mnie, wymażę z mojego zwoju.

³⁴Teraz zaś idź, prowadź ten lud, dokąd ci poleciłem. Oto mój anioł pójdzie przed tobą, a w dniu mojego nawiedzenia nawiedzę ich za ich grzech.

³⁵I JHWH uderzył lud za to, że uczynili[719] cielca, którego sporządził Aaron.