Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Wyjścia 8 Bible Online

Wyjścia 8 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Wyjścia 8

¹I[151] powiedział JHWH do Mojżesza: Idź do faraona i powiedz mu: Tak mówi JHWH: Wypuść mój lud, aby Mi służył.

²A jeśli ty odmówisz jego wypuszczenia, to oto i Ja uderzę wszystkie twoje granice żabami.

³I zaroi się Nil od żab, i wyjdą, i wejdą do twego domu i do twojej sypialni, i na twoje łoże, i do domu twoich sług, i pomiędzy twój lud, i do twoich pieców, i do twoich dzież.

⁴I na ciebie, i na twój lud, i na wszystkie twoje sługi wypełzną żaby.[152]

⁵I powiedział JHWH do Mojżesza: Powiedz Aaronowi: Unieś swoją rękę ze swoją laską nad rzeki, nad kanały i nad rozlewiska, i sprowadź żaby na ziemię egipską!

⁶Aaron uniósł swoją rękę nad wody Egiptu i wyszły żaby, i pokryły ziemię egipską.

⁷Ale uczynili tak też wróżbici swoimi tajemnymi [zaklęciami], [oni] też sprowadzili żaby na ziemię egipską.

⁸Faraon wezwał zaś Mojżesza i Aarona, i powiedział: Wstawcie się[153] u JHWH, aby oddalił żaby ode mnie i od mojego ludu, a wypuszczę lud, aby złożyli JHWH ofiarę.

⁹I powiedział Mojżesz do faraona: Zechciej mi wyznaczyć,[154] kiedy mam się wstawić za tobą i za twoimi sługami, i za twoim ludem, aby odciąć te żaby od ciebie i od twoich domów, tak aby pozostały tylko w Nilu.

¹⁰I powiedział: Jutro. A Mojżesz odpowiedział: [Stanie się] według twojego słowa po to, byś poznał, że nie ma nikogo takiego jak JHWH, nasz Bóg.[155]

¹¹Dlatego żaby oddalą się od ciebie i od twoich domów, i od twoich sług, i od twojego ludu, a pozostaną tylko w Nilu.

¹²A gdy Mojżesz z Aaronem wyszedł od faraona, wołał Mojżesz do JHWH w sprawie żab, które zesłał na faraona.

¹³I JHWH uczynił według słowa Mojżesza — i wyginęły żaby w domach, na dziedzińcach i na polach.

¹⁴Zgarniali je zatem na kupy — i cuchnęła ziemia.

¹⁵Faraon zaś, gdy zauważył, że nastała ulga, zatwardził swoje serce i nie posłuchał ich — tak, jak zapowiedział JHWH.

¹⁶Powiedział więc JHWH do Mojżesza: Powiedz Aaronowi: Unieś swoją laskę[156] i uderz proch ziemi, a zamieni się[157] w komary[158] w całej ziemi egipskiej.

¹⁷I uczynili tak; Aaron uniósł swą rękę ze swą laską i uderzył proch ziemi — i komary opadły ludzi oraz bydło. Cały proch ziemi zamienił się w komary w całej ziemi egipskiej.

¹⁸Próbowali tak uczynić również wróżbici swoimi tajemnymi [zaklęciami], chcąc sprowadzić komary, lecz nie zdołali — były zatem komary na ludziach i na bydle.

¹⁹Wtedy wróżbici powiedzieli do faraona: W tym jest palec Boży. Lecz serce faraona zhardziało i nie posłuchał ich — tak jak zapowiedział JHWH.

²⁰Powiedział zatem JHWH do Mojżesza: Wczesnym rankiem ustaw się przed faraonem właśnie wtedy, gdy będzie wychodził nad wodę, i powiedz mu: Tak mówi JHWH: Wypuść mój lud, aby Mi służył.

²¹Bo jeśli odmówisz wypuszczenia mojego ludu, to oto Ja ześlę chmarę [much][159] na ciebie i na twoje sługi, i na twój lud, i na twoje domy. I wypełnią się domy Egipcjan tą chmarą, a także ziemia, w której [mieszkają].

²²Ale wyróżnię w tym dniu ziemię Goszen, w której przebywa mój lud, aby nie było w niej chmary [much], po to, abyś poznał, że Ja, JHWH, jestem w tej ziemi.

²³I zaznaczę to odkupienie[160] pomiędzy moim ludem a twoim ludem — jutro nastąpi ten znak.

²⁴I tak też JHWH uczynił. Gęsta chmara [much] nadciągnęła do domu faraona i do domu jego sług, i nad całą ziemię egipską — i niszczała ziemia z powodu tej chmary.

²⁵Wtedy faraon wezwał Mojżesza i Aarona, i powiedział: Idźcie, złóżcie waszemu Bogu ofiarę w tym kraju.

²⁶A Mojżesz odpowiedział: Nie byłoby słusznie tak czynić, gdyż składamy w ofierze JHWH, naszemu Bogu, to, co dla Egipcjan jest obrzydliwością.[161] Otóż gdy będziemy ofiarować to, co jest obrzydliwością w oczach Egipcjan, czy nie będą chcieli nas kamienować?

²⁷Chcemy udać się w trzydniową wędrówkę na pustynię i [tam] złożyć ofiarę JHWH, naszemu Bogu — tak jak nam powiedział.

²⁸A faraon powiedział: Ja was wypuszczę i złóżcie ofiarę JHWH, waszemu Bogu, na pustyni, ale nie oddalajcie się zbytnio w [swej] wędrówce — [i] wstawcie się za mną![162]

²⁹A Mojżesz powiedział: Gdy tylko wyjdę od ciebie, wstawię się u JHWH i jutro oddali się ta chmara od faraona, od jego sług i od jego ludu; tylko niech faraon już więcej nie kpi [z nas], nie chcąc wypuścić ludu, by złożył ofiarę JHWH.

³⁰Gdy więc Mojżesz wyszedł od faraona, wstawił się u JHWH.

³¹I uczynił JHWH według słowa Mojżesza, i oddalił chmarę od faraona, od jego sług i od jego ludu — nie pozostała ani jedna [mucha].

³²Jednak także tym razem faraon zatwardził swe serce — i nie wypuścił ludu.