Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Wyjścia 9 Bible Online

Wyjścia 9 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Wyjścia 9

¹I powiedział JHWH do Mojżesza: Idź do faraona i powiedz mu: Tak mówi JHWH, Bóg Hebrajczyków: Wypuść mój lud, aby Mi służył,

²bo jeśli ty odmówisz ich wypuszczenia i będziesz go nadal[163] zatrzymywał,

³to oto ręka JHWH już jest[164] na twym dobytku, który jest na polu, na koniach, na osłach, na wielbłądach,[165] na krowach i na owcach — zaraza bardzo ciężka.

⁴Lecz JHWH zaznaczy różnicę między dobytkiem Izraela a dobytkiem Egipcjan i nie padnie nic z [dobytku] synów Izraela.

⁵JHWH wyznaczył też czas, mówiąc: Jutro uczyni JHWH rzecz tę w tej ziemi.

⁶I uczynił JHWH rzecz tę nazajutrz — i padł cały[166] dobytek Egipcjan, lecz z dobytku synów Izraela nie padło ani jedno.

⁷Faraon posłał [sprawdzić], a oto nie padło z dobytku[167] Izraela ani jedno — a serce faraona stwardniało, i nie wypuścił ludu.

⁸Powiedział zatem JHWH do Mojżesza i do Aarona: Weźcie pełne garście sadzy[168] z pieca[169] i niech Mojżesz rozrzuci ją ku niebu na oczach faraona,

⁹a [ona] zamieni się w pył nad całą ziemią egipską i zamieni się na człowieku i na bydle we wrzód[170] pękający czyrakami — w całej ziemi egipskiej.

¹⁰Wzięli więc sadzy z pieca i stanęli przed faraonem, a Mojżesz rozrzucił ją ku niebu i zamieniła się we wrzód pękający czyrakami na ludziach i na bydle.

¹¹Czarownicy zaś nie byli w stanie stanąć przed Mojżeszem z powodu wrzodu, bo wrzód był na czarownikach i na wszystkich Egipcjanach.

¹²Lecz JHWH zatwardził serce faraona i nie posłuchał ich — tak jak JHWH zapowiedział Mojżeszowi.

¹³Następnie powiedział JHWH do Mojżesza: Wstań wcześnie rano i ustaw się przed faraonem, i powiedz mu: Tak mówi JHWH, Bóg Hebrajczyków: Wypuść mój lud, aby Mi służył,

¹⁴gdyż tym razem Ja ześlę wszystkie moje plagi na[171] twoje serce i na twoje sługi, i na twój lud, abyś wiedział, że nie ma takiego jak Ja na całej ziemi.

¹⁵[Już] teraz bowiem mógłbym wyciągnąć moją rękę i uderzyć zarazą i ciebie, i twój lud, i byłbyś starty z ziemi.[172]

¹⁶Właściwie tylko ze względu na to cię postawiłem,[173] aby ci pokazać moją moc, oraz po to, by rozgłaszano[174] moje imię po całej ziemi.

¹⁷Ty zaś wciąż wynosisz się ponad mój lud, nie chcąc go wypuścić!

¹⁸Oto Ja jutro o tym czasie spuszczę bardzo ciężki grad, jakiego jeszcze nie było w Egipcie od dnia jego założenia aż dotąd.

¹⁹Każ więc teraz schronić swój dobytek i wszystko, co masz na polu, [bo] każdy człowiek i zwierzę, które znajdzie się na polu, a nie zostanie spędzone do domu, zginie, gdy spadnie na nie grad.

²⁰Kto [więc] spośród sług faraona bał się Słowa JHWH, śpiesznie ściągał swoje sługi i swój dobytek do domów.

²¹Kto zaś nie przykładał swego serca do[175] Słowa JHWH, pozostawił swoje sługi i swój dobytek na polu.

²²Wtedy powiedział JHWH do Mojżesza: Wznieś swoją rękę ku niebu, niech spadnie grad na całą ziemię egipską, na ludzi i na bydło, i na zieleń pól w ziemi egipskiej.

²³I wzniósł Mojżesz swoją laskę ku niebu, a JHWH posłał gromy[176] i grad — i raz po raz szedł ogień ku ziemi, i spuścił JHWH grad na ziemię egipską.

²⁴A grad i ogień, idący raz po raz ku ziemi pośród gradu, były bardzo gwałtowne, takie, jakim podobnych nie było w całej ziemi egipskiej,[177] odkąd stała się narodem.

²⁵A grad wybił w całej ziemi egipskiej wszystko, co było na polu, od człowieka po bydło, i całą zieleń pól wybił grad, i połamał wszystkie drzewa na polu.

²⁶Tylko w ziemi Goszen, gdzie przebywali synowie Izraela, nie było gradu.

²⁷Faraon zaś posłał i wezwał Mojżesza i Aarona, i powiedział do nich: Tym razem zgrzeszyłem. JHWH jest sprawiedliwy, a ja i mój lud jesteśmy bezbożni.[178]

²⁸Wstawcie się[179] u JHWH, bo dość już gromów[180] Boga i gradu. Wypuszczę[181] was, nie pozostaniecie tu dłużej.

²⁹A Mojżesz powiedział do niego: Gdy tylko wyjdę z miasta, wyciągnę moje dłonie[182] do JHWH. Ustaną gromy[183] i gradu już nie będzie, po to, byś poznał, że ziemia należy do JHWH.

³⁰A ty i twoi słudzy — wiem, że jeszcze nie odczuwacie strachu przed obliczem JHWH, Boga.

³¹A len i jęczmień były zbite, gdyż jęczmień miał już młode kłosy, a len kwiaty,

³²pszenica zaś i orkisz nie były zbite, bo są one późniejsze.

³³Gdy Mojżesz wyszedł od faraona i z miasta, wyciągnął swe dłonie do JHWH; i ustały gromy i grad, a deszcz[184] nie padał na ziemię.

³⁴A kiedy faraon zobaczył, że ustał deszcz i grad, i gromy, zaczął na nowo grzeszyć i stwardniało jego serce — jego i jego sług.

³⁵Zhardziało serce faraona i nie wypuścił synów Izraela, tak jak JHWH zapowiedział za pośrednictwem Mojżesza.