Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Joba 13 Bible Online

Joba 13 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Joba 13

¹Oto wszystko to widziało moje oko, słyszało moje ucho — i zrozumiało to.

²To, co wy wiecie, wiem i ja, nie odpadam w tym od was.[163]

³Lecz ja chciałbym przemówić do Najwyższego i pragnąłbym coś z Bogiem wyjaśnić.[164]

⁴Wy natomiast jesteście rzecznikami kłamstwa,[165] marnymi wszyscy jesteście lekarzami.[166]

⁵Obyście całkiem zamilkli, poczytano by wam to za mądrość!

⁶Posłuchajcie, proszę, mojego dowodu[167] i rozważcie racje moich warg!

⁷Czy dla Boga chcecie głosić oszustwo[168] i ze względu na Niego głosić zdradę?

⁸Czy brać Jego stronę?[169] Czy [chcecie] bronić Boga?

⁹Czy dobrze będzie, gdy was przejrzy? Czy Go zwiedziecie, jak zwodzi się śmiertelnych?

¹⁰On was surowo skarci, gdy w skrytości będziecie stronniczy.

¹¹Czy nie przerazi was Jego majestat i nie padnie na was strach przed Nim?

¹²Wasze formułki[170] to przysłowia z popiołu,[171] a wasze odpowiedzi to odpowiedzi z gliny.

¹³Zamilknijcie przede mną, abym ja przemówił — i niech przyjdzie na mnie, co chce![172]

¹⁴Dlaczego[173] biorę w zęby swoje ciało,[174] a swoją duszę wkładam w swoją dłoń?

¹⁵Oto zabije mnie, na Niego czekam;[175] tym bardziej[176] moją drogę przed Jego obliczem chcę wyjaśnić.

¹⁶To też może być mi ratunkiem, że przed Jego oblicze nie przyjdzie bezbożnik.[177]

¹⁷Słuchajcie więc uważnie[178] mojej mowy i niech moje oświadczenie wejdzie w wasze uszy.

¹⁸Oto, proszę, przedkładam sprawę,[179] wiem, że zostanę usprawiedliwiony.

¹⁹Któż będzie prowadził spór ze mną? Bo wkrótce zamilknę i zgasnę.

²⁰Oszczędź mnie tylko w dwóch rzeczach,[180] a wtedy nie będę się krył przed Twoim obliczem:

²¹Oddal ode mnie swą dłoń i niech mnie nie przeraża Twa groza!

²²Następnie wezwij mnie — odpowiem, albo przemówię, a [Ty] mi odpowiedz:

²³Ile mam przewinień i grzechów? Daj mi poznać me przestępstwo i grzech.

²⁴Dlaczego skrywasz swe oblicze i uważasz mnie za swego wroga?

²⁵Czy będziesz trząsł miotanym[181] [przez wiatr] liściem i gonił wyschnięte źdźbło,

²⁶że przepisujesz mi gorzkie [leki][182] i każesz mi dziedziczyć winy mej młodości?

²⁷Że umieszczasz w dybach moje nogi i śledzisz wszystkie moje ścieżki — zaznaczasz ślady moich stóp?[183]

²⁸A on, [twój podsądny], rozpada się jak próchno,[184] jak szata, którą pożarł mól.