Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Joba 17 Bible Online

Joba 17 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Joba 17

¹Mój duch wycieńczony, moje dni gasną, pozostały mi groby.[218]

²Czyż nie ma przy mnie szyderców,[219] a me oko nie nocuje [w cieniu] ich wybryków?

³Złóż, proszę, poręczenie za mnie u siebie, [bo] kto inny da za mnie rękojmię?[220]

⁴Ponieważ ich rozum[221] skryłeś przed rozsądkiem, to [ich] nie wywyższysz.

⁵Dla korzyści zmawia przyjaciół — a oczy jego synów gasną.[222]

⁶Wystawił mnie[223] na przysłowie u ludów i splunięciem przed nimi jestem,[224]

⁷Osłabło ze zmartwienia moje oko, a wszystkie moje członki są jak cień.

⁸Prawych to zdumiewa, a niewinny unosi się nad bezbożnym.

⁹I sprawiedliwy chwyta się swojej drogi, a kto ma czyste ręce, nabiera siły.

¹⁰Lecz zawróćcie, wy wszyscy,[225] i przybądźcie, choć nie znajdę pośród was mędrca.

¹¹Moje dni przeminęły, moje plany upadły — pragnienia[226] mojego serca.

¹²Noc w dzień zamieniają, światło blisko od oblicza[227] ciemności.[228]

¹³Jeśli czekam? Szeol moim domem. W ciemności rozłożyłem sobie posłanie.

¹⁴Na grób zawołałem: Jesteś moim ojcem! a na robactwo: Matko moja i moja siostro!

¹⁵Gdzież więc moja nadzieja? Moją nadzieję[229] — kto ją dostrzeże?

¹⁶Zstąpi[230] do zasuw[231] Szeolu, gdy razem zstąpimy do prochu.[232]