Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Joba 19 Bible Online

Joba 19 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Joba 19

¹Wtedy Job odpowiedział tymi słowy:

²Jak długo będziecie dręczyć moją duszę i kruszyć mnie słowami?

³Już dziesięć razy[248] znieważyliście mnie, nie wstydzicie się mnie krzywdzić.[249]

⁴Ale niech będzie — zbłądziłem, uchybienie[250] jest po mojej stronie.

⁵Jeśli naprawdę chcecie mieć rację, udowodnijcie mi, że słusznie znoszę pohańbienie.

⁶Wiedzcie przy tym, że Bóg mnie podkopał i zarzucił na mnie swoją sieć.

⁷Oto krzyczę: Gwałt! — i nie mam odpowiedzi; wzywam pomocy — a osądu brak.

⁸Zagrodził mi drogę i nie mogę przejść; a nad moimi ścieżkami roztoczył ciemności.

⁹Pozbawił mnie mojej godności i zdjął z mojej głowy koronę.

¹⁰Bije we mnie zewsząd — i odchodzę, jak drzewo wyrwał mą nadzieję.

¹¹Uniósł się na mnie gniewem i potraktował mnie tak, jakbym był [jednym] z Jego wrogów.

¹²Nadciągnęły razem Jego hufce, przygotowały podejścia przeciwko mnie na swych drogach i obległy zewsząd mój namiot.

¹³Oddalił ode mnie moich braci, a moi znajomi potraktowali mnie jak całkiem obcego.

¹⁴Opuścili mnie moi krewni, a bliscy przyjaciele[251] o mnie zapomnieli.

¹⁵Przebywający w mym domu[252] i moje służące uważają mnie za obcego, stałem się w ich oczach cudzoziemcem.

¹⁶Gdy wołam na mego sługę, nie odzywa się; własnymi ustami muszę go błagać [o przysługę].

¹⁷Moim oddechem[253] brzydzi się moja żona, jestem obrzydliwością dla synów mego łona.[254]

¹⁸Nawet mali chłopcy[255] mną gardzą; gdy wstaję, wyśmiewają mnie.

¹⁹Brzydzą się mną wszyscy moi mężowie zaufania,[256] a ci, których kochałem, zwracają się przeciwko mnie.

²⁰W mojej skórze i w moim ciele przykleiła się moja kość[257] i uszedłem tylko ze skórą moich zębów.[258]

²¹Zmiłujcie się nade mną, zmiłujcie się nade mną, wy, moi przyjaciele, bo mnie dotknęła ręka Boga!

²²Dlaczego mnie prześladujecie, jak Bóg, i nie dość wam widoku mego ciała?

²³O, gdyby tak spisano moje słowa, gdyby tak utrwalono na zwoju,[259]

²⁴żelaznym rylcem i ołowiem[260] — wykute w skale na zawsze.

²⁵Bo ja wiem, że mój Odkupiciel żyje i że [jako] ostatni stanie nad prochem,[261]

²⁶a potem, gdy zniszczą już moją skórę,[262] to [uwolniony] od swego ciała będę oglądał Boga.[263]

²⁷Zobaczę Go ja osobiście i moje oczy zobaczą, nie kto inny — omdlewają moje nerki w moim łonie.[264]

²⁸Bo mówicie: Jak moglibyśmy go dopaść, tak by dało się znaleźć korzeń sprawy przeciw niemu?

²⁹Drżyjcie wy przed mieczem, bo to jest wina, gdyż miecz to gniew za winy, po to, abyście wiedzieli, że jest sąd!