Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Joba 21 Bible Online

Joba 21 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Joba 21

¹Wtedy Job odpowiedział tymi słowy:

²Słuchajcie uważnie mego słowa i niech mi to zastąpi wasze pociechy!

³Znieście mnie, gdy ja będę mówił, a potem możecie wyszydzić moją mowę.

⁴Czy moja skarga dotyczy ludzi? A jeśli, to dlaczego mój duch nie miałby się zniecierpliwić?

⁵Spójrzcie na mnie i przeraźcie się, i połóżcie rękę na usta!

⁶Gdy o tym wspomnę, jestem niespokojny i dreszcz przenika moje ciało.

⁷Dlaczego bezbożni żyją, starzeją się, a nawet nabierają siły?

⁸Ich potomstwo jest przy nich bezpieczne, a ich dzieci [rosną] na ich oczach.

⁹Ich domy mają pokój od strachu i nie ma nad nimi rózgi Boga.

¹⁰Ich byk pokrywa i nie zawodzi, ich krowa się cieli i nie roni.

¹¹Wypuszczają jak stadko owiec swoich chłopców,[278] a ich chłopcy [beztrosko] podskakują.

¹²Wznoszą [głos] przy tamburynie i cytrze i cieszą się przy dźwięku fletu.

¹³Dopełniają w dobrobycie swoich dni i w jednej chwili schodzą do Szeolu.

¹⁴A mówili do Boga: Odstąp od nas, nie pragniemy poznania Twoich dróg!

¹⁵Kim jest Wszechmocny, abyśmy Mu służyli? I co za korzyść ze spotykania się z Nim?

¹⁶Oto czy ich powodzenie nie jest w ich ręku? Rada bezbożnych daleka jest ode mnie.

¹⁷Czy często lampa bezbożnych gaśnie i dosięga ich zguba? [Lub] bóle zadaje im w swoim gniewie?

¹⁸Czy są jak słoma na wietrze lub jak plewa, którą porywa wiatr?

¹⁹Bóg gromadzi troski dla jego synów! Niechby jemu odpłacił tak, aby wiedział!

²⁰Niechby własnymi oczami oglądał swe nieszczęście[279] i pił [z kielicha] gniewu Wszechmocnego!

²¹Bo jakaż jego rozkosz w jego domu, gdy już po nim, i gdy liczba jego miesięcy w pół przecięta?

²²Lecz czy Boga może ktoś uczyć mądrości, skoro On i najwyższych sądzi?

²³Jeden umiera z nietkniętą kością,[280] cały spokojny[281] i beztroski —

²⁴jego wiadra pełne mleka,[282] a szpik jego kości nasycony.

²⁵Drugi zaś umiera z goryczą w duszy i nie skosztował szczęścia.

²⁶Razem spoczywają w prochu i obu pokrywa robactwo.

²⁷Oto poznałem wasze myśli i plany, które przeciwko mnie knujecie.

²⁸Bo mówicie: Gdzie jest dom [tego] księcia? I gdzie [ten] namiot, mieszkanie bezbożnych?

²⁹Czy nie pytaliście przechodzących drogą? Nie zrozumieliście ich dowodów:

³⁰Że w dniu nieszczęścia zachowany bywa niegodziwy, w dniu gniewu potrafią sobie poradzić?

³¹Kto wytyka mu w twarz jego drogę? Za to, co uczynił — kto mu odpłaca?

³²A gdy wyprowadzają go do grobu, to przy mogile stoją warty.

³³Słodkie są mu bryły doliny i ciągną za nim wszyscy ludzie, a i przed nim [idzie] niemało.

³⁴Jakże więc chcecie pocieszać mnie marnością, skoro wasze odpowiedzi pozostają fałszem?