Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Joba 22 Bible Online

Joba 22 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Joba 22

¹Wtedy Elifaz odpowiedział w te słowa:

²Czy Bóg ma pożytek z człowieka?[283] Bo rozumny ma pożytek sam z siebie.[284]

³Czy Wszechmocny ma przyjemność z tego, że postępujesz sprawiedliwie, lub czy czerpie własny zysk z tego, że doskonalisz swoje drogi?

⁴Czy karze cię z powodu twej bogobojności? Czy pozywa cię za nią na sąd?

⁵Czy to raczej twoja niegodziwość nie jest wielka i nie ma końca twoim przewinieniom?

⁶Gdyż bez powodu brałeś zastaw[285] od swoich braci i półnagich obdzierałeś z szat.

⁷Zmęczonemu nie podawałeś wody i głodnemu odmawiałeś chleba.

⁸Człowiekowi z ramieniem[286] — temu [przydzielałeś] ziemię; kto miał wzniosłe oblicze[287] — [ten] mógł w niej mieszkać.

⁹Wdowy wypędzałeś z niczym, a ramiona sierot były miażdżone.

¹⁰Dlatego otaczają cię sidła i dopada cię nagły strach

¹¹lub ciemność — [nic] nie widzisz[288] i masy wód cię okrywają.

¹²Czy Bóg nie jest na wysokościach niebios? Spójrz na najwyższe gwiazdy, że są wysoko!

¹³A mówisz: Cóż Bóg wie? Czy może sądzić zza [gęstej] mgły?

¹⁴[Ciemne] chmury skrywają Go — i nie widzi, gdy przechadza się po sklepieniu niebios.

¹⁵Czy chcesz się trzymać starej[289] ścieżki, którą kroczyli mężczyźni nieprawi,

¹⁶ci, których wyrwano nie w czas, [a] strumień zalał ich fundamenty?

¹⁷Ci, którzy mówili do Boga: Odstąp od nas![290] I: Cóż nam może zrobić Wszechmocny?

¹⁸A On napełniał ich domy dobrem — choć rada bezbożnych jest daleka ode mnie.[291]

¹⁹Widzą to sprawiedliwi i cieszą się, a niewinny szydzi z nich:

²⁰Czyż powstający przeciw nam nie zostali zgubieni? [Czy] tego, co po nich zostało, nie pochłonął ogień?

²¹Wykorzystaj [więź] z Nim i niech będzie wśród was pokój, niech zawita u ciebie powodzenie.

²²Przyjmij z Jego ust pouczenie[292] i złóż Jego słowa[293] w swoim sercu!

²³Jeśli zawrócisz do Wszechmocnego, zostaniesz odbudowany, [jeśli] oddalisz nieprawość od swego namiotu.

²⁴Rzuć w proch drogocenny kruszec i między skałę potoków[294] [złoto] Ofiru!

²⁵Wtedy Wszechmocny będzie twym drogocennym kruszcem[295] i będzie ci niczym sztabki srebra.[296]

²⁶Bo wtedy będziesz rozkoszował się Wszechmocnym i wzniesiesz ku Bogu swe oblicze.

²⁷Gdy będziesz się do Niego modlił, wysłucha cię, i spełnisz swoje śluby.

²⁸Cokolwiek postanowisz, stanie się, a nad twoimi drogami zabłyśnie światło.

²⁹Bo [wprawdzie] poniżono, lecz [jak] powiedziałeś — pychę, a tego, kto nisko zwraca oczy,[297] [On] wybawia.

³⁰Ocala [nawet tego], kto nie jest niewinny,[298] zostaje on ocalony dzięki czystości swoich rąk.