Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Joba 31 Bible Online

Joba 31 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Joba 31

¹Zawarłem przymierze z moimi oczami — i cóż? Czy mam patrzeć [pożądliwie] na dziewicę?[371]

²Jaki byłby wtedy [mój] dział od Boga z góry i dziedzictwo od Wszechmocnego z wysoka?

³Czy zguba nie spada na złoczyńców, a nieszczęście na czyniących bezprawie?

⁴Czy On nie widzi moich dróg i czy nie liczy wszystkich moich kroków?

⁵Jeśli podążałem za marnością[372] i jeśli moja noga śpieszyła do zdrady,

⁶to niech mnie zważy na rzetelnych szalach i niech pozna Bóg mą niewinność!

⁷Jeśli mój krok zboczył z [właściwej] drogi i moje serce poszło za oczami, a do moich dłoni przylgnęła jakaś zmaza,[373]

⁸to niech ja sieję, a inny niech spożywa, a moje latorośle niech będą wykorzenione!

⁹Jeśli moje serce dało się omamić przez [inną] kobietę i czyhałem u drzwi mojego sąsiada,

¹⁰to niech moja żona miele dla innego[374] i niech pochylają się nad nią inni [mężczyźni]!

¹¹Byłaby to bowiem rzecz haniebna i nieprawość [do osądzenia przez] sędziów![375]

¹²Tak, [zasługiwałoby to] na ogień — niechby palił aż do zniszczenia[376] i niechby cały mój dorobek pochłonął aż do korzeni.

¹³Jeślibym odrzucił prawo mojego sługi lub mojej służącej, gdy występowali przeciwko mnie ze skargą,

¹⁴to co bym począł, gdyby Bóg powstał, i co bym Mu odpowiedział, gdyby [zaczął mnie] badać?

¹⁵Czy Ten, który stworzył mnie we wnętrzu [matki], nie stworzył i jego? I czy [On] jeden nie ukształtował nas w łonie?

¹⁶Jeśli odmówiłem prośbie potrzebujących i oczy wdowy [przeze mnie] przygasły,

¹⁷lub [jeśli] sam jadłem swoją kromkę i nie jadła z niej sierota —

¹⁸bo od mojej młodości wychowywałem ją jak ojciec i prowadziłem od łona jej[377] matki —

¹⁹jeśli widziałem ginącego z powodu braku odzienia i potrzebującego bez okrycia;

²⁰jeśli nie błogosławiły mnie jego biodra i nie ogrzał się wełną moich owiec;

²¹jeśli podniosłem rękę przeciw sierocie, ponieważ zauważyłem, że ktoś mnie w bramie poprze,

²²to niech odpadnie mi łopatka od barku, a moje ramię niech wyrwą ze stawu!

²³Tak, kara Boża była mi postrachem i [to, że] przed Jego majestatem nie zdołałbym [się ostać].

²⁴Jeśli uczyniłem złoto swą ufnością[378] i do kruszcu mówiłem: [O ty], moje bezpieczeństwo!

²⁵Jeśli cieszyłem się, że wielkie jest moje bogactwo i że potężny jest dorobek mojej ręki,

²⁶jeśli widziałem światło, że świeci, i księżyc sunący wspaniale,

²⁷i moje serce dało się uwieść potajemnie, i całowałem ustami moją rękę [i przesyłałem im pocałunki],

²⁸również to byłaby nieprawość [do osądzenia przez] sędziego, bo sprzeniewierzyłbym się Bogu z wysoka.

²⁹Jeśli cieszyłem się z upadku kogoś, kto mnie nienawidzi, i triumfowałem, że znalazło go nieszczęście,

³⁰[byłbym winny], jednak nie dopuściłem, by zgrzeszyło moje podniebienie, dopraszając się z przekleństwem jego duszy!

³¹Czyż nie mówili mężczyźni z mego namiotu: Czy ktokolwiek nie nasycił się u niego mięsem?

³²Obcy przechodzień nie nocował na dworze, przed podróżnymi otwierałem moje drzwi.

³³Jeśli taiłem — jak człowiek[379] — swe przestępstwa, aby ukryć w moim łonie nieprawości,

³⁴[tylko] dlatego, że bałem się licznego tłumu i przerażała mnie pogarda [innych] rodów — stąd milczałem i nie wychodziłem poza drzwi —

³⁵to obym nie miał nikogo, kto by mnie wysłuchał! Oto mój podpis! Niech mi odpowie Wszechmocny! Oby mój przeciwnik napisał oskarżenie!

³⁶Czy nie wziąłbym go sobie na ramiona i nie uwieńczyłbym nim siebie [jak] koroną?

³⁷Przedstawiłbym mu liczbę moich kroków, zbliżyłbym się do niego niczym książę.

³⁸Jeśli przeciwko mnie krzyczała moja rola, a razem z nią płakały jej zagony;

³⁹jeśli spożywałem jej plony bez zapłaty, a duszę jej właściciela zgasiłem,

⁴⁰to zamiast pszenicy niech [mi] wzejdzie oset, a zamiast jęczmienia cuchnące chwasty![380] Skończyły się słowa Joba.