Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Joba 32 Bible Online

Joba 32 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Joba 32

¹I wstrzymali się ci trzej mężowie od odpowiadania Jobowi, ponieważ był sprawiedliwy w swoich oczach.

²Wtedy zapłonął gniew Elihu,[381] syna Berakela[382] Buzyty, z rodu Rama;[383] zapłonął jego gniew na Joba z powodu usprawiedliwiania się jego duszy bardziej niż Boga.[384]

³Zapłonął też jego gniew na trzech jego przyjaciół za to, że nie znaleźli odpowiedzi, a [jednak] potępili Joba.[385]

⁴Elihu czekał więc z [wypowiedzeniem] słów[386] do Joba, gdyż oni byli starsi od niego co do dni.

⁵Zobaczył jednak Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach tych trzech mężów — i zapłonął jego gniew.

⁶I odezwał się Elihu, syn Berakela Buzyty, i powiedział: Jestem młody co do dni, a wy sędziwi, dlatego wahałem się[387] i bałem się przedstawić wam swoje zdanie.

⁷Myślałem: Niech przemówią dni i mnogość lat niech da poznać mądrość!

⁸Ale to duch w śmiertelnych i tchnienie Wszechmocnego czynią ich rozumnymi.

⁹Nie [tylko] wielcy[388] są mądrzy, a nie [tylko] starzy rozumieją to, co słuszne.

¹⁰Dlatego powiedziałem: Posłuchajcie mnie! Ja także przedstawię swoje zdanie.

¹¹Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszemu zrozumieniu, póki nie zgłębicie słów.

¹²Na was też zwracałem uwagę, a oto nie było nikogo, kto przekonałby Joba, nikt z was, kto by odpowiedział na jego mowy,

¹³abyście[389] nie powiedzieli: Znaleźliśmy mądrość. Bóg może go pokonać, nie człowiek.

¹⁴Nie zwrócił się też do mnie ze [swą] mową, więc nie odpowiem mu według waszych wypowiedzi.

¹⁵Zostali rozbici — już nie odpowiedzieli, oddalili od siebie słowa.

¹⁶I czy mam czekać, ponieważ nie mówią, ponieważ stanęli [i] już nie odpowiadają?

¹⁷Odpowiem i ja w mojej części, ja także przedstawię swoje zdanie.

¹⁸Gdyż jestem pełen słów, przymusza mnie[390] duch w moim wnętrzu.

¹⁹Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia, jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.[391]

²⁰Chcę przemówić i ulżyć sobie, otworzę swoje wargi i odezwę się.

²¹Nie będę brał niczyjej strony[392] i nikomu nie będę prawił pochlebnych słów,[393]

²²Tak, nie umiem prawić pochlebnych słów — [inaczej] szybko by mnie uniósł mój Stwórca.[394]