Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Joba 33 Bible Online

Joba 33 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Joba 33

¹Teraz więc, Jobie, posłuchaj mojej mowy i nadstaw uszu na wszystkie moje słowa!

²Oto otwieram usta, mój język przemawia z podniebienia.

³Moje słowa to szczerość serca, moje wargi wypowiedzą czyste poznanie.

⁴Duch Boży uczynił mnie i tchnienie Wszechmocnego mnie ożywiło.

⁵Jeśli możesz, odpowiedz mi, przygotuj się, stań przede mną!

⁶Oto ja jestem przed Bogiem jak ty,[395] ja też jestem uszczknięty z gliny.

⁷Oto niech cię nie przeraża obawa przede mną, a nacisk z mej strony niech nie zaciąży na tobie!

⁸Otóż powiedziałeś mi do uszu i słyszałem brzmienie twoich słów:

⁹Jestem czysty, bez nieprawości, przejrzysty[396] i bez winy.

¹⁰Oto szuka powodów przeciwko mnie, poczytuje mnie za swego wroga.

¹¹Moje nogi zakuwa w dyby, przegląda wszystkie moje ścieżki.

¹²Otóż odpowiadam ci: W tym nie masz racji. Bóg bowiem jest większy niż śmiertelnik.

¹³Dlaczego spierałeś się z Nim, że na żadne jego[397] słowa nie odpowiada?[398]

¹⁴Owszem, Bóg przemawia jeden raz i drugi, [lecz] na to się nie zważa:

¹⁵we śnie, w nocnym widzeniu, gdy spada na ludzi głęboki sen, gdy drzemią na swoim łożu.

¹⁶Wtedy otwiera ludziom uszy i straszy ich ostrzeżeniem,[399]

¹⁷aby odwieść człowieka od [złego] czynu i uchronić mocnego[400] od pychy.

¹⁸Zachowuje jego duszę od grobu, a jego życie od przeszycia uderzeniem.

¹⁹Karci go też bólem[401] na jego łożu i niekończącym się łamaniem[402] w jego kościach.

²⁰I jego życiu brzydnie[403] chleb, a jego duszy ulubiony pokarm.

²¹Jego ciało niknie z [pola] widzenia i wystają jego kości [wcześniej] niewidoczne.

²²I zbliża się jego dusza do grobu, a jego życie do sprowadzających śmierć.[404]

²³Jeśli jest przy nim anioł, pośrednik, jeden na tysiąc,[405] aby oznajmić człowiekowi jego prawość,[406]

²⁴i zlituje się[407] nad nim, i powie: Wybaw go od zejścia do grobu, znalazłem okup,

²⁵niech jego ciało będzie świeższe[408] niż w młodości, niech wróci do dni swej witalności.

²⁶Gdy modli się do Boga, [On] go przyjmuje i ogląda Jego oblicze z okrzykiem — i przywraca śmiertelnikowi jego[409] sprawiedliwość.[410]

²⁷Zaśpiewa przed ludźmi i powie: Zgrzeszyłem i wypaczyłem to, co prawe, lecz mi za to nie odpłacono,

²⁸odkupił moją duszę od zejścia do grobu i moje życie ogląda światło.

²⁹Oto wszystko to czyni Bóg dwukrotnie, trzykrotnie ze śmiertelnym,[411]

³⁰aby zawrócić jego duszę od [zejścia] do grobu, by [go] oświecić światłem żyjących.[412]

³¹Rozważ to, Jobie, posłuchaj mnie, milcz, a ja będę przemawiał![413]

³²Jeśli [jednak] masz słowa — odpowiedz mi; przemów, bo chciałbym cię usprawiedliwić!

³³Jeżeli nie, to ty wysłuchaj mnie; milcz, a nauczę cię mądrości.