Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Joba 6 Bible Online

Joba 6 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Joba 6

¹A Job odpowiedział tymi słowy:

²O, gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szale całe moje nieszczęście,

³to byłoby teraz [cięższe] niż piasek morski. Dlatego nierozważne[76] są moje słowa.

⁴Gdyż strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, mój duch pije ich jad, obstawiły mnie [zewsząd] Boże strachy.

⁵Czy dziki osioł rży, gdy ma trawę, albo czy wół ryczy nad swą paszą?

⁶Czy można jeść papkę bez soli? Czy jest smak w śluzie portulaki?[77]

⁷Przed czym wzdrygała się moja dusza, to jest chlebem w boleści.

⁸Kto by mógł spełnić moją prośbę? I oby Bóg spełnił mą nadzieję!

⁹Oby zechciał Bóg i mnie zmiażdżył, zwolnił swą rękę — i mnie odciął!

¹⁰Byłoby to moją pociechą i podskakiwałbym[78] w męce — nie przestał, bo nie ukryłem się przed słowami[79] Świętego.

¹¹Skąd wezmę siłę, by jeszcze czekać? Ku jakiemu kresowi mam przedłużać mój dech?

¹²Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?

¹³Czy nie ma dla mnie pomocy? Czy odeszło mnie powodzenie?[80]

¹⁴Zrozpaczonemu[81] [należy się] życzliwość[82] przyjaciela, choćby zaniechał bojaźni Najwyższego.

¹⁵[Tymczasem] moi bracia zawiedli jak potok,[83] znikli jak [woda] w rzecznym łożysku.

¹⁶Ciemnieją od lodu — niknie na nim śnieg.

¹⁷W czasie gorączki znikają, nikną w upale ze swych miejsc.

¹⁸Wiją się ścieżki ich drogi, unoszą się w pustkę i giną.

¹⁹Wypatrują ich karawany Temanu, oczekują ich podróżnicy[84] Saby,

²⁰lecz wstydzą się, że [im] zaufali, przybyli do nich — i zawiedli się!

²¹Tacy wy jesteście teraz dla mnie, widzicie grozę[85] i boicie się!

²²Czy powiedziałem: Dajcie mi [coś]? Lub: Złóżcie mi dar ze swojego mienia?

²³Ocalcie z ręki nieprzyjaciela? Wykupcie z ręki okrutników?

²⁴Pouczajcie mnie, a ja zamilknę. W czym błądzę? Wytłumaczcie mi!

²⁵O, jak bolesne[86] są szczere słowa! Lecz co chcecie uzasadnić waszym dowodzeniem?

²⁶Czy zamierzacie poprawiać [moje] słowa? Przecież słowa zrozpaczonego idą na wiatr![87]

²⁷Nawet o sierotę rzucalibyście los! I przehandlowalibyście własnego przyjaciela![88]

²⁸Lecz teraz zechciejcie skierować się do mnie, nie będę kłamał wam w twarz.

²⁹Zawróćcie, proszę, niech nie dzieje się nieprawość! Zawróćcie! W tym też moja sprawiedliwość!

³⁰Czy jest w mym języku jakaś nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozpoznaje niskich pragnień?