Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Psalmy 109 Bible Online

Psalmy 109 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Psalmy 109

¹Dla prowadzącego chór. Dawidowy. Psalm. Boże mej pochwalnej [pieśni] — nie milcz!

²Bo rozwarły się na mnie usta bezbożności i usta oszustwa; Mówią o mnie językiem kłamliwym,

³Otaczają mnie słowami nienawistnymi — I zwalczają mnie bez przyczyny.

⁴Oskarżają mnie za mą miłość, A ja — modlitwa.[1035]

⁵Odpłacili mi złem za dobre I nienawiścią za moją miłość:

⁶Wyznacz przeciwko niemu[1036] bezbożnego I niech oskarżyciel[1037] stanie po jego prawicy.

⁷Gdy go będą sądzić, niech wyjdzie skazany, A jego modlitwę niech mu poczytają za grzech!

⁸Niech jego dni[1038] będą krótkie, A jego urząd niech weźmie kto inny!

⁹Niech jego synowie[1039] będą sierotami,[1040] A jego żona — wdową!

¹⁰Niech jego synowie wciąż tułają się i żebrzą, Niech szukają[1041] [wsparcia] ze swych ruin!

¹¹Niech lichwiarz czyha na wszystko, co jego, I niech obcy rozgrabią[1042] owoce jego pracy!

¹²Niech nie ma nikogo, kto by okazał mu łaskę, Niech też nie ma nikogo, kto by zlitował się nad jego sierotami!

¹³Niech jego potomstwo będzie na zagładę, A jego imię niech wygaśnie w drugim pokoleniu.

¹⁴Niech JHWH pamięta o winie jego ojców I niech grzech jego matki nie będzie wymazany —

¹⁵Niech [jego przestępstwa] zawsze będą przed JHWH I niech wytępi z ziemi pamięć o nich![1043]

¹⁶Gdyż nie pamiętał o okazywaniu miłosierdzia, Lecz prześladował człowieka potrzebującego i biedaka, a także skruszonego sercem — by [ich] przyprawić o śmierć.

¹⁷Pokochał przekleństwo — i niech na niego spadnie! Nie rozkoszował się błogosławieństwem — więc niech będzie od niego dalekie!

¹⁸Odział się w przekleństwo jak w swój płaszcz, Niech więc wniknie jak woda w jego wnętrze I jak oliwa — w jego kości!

¹⁹Niech mu będzie jak spowijająca go szata, I jak stale zapięty na nim pas.[1044]

²⁰Taka niech będzie zapłata JHWH dla moich oskarżycieli I dla mówiących źle o mej duszy!

²¹Ale Ty, JHWH, mój Panie, czyń ze mną ze względu na swe imię, A że dobra jest Twoja łaska — wybaw mnie!

²²Jestem bowiem ubogi i nędzny, A w mym wnętrzu — zranione serce![1045]

²³Przemijam jak wydłużający się cień, Strząsają mnie jak szarańczę.

²⁴Od postu chwieją się moje kolana, Moje ciało — bez tłuszczu — wychudło.

²⁵Stałem się dla nich pośmiewiskiem, Gdy mnie widzą, kręcą swoimi głowami.[1046]

²⁶Pomóż mi, JHWH, mój Boże, Wybaw mnie według swojej łaski![1047]

²⁷Niech poznają, że to Twoja ręka, Że to Ty, JHWH, to uczyniłeś![1048]

²⁸Oni przeklinają, ale Ty błogosław, Powstali — i niech będą zawstydzeni,[1049] A Twój sługa niech się raduje.[1050]

²⁹Niech moi oskarżyciele okryją się hańbą I niech przywdzieją swój wstyd niczym płaszcz!

³⁰Bardzo pragnę wysławiać JHWH moimi ustami I wielbić Go pośród wielu,

³¹Gdyż [On] staje[1051] po prawicy nędznego, By go wybawić od osądzających jego duszę.