Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Księga Kaznodziei 1 Bible Online

Księga Kaznodziei 1 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Księga Kaznodziei 1

¹Słowa Kaznodziei,[1] syna Dawida, króla[2] w Jerozolimie.

²Marność[3] nad marnościami,[4] mówi Kaznodzieja, marność nad marnościami — wszystko jest marnością.

³Jaki pożytek[5] ma człowiek z całego swojego trudu, który znosi pod słońcem?

⁴Pokolenie przychodzi i pokolenie odchodzi, a ziemia pozostaje na wieki.[6]

⁵Słońce wschodzi i słońce zachodzi, i śpieszy do swego miejsca — tam, gdzie jego wschód.

⁶Wiatr wieje na południe i krąży — na północ; krąży, krąży, wieje — i w swym krążeniu wraca.

⁷Wszystkie rzeki płyną ku morzu, lecz morze się nie zapełnia; do miejsca, z którego rzeki płyną — tam one zawracają, by [dalej] płynąć.

⁸Wszystkie rozważania[7] nużą, człowiek nie zdoła [ich] wyrazić.[8] Oko nie nasyci się oglądaniem, a ucho nie napełni się słuchaniem.

⁹To, co było, znów będzie, a to, co robiono, znów będą robić — i nie ma nic nowego pod słońcem.

¹⁰Czy jest sprawa, o której można by powiedzieć: Spójrz, to coś nowego? Było to już w czasach, które nas poprzedzały.

¹¹Nie pamięta się o tych, którzy byli wcześniej, ani o następnych, którzy [dopiero] będą; oni też nie pozostaną w pamięci u tych, którzy po nich nastaną.[9]

¹²Ja, Kaznodzieja, byłem królem nad Izraelem w Jerozolimie.

¹³I postanowiłem w swoim sercu prześledzić i zbadać[10] — w mądrości — wszystko, co się dzieje pod niebem. Takie to trudne zadanie zlecił Bóg synom ludzkim, aby się nim trudzili.

¹⁴[I] przyjrzałem się wszystkim sprawom, które się dzieją pod słońcem, a wszystko to jest marnością i gonitwą za wiatrem.[11]

¹⁵Tego, co krzywe, nie da się wyprostować, a tego, czego brak, nie da się policzyć.

¹⁶Toteż powiedziałem sobie w swoim sercu: Oto stałem się wielki i doszedłem do większej mądrości niż wszyscy, którzy byli przede mną w Jerozolimie, a moje serce zgłębiło wiele mądrości i wiedzy.

¹⁷Nakłoniłem zatem moje serce, aby poznać mądrość i poznać szaleństwo i głupotę; lecz poznałem, że to również jest gonitwą za wiatrem.

¹⁸Bo gdzie wiele mądrości, tam wiele zmartwienia,[12] a kto pomnaża poznanie, pomnaża cierpienie.