Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Izajasza 14 Bible Online

Izajasza 14 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Izajasza 14

¹Gdyż[237] JHWH zlituje się nad Jakubem, znów wybierze Izraela i osadzi ich[238] w ich własnej ziemi. Wtedy przyłączy się do nich obcy przybysz i przystanie do domu Jakuba.

²I wezmą ich ludy, i przyprowadzą ich na ich miejsce, i posiądzie ich sobie dom izraelski w ziemi JHWH jako niewolników i niewolnice. I będą mieli w niewoli tych, u których byli w niewoli, i będą panowali nad swoimi ciemięzcami.

³I stanie się w dniu, gdy JHWH da ci odpocząć po twoim cierpieniu i twojej udręce, i po twojej ciężkiej niewoli, w którą popadłeś,

⁴że wzniesiesz tę szyderczą pieśń o królu Babilonu i powiesz tak: Jakże wykończył się ciemięzca, skończyło się napadanie![239]

⁵Złamał JHWH laskę bezbożnych, berło tyranów.

⁶Smagał ludy we wzburzeniu, chłostą bezustanną, gniotąc w gniewie narody prześladowaniem nieprzerwanym.

⁷Odpoczęła, odetchnęła cała ziemia, [ludzie] wybuchli radosnym okrzykiem.

⁸Nawet cyprysy[240] cieszą się z powodu ciebie, [i] cedry Libanu: Odkąd ty ległeś, nie wychodzi drwal przeciwko nam.

⁹Szeol w dole zadrżał z powodu ciebie, by wyjść ci na spotkanie. Zbudził dla ciebie cienie wszystkich wodzów[241] ziemi. Rozkazał wstać z tronów wszystkim królom narodów.

¹⁰Wszyscy oni odezwą się i powiedzą do ciebie: Także ty zasłabłeś jak my, upodobniłeś się do nas!

¹¹Zrzucono do Szeolu twą pychę, grę twoich instrumentów.[242] Twoim posłaniem zgnilizna,[243] a twym okryciem robactwo!

¹²O, jakże spadłeś z nieba, blasku, synu jutrzenki![244] Ścięty jesteś na ziemię, pogromco narodów!

¹³A ty mawiałeś w swoim sercu: Wstąpię na niebiosa, wzniosę swój tron ponad gwiazdy Boga[245] i zasiądę na górze narad, na krańcach północy![246]

¹⁴Wstąpię na szczyty obłoków,[247] zrównam się[248] z Najwyższym!

¹⁵Tymczasem jesteś strącony do Szeolu, w najgłębsze zakamarki przepaści!

¹⁶Ci, którzy cię widzą, wpatrują się, zastanawiają się nad tobą: Czy to ten ktoś,[249] kto trząsł ziemią, wprawiał w drżenie królestwa?

¹⁷[Kto] świat obracał w pustynię i burzył jego miasta, [a] swoich jeńców nie wypuszczał do domu?[250]

¹⁸Wszyscy królowie narodów, wszyscy oni[251] spoczywają w chwale, każdy w swoim grobowcu,[252]

¹⁹a ty zostałeś wyrzucony ze swojego grobu jak obrzydliwa latorośl,[253] pokryty zabitymi, przebitymi mieczem, rzuconymi między kamienie przepaści jak podeptane ścierwo.

²⁰Nie połączysz się z nimi w grobie, bo zniszczyłeś swą ziemię, wymordowałeś swój lud! Niech ród złoczyńców nie będzie wspominany na wieki!

²¹Zgotujcie jego synom rzeź za winy ich ojców, by nie powstali i nie posiedli ziemi, i nie pokryli oblicza świata miastami!

²²Powstanę przeciwko nim — oświadczenie JHWH Zastępów — i wytępię Babilonowi imię i resztę, i potomnych, i potomstwo — oświadczenie JHWH.

²³I uczynię go posiadłością jeży,[254] i bagnem z sitowiem. I wymiotę go miotłą zagłady — oświadczenie JHWH Zastępów.

²⁴Przysiągł JHWH Zastępów, mówiąc: Czy nie dzieje się tak, jak pomyślałem, i [czy nie] staje się tak, jak postanowiłem,

²⁵by rozbić Asyryjczyka na mojej ziemi? Na moich górach go zdepczę! I zdjęte będzie z nich jego jarzmo, a jego brzemię usunięte z ich ramion.

²⁶To jest plan postanowiony dla całej ziemi, a to jest ręka wyciągnięta przeciwko wszystkim narodom.

²⁷Jeśli JHWH Zastępów to postanowił, kto temu przeszkodzi? [Jeśli] Jego ręka jest wyciągnięta, kto ją zawróci?

²⁸W roku śmierci króla Achaza[255] był taki wyrok:

²⁹Nie ciesz się, cała Filisteo, że złamał się kij, który cię bije, gdyż z zarodka[256] węża wyrośnie żmija, a jej płodem będzie wąż latający.[257]

³⁰I paść się będą pierworodni biednych,[258] a ubodzy będą odpoczywać bezpiecznie, lecz twój korzeń zamorzę głodem, a twoją resztę zabiję!

³¹Zawódź, bramo! Krzycz, miasto! Mdlej, cała Filisteo! Gdyż z północy nadciąga dym i nikt nie opuszcza[259] jego szeregów!

³²A cóż odpowiedzą posłom narodu? To, że JHWH założył Syjon i w nim[260] znajdą ostoję ubodzy Jego ludu.