Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Izajasza 37 Bible Online

Izajasza 37 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Izajasza 37

¹A gdy to usłyszał król Hiskiasz, rozdarł swoje szaty i odział się w wór, i przyszedł do domu JHWH.

²Posłał też Eliakima, przełożonego domu, i Szebnę, pisarza, oraz starszych kapłanów,[717] odzianych w wory, do Izajasza, syna Amosa, proroka.

³I zwrócili się do niego: Tak mówi Hiskiasz: Dniem utrapienia i karcenia, i zniewagi[718] jest ten dzień, bo podeszli synowie do otworu łona, a nie ma siły do porodu.

⁴Może usłyszy JHWH, twój Bóg, słowa głównodowodzącego, którego posłał król Asyrii, jego pan, aby urągał żywemu Bogu, i odpłaci za [te] słowa, które usłyszał JHWH, twój Bóg. Wznieś więc modlitwę za [tę] resztę, którą jeszcze da się znaleźć.[719]

⁵Gdy słudzy króla Hiskiasza przybyli do Izajasza,[720]

⁶Izajasz powiedział do nich: Tak powiedzcie waszemu panu: Tak mówi JHWH: Nie bój się tych słów, które usłyszałeś, a którymi ubliżali Mi pachołkowie[721] króla Asyrii!

⁷Oto daję mu[722] [takiego] ducha, że gdy usłyszy [pewną] wieść, wróci do swojej ziemi i położę go mieczem w jego ziemi.

⁸A gdy głównodowodzący powrócił, zastał króla Asyrii walczącego przeciw Libnie, usłyszał bowiem, że odstąpił od Lakisz.

⁹Wtedy [też] usłyszał o Tirhace, królu Kusz:[723] Wyruszył, aby z tobą walczyć. Gdy to usłyszał, wysłał posłów do Hiskiasza ze słowami:

¹⁰Tak powiedzcie Hiskiaszowi, królowi Judy: Niech cię nie zwodzi twój Bóg, któremu ty ufasz, mówiąc: Jerozolima nie zostanie wydana w rękę króla Asyrii!

¹¹Oto sam słyszałeś o tym, co[724] uczynili królowie Asyrii wszystkim ziemiom, że potraktowali je jak obłożone klątwą, a ty miałbyś być uratowany?

¹²Czy ich bóstwa uratowały te narody, które wytępili moi ojcowie, [to jest]: Gozan i Charan, i Resef, i synów Edenu z Telasar?

¹³Gdzie jest król Chamatu i król Arpadu, i król Lair, Sefarwaim, Hena i Iwa?

¹⁴A gdy Hiskiasz przyjął list[725] z ręki posłów i przeczytał go, poszedł do domu JHWH i rozwinął go Hiskiasz przed JHWH.

¹⁵I modlił się Hiskiasz do JHWH tymi słowy:

¹⁶JHWH Zastępów, Boże Izraela, który siedzisz na cherubach! Ty jedynie jesteś Bogiem wszystkich królestw ziemi. Ty stworzyłeś niebo i ziemię.

¹⁷Skłoń, JHWH, swoje ucho i słuchaj! Otwórz, JHWH, swoje oczy i patrz! I usłysz wszystkie słowa Sancheryba, który posłał, aby urągać Bogu żywemu!

¹⁸To prawda, JHWH, że królowie Asyrii wytępili wszystkie kraje i ich ziemie,[726]

¹⁹i wydali ich bóstwa na [pastwę] ognia, gdyż nie byli to bogowie, lecz dzieło ludzkich rąk, drewno i kamień — i dlatego je zniszczyli.

²⁰Teraz więc, JHWH, Boże nasz, wybaw nas z jego ręki, aby poznały wszystkie królestwa ziemi, że Ty jesteś JHWH — Bóg[727] jedyny!

²¹Wtedy Izajasz, syn Amosa, posłał do Hiskiasza te słowa: Tak mówi JHWH, Bóg Izraela: Ponieważ modliłeś się do Mnie z powodu Sancheryba, króla Asyrii,

²²to jest Słowo, które JHWH wypowiedział przeciw niemu: Gardzi tobą, kpi z ciebie dziewica, córka Syjonu. Potrząsa za tobą głową córka Jerozolimy.

²³Komu urągałeś i bluźniłeś? Przeciw komu podnosiłeś głos i wysoko wznosiłeś swe oczy? Przeciw Świętemu Izraela!

²⁴Przez swoje sługi urągałeś Panu i powiedziałeś: Dzięki mnóstwu moich rydwanów wstąpiłem na wysokie góry, na zbocza Libanu, by ściąć jego wyniosłe cedry, jego najlepsze cyprysy, i dotrzeć na najwyższy jego szczyt, do najgęstszego lasu.

²⁵Ja wydrążyłem i wypiłem wodę,[728] by wysuszyć podeszwą moich stóp wszystkie rzeki Egiptu.[729]

²⁶Czy nie słyszałeś? Już dawno [Ja] tę [rzecz] uczyniłem — od dni pradawnych — i[730] [Ja] ją ułożyłem, teraz sprawiam, że się dzieje. A jest [taka]: Na straty[731] — kupami gruzów miasta obwarowane,[732]

²⁷a ich mieszkańcy — bezsilni.[733] Przestraszyli się i zawstydzili, stali się jak zioła polne, jak źdźbła zielone, jak trawa na dachach — zwiędła przed wyrośnięciem.[734]

²⁸I[735] twój spoczynek i twoje wyjście, i twoje przyjście — znam, i twoje oburzanie się na Mnie.[736]

²⁹Z powodu twego oburzania się na Mnie[737] również twoja buta[738] doszła do mych uszu, dlatego włożę mój hak w twoje nozdrza i moje wędzidło między twoje wargi,[739] i zawrócę cię na drogę, którą przyszedłeś.

³⁰A to będzie dla ciebie znakiem: Pożywieniem w tym roku — co wyrośnie samo, a w drugim roku — co dziko,[740] a w trzecim roku — siejcie i żnijcie, i zakładajcie[741] winnice, i spożywajcie ich owoce.

³¹I zapuszczą zbiegli z domu Judy — pozostali[742] — korzeń w głąb, i wydadzą owoc w górze,

³²gdyż z Jerozolimy[743] wyjdzie reszta, i zbiegli — z góry Syjon.[744] Dokona tego żarliwość JHWH Zastępów.

³³Dlatego tak mówi JHWH o królu Asyrii: Nie wejdzie on do tego miasta ani nie wypuści tam strzały, ani nie wystąpi przeciw niemu z tarczą, ani nie usypie przeciw niemu wału.

³⁴Drogą, którą przyszedł, wróci, lecz do tego miasta nie wejdzie[745] — oświadczenie JHWH.

³⁵I obronię to miasto, by je wybawić, przez wzgląd na siebie i przez wzgląd na Dawida, mojego sługę.

³⁶I wyszedł anioł Pana, i uderzył[746] w obozie asyryjskim sto osiemdziesiąt pięć tysięcy ludzi.[747] I gdy wstali wcześnie rano, oto wszyscy oni byli trupami — byli martwi.

³⁷I odstąpił, i odszedł,[748] i zawrócił Sancheryb, król Asyrii, i osiadł w Niniwie.

³⁸A gdy oddawał pokłon w domu Nisrocha,[749] swojego boga, Adrammelek[750] i Sareser,[751] jego synowie, zabili go mieczem,[752] po czym uszli do ziemi Ararat. A władzę królewską przejął po nim jego syn Asarhaddon.