Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Izajasza 40 Bible Online

Izajasza 40 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Izajasza 40

¹Pocieszajcie, pocieszajcie mój lud, mówi wasz Bóg![794]

²Mówcie do serca Jerozolimy i wołajcie do niej, że dopełniła[795] się jej niewola,[796] że zapłata za winę przyjęta, bo odebrała z ręki JHWH dwukrotność za wszystkie swoje grzechy.

³Głos woła na pustkowiu: Uporządkujcie drogę JHWH, wyprostujcie[797] na stepie ścieżkę dla naszego Boga!

⁴Każda dolina niech będzie podniesiona, a każda góra i pagórek obniżone; co strome, niech będzie na wyprostowanie, a wyboje[798] [niech się staną] równiną!

⁵Wówczas objawi się chwała JHWH i zobaczy [to] razem wszelkie ciało, bo usta JHWH [tak] powiedziały.[799]

⁶Głos mówi: Zwiastuj! Zapytałem więc:[800] Co mam zwiastować? Wszelkie ciało jest trawą, a cały jego wdzięk[801] jak kwiat polny.

⁷Usycha trawa, kwiat więdnie, gdy wiatr[802] JHWH je owionie. Tak! Lud jest trawą!

⁸Usycha trawa, kwiat więdnie, lecz Słowo naszego Boga trwa na wieki!

⁹Wyjdź na wysoką górę, zwiastunie[803] dobrej wieści, Syjonie! Podnieś mocno swój głos, zwiastunko dobrej wieści, Jerozolimo! Podnieś [głos], nie bój się! Mów do miast Judy: Oto wasz Bóg!

¹⁰Oto Pan JHWH przychodzi jako Mocny![804] Jego ramię sprawuje Mu władzę! Oto Jego zapłata jest z Nim, a Jego należność[805] przed Nim!

¹¹Jak pasterz będzie pasł sobie swoje stado, swym ramieniem zbierze jagnięta — i podniesie na swoje łono, karmiące[806] poprowadzi ostrożnie.

¹²Kto zmierzył swoją garścią wody[807] i piędzią[808] wymierzył niebiosa, i przeliczył miarką proch ziemi, i zważył na wadze góry, i pagórki na szalach?

¹³Kto przeniknął Ducha[809] JHWH i kto w swej radzie Go pouczył?

¹⁴Kto Mu doradzał i sprawił, że zrozumiał, i nauczył Go ścieżki słusznego osądu,[810] i nauczył Go poznania,[811] i wskazał Mu drogę rozumu?

¹⁵Oto narody są jak kropla w wiadrze i znaczą tyle, co pył na szalach[812] — oto wyspy za lekkie uważa.

¹⁶I Libanu nie wystarczy na ogień, a jego zwierzyny nie wystarczy na całopalenie.

¹⁷Wszystkie narody są jak nic wobec Niego, On uważa je za mniej niż nicość[813] i pustkę.

¹⁸Do kogo więc upodobnicie Boga i jakie dopasujecie Mu[814] podobieństwo?

¹⁹Czy bożka? [Tego] odlał rzemieślnik,[815] a złotnik powlókł[816] złotem i przylutował [mu] srebrne łańcuszki.

²⁰Kogo nie stać na datek, wybiera [kawałek] niepróchniejącego drewna, szuka[817] sobie zręcznego rzemieślnika, by sporządził bożka, który by się nie przewracał.

²¹Czy nie wiecie? Czy nie słyszeliście? Czy wam tego nie opowiadano od początku? Czy nie pojmujecie [sprawy] fundamentów ziemi?[818]

²²Siedzi nad widnokręgiem ziemi, a jej mieszkańcy są jak szarańcze; rozpostarł niebo jak zasłonę[819] i rozciągnął je jak namiot do zamieszkania.

²³Władców obraca wniwecz, sędziów ziemi czyni nicością;

²⁴ledwie ich zasadzono, ledwie ich zasiano, ledwie zakorzenił się[820] w ziemi ich pień, gdy[821] na nich powiał,[822] usychają, a burza unosi ich jak plewę.

²⁵Do kogo Mnie więc upodobnicie, tak bym był mu równy? — mówi Święty.

²⁶Podnieście ku górze wasze oczy i patrzcie: Kto to stworzył? Ten, który wyprowadza [w ścisłej] liczbie ich zastęp,[823] wszystkie je nazywa po imieniu — a dzięki ogromnej sile i potężnej[824] mocy żadnej nie zabrakło!

²⁷Dlaczego mówisz, Jakubie, i twierdzisz, Izraelu: Zakryta jest moja droga przed JHWH, a moja sprawa do mojego Boga nie dochodzi.

²⁸Czy nie wiedziałeś? Czy nie słyszałeś? Bogiem wiecznym jest JHWH, Stwórcą krańców ziemi. On się nie męczy i nie ustaje, niezgłębiona jest Jego mądrość.

²⁹Zmęczonemu daje[825] siłę, a bezsilnemu moc w obfitości.

³⁰Nawet najmłodsi ustają i mdleją, nawet młodzieńcy potykają się i padają,

³¹lecz ci, którzy oczekują JHWH, odnawiają siłę, wzbijają się[826] na skrzydłach jak orły, biegną, a nie mdleją, idą, a nie ustają.[827]