Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Izajasza 41 Bible Online

Izajasza 41 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Izajasza 41

¹Uciszcie się przede Mną, wyspy,[828] a narody niech zbiorą siły! Niech się zbliżą i przemówią — zbliżmy się — na sąd!

²Kto [go] wzbudził na Wschodzie,[829] sprawiedliwość[830] wzywa go do swej nogi?[831] Poddaje[832] przed jego obliczem narody i podporządkowuje[833] [mu] królów? Zamienia [ich] w proch jego miecz, rozwiewa[834] jak plewę jego łuk?

³Gdy[835] ich ściga, przechodzi[836] w pokoju, ścieżką na swych nogach nie przychodzi.[837]

⁴Kto [to] uczynił i zrobił, od początku wzywa pokolenia? Ja, JHWH, jestem pierwszy i Ja też będę z ostatnimi.

⁵Zobaczyły to wyspy i się zlękły, krańce ziemi przestraszyły się, zbliżyły się i podeszły.

⁶Jeden drugiemu pomaga i mówi swemu bratu: Odwagi!

⁷Tak zachęcał rzemieślnik złotnika, kujący młotem[838] bijącego w kowadło, mówiąc[839] o zgrzewie: Już dobrze! Po czym wzmocnił [to] gwoździami, aby się nie chwiało.

⁸Lecz ty, Izraelu, mój sługo, Jakubie, którego wybrałem, potomstwo mojego przyjaciela Abrahama,

⁹ty, którego pochwyciłem[840] na krańcach ziemi i z jej zakątków cię powołałem, i powiedziałem[841] do ciebie: Sługą moim jesteś, wybrałem cię i cię nie odrzuciłem:

¹⁰Nie bój się, bo Ja jestem z tobą, nie lękaj się, bo Ja jestem twoim Bogiem! Wzmocnię cię — tak, pomogę ci. Tak, wesprę cię prawicą mej sprawiedliwości.

¹¹Oto zawstydzą się i doznają upokorzenia wszyscy zagniewani na ciebie, będą jak nicość[842] i poginą ludzie[843] będący z tobą w sporze.

¹²Szukać ich będziesz, lecz ich nie znajdziesz[844] — ludzi prowadzących z tobą wojnę, będą jak nicość i jak koniec ludzie toczący z tobą walkę.

¹³Gdyż Ja, JHWH, jestem twoim Bogiem, dzierżącym twą prawicę i mówiącym do ciebie: Nie bój się, Ja ci pomogę![845]

¹⁴Nie bój się, robaczku[846] Jakubie, ty, garstko[847] Izraela! Ja ci pomogę — oświadcza JHWH — a twym Odkupicielem[848] jest Święty Izraela.

¹⁵Gdybym[849] zrobił z ciebie ostre sanie, nowe, z mocnymi[850] zębami, wymłóciłbyś i pokruszyłbyś góry, a pagórki zamienił w plewę.

¹⁶Przesiałbyś je i uniósłby je wiatr, i rozproszyłaby je burza, lecz ty będziesz się radował w JHWH, będziesz się chlubił Świętym[851] Izraela.

¹⁷Gdy ubodzy i potrzebujący szukają wody, a jej nie ma, gdy ich język usycha z pragnienia, Ja, JHWH, im odpowiem, jako Bóg Izraela ich nie opuszczę.

¹⁸Otworzę rzeki na nagich wzgórzach, [a] pośród dolin zdroje, z pustyni zrobię rozlewisko, a z ziemi suchej źródła wody.

¹⁹Zasadzę na pustyni cedry, akacje i mirty, i drzewa oliwne. Zaszczepię na stepie razem cyprysy, wiązy i pinie,

²⁰aby zobaczyli i poznali,[852] uchwycili i pojęli [wszyscy] razem wzięci, że ręka JHWH to uczyniła i stworzył to Święty Izraela.

²¹Przedstawcie swoją sprawę — mówi JHWH. Podajcie swoje dowody — mówi Król Jakuba!

²²Niech podejdą i niech nam objawią to, co ma nastąpić, o rzeczach dawnych, co było, niech opowiadają,[853] abyśmy wzięli to sobie do serca i poznali ich skutek; lub dajcie nam usłyszeć o tym, co nadchodzi!

²³Powiedzcie, co stanie się potem, a przekonamy się, czy jesteście bogami; tak, zróbcie coś dobrego albo złego, byśmy się przestraszyli i bali.[854]

²⁴Oto[855] wy jesteście niczym i niczym[856] są wasze dzieła; obrzydliwością jest ten, kto was obiera.

²⁵Wzbudziłem[857] na północy kogoś i przybył,[858] na wschodzie słońca kogoś, kto wzywa mojego imienia;[859] i zdeptał władców jak błoto, jak garncarz, gdy ugniata glinę.

²⁶Kto ogłaszał to od początku, tak że wiemy, i wcześniej, tak że możemy powiedzieć: Ma słuszność? Owszem, nie było głoszącego, owszem, nikogo, kto dał usłyszeć, owszem, nikt nie słyszał waszych słów.

²⁷[Ja] pierwszy [powiedziałem] Syjonowi: Oto, oto oni![860] I Jerozolimie dałem zwiastuna dobrej wieści.

²⁸Lecz gdy spojrzałem, nie było nikogo, spośród nich nie było doradcy, i zapytałem — i nie odpowiedzieli słowem.

²⁹Oto oni wszyscy są fałszem,[861] niczym[862] są ich uczynki, ich odlewy[863] są wiatrem — i pustką.