Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Izajasza 42 Bible Online

Izajasza 42 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Izajasza 42

¹Oto[864] mój sługa, popieram Go, mój wybrany,[865] rozkosz mojej duszy. Złożyłem na Nim mego Ducha, On nada narodom prawo.[866]

²Nie będzie krzyczał,[867] nie będzie się unosił, nie da słyszeć na ulicach swego głosu.[868]

³Trzciny nadłamanej nie dołamie, lnu tlącego się nie dogasi,[869] w [imię] prawdy[870] nada prawo.

⁴Nie ustanie, nie dozna załamania, dopóki nie utrwali na ziemi prawa[871] — a Jego nauki wyczekują wyspy.[872]

⁵Tak mówi Bóg, JHWH,[873] który stworzył niebiosa i rozpostarł je, rozciągnął ziemię wraz z jej płodami, daje na niej ludziom tchnienie i ducha tym, którzy po niej chodzą.

⁶Ja, JHWH,[874] powołałem Cię w sprawiedliwości i ująłem Cię za rękę, strzegę Cię i wyznaczam Cię do przymierza z ludem, na światło dla narodów,

⁷abyś otworzył oczy niewidzącym, wyprowadził więźniów z zamknięcia, z więzienia tych, którzy siedzą w ciemności.

⁸Ja, JHWH, takie jest moje imię, mojej chwały nie oddam nikomu ani mojej czci bożyszczom.

⁹Rzeczy [zapowiedziane] dawniej — oto nadeszły, a [teraz] ogłaszam Ja nowe;[875] zanim wykiełkują, dam wam o nich usłyszeć.

¹⁰Śpiewajcie JHWH pieśń nową, psalm ku Jego czci — z krańców ziemi! Wy, płynący morzem, i to, co je napełnia, wyspy[876] i ich mieszkańcy.

¹¹Niech zawołają[877] pustynia i jej miasta, osady zamieszkane przez Kedar![878] Niech wykrzykną mieszkańcy Seli,[879] ze szczytu gór[880] niech głośno zawołają![881]

¹²Niech przyznają JHWH chwałę i niech ogłaszają Jego cześć na wyspach![882]

¹³JHWH wyrusza jak bohater, niczym waleczny rycerz budzi zapał. Rzuca zew[883] — tak! Grzmi [potężnie], nad swymi wrogami dowodzi przewagi!

¹⁴Milczałem[884] od wieków, byłem cicho, wstrzymywałem się. [Lecz teraz] jak rodząca zacznę jęczeć, stękać oraz wzdychać![885]

¹⁵Spustoszę[886] góry i pagórki, wszelką ich zieleń wysuszę, zamienię rzeki w mierzeje[887] i mokradła osuszę.

¹⁶I poprowadzę niewidomych drogą, której nie znali, sprawię, że pójdą nieznanymi sobie ścieżkami, ciemne miejsce[888] zamienię[889] przed nimi w światło, wyboje w równinę — to są te rzeczy. Dokonam ich i od nich nie odstąpię.

¹⁷Odwrócą się tyłem, okryją się wstydem ci, którzy ufają bóstwu, ci, którzy mówią do odlewu: Wy jesteście naszymi bogami.

¹⁸Słuchajcie, wy głusi! A wy, ślepi, przejrzyjcie, aby widzieć!

¹⁹Kto jest ślepy, jeśli nie mój sługa, i głuchy jak mój posłaniec, którego posyłam? Kto jest ślepy jak Mnie poświęcony[890] i ślepy jak sługa JHWH?

²⁰Widziałeś[891] wiele, lecz [na to] nie zważałeś, otwarte[892] ma uszy, ale nie słucha.

²¹Zapragnął JHWH z powodu swej sprawiedliwości uczynić swe[893] Prawo wielkim i sławnym.

²²Lecz to jest lud złupiony i ograbiony, wszyscy oni popętani w lochach[894] i pozamykani w więzieniach, [wystawieni] na łup — i nie ma, kto by ratował, [na] grabież[895] — i nikt nie mówi: Oddaj!

²³Kto między wami tego słucha? Zważa i słucha — na przyszłość?

²⁴Kto wydał Jakuba grabieżcy,[896] a Izraela łupieżcom? Czy nie JHWH? Przeciw Niemu zgrzeszyliśmy. Nie chcieli chodzenia[897] Jego drogami i nie byli posłuszni Jego Prawu.

²⁵I wylał na niego żar swojego gniewu i okrucieństwo[898] wojny — rozgorzała wokół niego, lecz [tego] nie pojął, pożerała go, lecz nie brał sobie [tego] do serca.