Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Izajasza 49 Bible Online

Izajasza 49 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Izajasza 49

¹Słuchajcie Mnie, wyspy,[1036] i uważajcie, narody z daleka! Pan powołał Mnie od poczęcia, już we wnętrzu mej matki wspomniał moje imię.

²I uczynił moje usta jakby ostrym mieczem, ukrył Mnie w cieniu swojej ręki, zrobił ze Mnie gładką strzałę, schował Mnie w swoim kołczanie

³i powiedział do Mnie: Jesteś moim sługą, Izraelu, przez ciebie się wsławię![1037]

⁴A ja pomyślałem: Na darmo się trudziłem, na próżno i daremnie[1038] zużyłem swą siłę, jednak sądem nade Mną jest JHWH i moją zapłatą — mój Bóg.

⁵A teraz mówi JHWH, który ukształtował Mnie od poczęcia na swego sługę, dla nawrócenia do Niego Jakuba i bym zebrał dla Niego[1039] Izraela, bym był uwielbiony w oczach JHWH, a mój Bóg stał się moją mocą.

⁶Mówi: To za mało, że jesteś Mi sługą, aby podnieść plemiona Jakuba i sprawić powrót zachowanych[1040] Izraela, więc ustanowiłem Cię światłem narodów, aby moje zbawienie dosięgło krańca ziemi.

⁷Tak mówi JHWH, Odkupiciel Izraela, jego Święty, wzgardzeniu duszy,[1041] budzącemu obrzydzenie[1042] u narodu,[1043] słudze władców: Królowie zobaczą i powstaną, książęta złożą pokłon ze względu na JHWH, który jest wierny, [i na] Świętego Izraela, który Ciebie wybrał.

⁸Tak mówi JHWH: W czasie przychylności odpowiedziałem Ci i w dniu zbawienia pomogłem Ci. Będę Cię strzegł[1044] i ustanowię Cię [pośrednikiem] przymierza z ludem, abyś podźwignął ziemię, poprzydzielał spustoszone dziedzictwa,

⁹abyś powiedział uwięzionym: Wychodźcie! A tym w ciemności: Pokażcie się! Przy drogach[1045] będą się paść i na wszystkich nagich wzgórzach będą ich pastwiska.

¹⁰Nie będą łaknąć ani pragnąć, nie powali ich spiekota ani słoneczny żar, gdyż Ten, który lituje się nad nimi, będzie im przewodził i zaprowadzi ich do źródlanych wód.

¹¹Wszystkie moje góry pozamieniam w drogi i wszystkie moje trakty wyrównam.

¹²Oto jedni przybędą z daleka, oto drudzy z Północy i z Zachodu, jeszcze inni z ziemi Synitów.[1046]

¹³Śpiewajcie, niebiosa, i wesel się, ziemio! Góry, wystrzelcie radością! Gdyż pocieszył JHWH swój lud i zmiłował się nad jego ubogimi!

¹⁴A jednak Syjon mówi: Opuścił mnie JHWH i Pan o mnie zapomniał.

¹⁵Czy kobieta może zapomnieć o swoim niemowlęciu, nie zlitować się nad dzieciątkiem swojego łona? A choćby nawet one mogły zapomnieć, jednak Ja ciebie nie zapomnę.

¹⁶Oto na moich dłoniach wyrysowałem cię, twoje mury mam ciągle przed sobą.

¹⁷Twoi budowniczowie[1047] prześcignęli twych burzycieli,[1048] a twoi pustoszyciele[1049] wychodzą od ciebie.

¹⁸Podnieś swe oczy, potocz wokół i zobacz: Wszyscy zebrani! Przyszli do ciebie! Jak żyję — oświadcza JHWH — przywdziejesz ich wszystkich jak ozdobę[1050] i opaszesz się nimi jak panna młoda.

¹⁹Gdyż twoje gruzy i ruiny, i twoja spustoszona ziemia będzie teraz za ciasna dla mieszkańców, a chętni cię pochłonąć będą daleko.

²⁰Jeszcze powiedzą ci do uszu synowie twojej bezdzietności: Za ciasno mi w tym miejscu, przydaj mi, niech zamieszkam!

²¹I powiesz w swoim sercu: Kto mi ich urodził? Byłam przecież bezdzietna i niepłodna, wygnana i odepchnięta.[1051] Kto więc ich wychował? Oto byłam opuszczona — skąd oni pochodzą?

²²Tak mówi Pan[1052] JHWH: Oto wzniosę ku narodom moją rękę i wyciągnę ku ludom mój sztandar, wówczas przyniosą twoich synów w objęciach, a twe córki nieść będą na ramionach.

²³I królowie będą twoimi piastunami, a ich księżniczki twoimi mamkami, twarzą do ziemi będą ci się kłaniać i zlizywać proch z twoich nóg. Wtedy poznasz, że Ja jestem JHWH, który nie zawstydza pokładających w Nim nadzieję.

²⁴Czy da się mocarzowi zabrać łup? Czy jeńcy tyrana[1053] mogą zbiec?

²⁵Gdyż tak mówi JHWH: I jeńców odbiorą mocarzowi, i łup umknie tyranowi, z twoim przeciwnikiem[1054] Ja się rozprawię i twoich synów Ja wyratuję.

²⁶Twoim oprawcom każę jeść ich własne ciało i niczym winem upiją się swą krwią. Wtedy pozna wszelkie ciało, że Ja, JHWH, jestem twym Zbawcą i Odkupicielem — Mocarzem Jakuba.