Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Kapłańska 25 Bible Online

Kapłańska 25 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Kapłańska 25

¹I przemówił JHWH do Mojżesza na górze Synaj tymi słowy:

²Przemów do synów Izraela i powiedz im tak: Gdy wejdziecie do ziemi, którą Ja wam daję, to ziemia ta będzie obchodzić szabat dla JHWH.

³Przez sześć lat będziesz obsiewał swoje pole i przez sześć lat będziesz przycinał swoją winnicę, i będziesz zbierał jej plon.

⁴Ale w roku siódmym ziemia mieć będzie szabat szabatniego odpoczynku, szabat dla JHWH. Nie będziesz obsiewał swojego pola ani przycinał swojej winnicy.

⁵Nie[572] będziesz żął tego, co samo dojrzało do twych żniw, i nie będziesz obcinał winogron z nieprzyciętych pędów — ziemia mieć będzie szabat szabatniego odpoczynku.

⁶I szabat ziemi dostarczy wam pożywienia — dla ciebie i dla twojego sługi,[573] i dla twojej służącej, i dla twojego najemnika, i dla twojego osiedleńca, dla mieszkających u ciebie,

⁷i dla twojego bydła, i dla zwierząt, które są w twojej ziemi, do jedzenia będzie cały jej plon.

⁸Naliczysz też sobie siedem szabatnich lat, [to jest] siedem razy po siedem lat, tak że będzie ci tych dni siedmiu szabatów czterdzieści dziewięć lat.

⁹Wtedy to sprawisz, by rozbrzmiał dźwięk rogu, w miesiącu siódmym, w dziesiątym [dniu] tego miesiąca, sprawicie, by w Dniu Pojednania rozbrzmiał róg po całej waszej ziemi.

¹⁰Tak poświęcicie pięćdziesiąty rok i obwołacie w ziemi wolność[574] dla wszystkich jej mieszkańców. Będzie to dla was rok jubileuszowy,[575] kiedy to powrócicie każdy do swojej własności i wrócicie każdy do swojej rodziny.

¹¹Rok pięćdziesiąty będzie dla was rokiem jubileuszowym. Nie będziecie obsiewać i nie będziecie żąć tego, co w tym czasie wyrosło samo, i nie będziecie obcinać [winogron] z nieprzyciętych w tym czasie pędów —

¹²gdyż to rok jubileuszowy, będzie on dla was święty, wprost z pola będziecie jedli jego plon.

¹³W tym roku jubileuszowym wrócicie każdy do swojej własności.

¹⁴Gdy więc będziecie sprzedawali[576] jakieś dobra swojemu bliźniemu[577] lub nabywali [coś] z ręki swego bliźniego, niech nikt nie oszukuje swojego brata.

¹⁵Według liczby lat po roku jubileuszowym będziesz nabywał od swojego bliźniego, według liczby lat plonów ma on sprzedać tobie.

¹⁶Im więcej będzie lat, tym wyższa będzie cena kupna, a im mniej lat, tym niższa będzie cena tego kupna, gdyż sprzedaje ci on ilość rocznych plonów.

¹⁷Nie będziecie zatem oszukiwać każdy swojego bliźniego, lecz będziecie bać się swojego Boga,[578] gdyż[579] Ja, JHWH, jestem waszym Bogiem.

¹⁸Wykonujcie więc moje[580] ustawy, przestrzegajcie moich rozstrzygnięć i wypełniajcie je, a będziecie mieszkać na ziemi bezpiecznie

¹⁹i ziemia wyda swój owoc, będziecie jedli do syta — i będziecie mieszkać w niej bezpiecznie.

²⁰A gdybyście powiedzieli: Co będziemy jedli w siódmym roku, skoro nie będziemy siali i nie będziemy zbierali naszego plonu? —

²¹to zrządzę wam moje błogosławieństwo w szóstym roku, tak że [ziemia] wyda plon na trzy lata.

²²Będziecie więc siać w ósmym roku, a jeść będziecie ze starego plonu aż do roku dziewiątego — aż do nadejścia jego [nowego] plonu będziecie jedli stary.

²³Ziemia zaś nie będzie sprzedawana na zawsze, gdyż ziemia należy do Mnie, a wy jesteście u Mnie przychodniami i osiedleńcami.

²⁴A w całej ziemi będącej w waszym posiadaniu, ustanowicie dla ziemi prawo wykupu.

²⁵Gdy zubożeje twój brat i sprzeda [coś] ze swojej własności, wtedy przyjdzie jego wykupiciel, najbliższy mu [krewny], i wykupi dobra swojego brata.

²⁶A ten, kto nie będzie miał wykupiciela, lecz [potem] będzie go stać[581] i znajdzie dosyć na swój wykup,

²⁷to odliczy lata od swojej sprzedaży i zwróci resztę temu, komu sprzedał, i wróci do swojej własności.

²⁸A jeśli jego ręka nie znajdzie dosyć, aby mu zwrócić, to pozostaną jego dobra w ręku ich nabywcy aż do roku jubileuszowego, w roku zaś jubileuszowym [je] wyda — i [ten, który sprzedał], powróci do swojej własności.

²⁹Ten zaś, kto sprzeda dom mieszkalny w mieście otoczonym murem, to będzie miał prawo wykupu do końca roku po jego sprzedaży, [przez tyle] dni będzie [mógł skorzystać ze] swego prawa wykupu.

³⁰A jeśli nie zostanie wykupiony do końca pełnego roku, to pozostanie dom w mieście, które ma mur, na zawsze u jego nabywcy i jego pokoleń — w roku jubileuszowym nie wyjdzie [z jego ręki].

³¹A domy wiejskie, które nie mają muru dookoła, będą traktowane na równi z polem uprawnym. Będą one podlegały prawu wykupu i[582] w roku jubileuszowym zostaną zwolnione.

³²A co do miast Lewitów, domy miejskie są ich własnością; Lewitom przysługuje wieczyste prawo wykupu,

³³jeśli coś wykupuje [ktoś] z Lewitów. [Nabywca] zwolni też wykupiony dom i miasto,[583] [w obrębie którego] leży jego[584] własność,[585] w roku jubileuszowym, gdyż domy miast Lewitów są ich własnością pośród synów Izraela.

³⁴Również pole przyległe do ich miast nie będzie sprzedawane, gdyż jest ono ich wieczystą własnością.

³⁵A jeśli zubożeje twój brat i powinie mu się przy tobie ręka,[586] to wspomożesz[587] go, jakby był przychodniem lub osiedleńcem, by[588] mógł żyć obok ciebie.[589]

³⁶Nie bierz od niego odsetek ani lichwy, ale bój się swojego Boga, by twój brat mógł żyć obok ciebie.

³⁷Swych pieniędzy nie dasz na odsetki, ani żywności, by odebrać jej więcej.[590]

³⁸Ja, JHWH, jestem waszym Bogiem, który wyprowadził was z ziemi egipskiej, aby dać wam ziemię Kanaan, aby być dla was Bogiem.

³⁹A jeśli zubożeje przy tobie twój brat i sprzeda się tobie, nie będziesz zniewalał go pracą niewolnika.

⁴⁰Będzie u ciebie jak najemnik, jak osiedleniec. Będzie służył u ciebie do roku jubileuszowego.

⁴¹Potem wyjdzie od ciebie [wolny], on i jego synowie z nim, i wróci do swojej rodziny, i wróci do własności swoich ojców.

⁴²Gdyż są oni moimi sługami, których wyprowadziłem z ziemi egipskiej. Nie będą sprzedawani [jak przy] sprzedaży niewolników.

⁴³Nie będziesz rozporządzał nim surowo, ale będziesz się bał swego Boga.

⁴⁴A twój niewolnik i twoja niewolnica,[591] których będziesz miał, od narodów, które was otaczają, od nich nabywajcie niewolnika i niewolnicę.

⁴⁵Również spośród synów osiedleńców mieszkających z wami, od nich nabywajcie i od ich rodzin, które są z wami, których urodzili w waszej ziemi, i niech będą waszą własnością.

⁴⁶Będziecie ich sobie przekazywać w dziedzictwo dla waszych synów po was na dziedziczną własność na zawsze. Nimi wysługiwać się będziecie, ale waszymi braćmi, synami Izraela, nikt swoim bratem nie będzie rządził surowo.

⁴⁷Jeśli przychodzień i osiedleniec wzbogaci się przy tobie,[592] a twój brat przy nim zubożeje i zostanie sprzedany przychodniowi osiadłemu przy tobie lub potomkowi[593] rodziny przychodnia,

⁴⁸to po sprzedaniu będzie on miał prawo być wykupionym, wykupi go jeden z jego braci

⁴⁹albo jego stryj, albo syn jego stryja wykupi go, albo wykupi go ktokolwiek z jego bliskich krewnych, wykupi go [ktoś] z jego rodziny, albo — jeśli będzie go stać[594] — wykupi się sam.

⁵⁰Ze swoim nabywcą rozliczy się od roku swego zaprzedania do roku jubileuszowego, a pieniądze, za które został sprzedany, [zostaną obliczone] według liczby lat, podobnie jak dni najemnika będą mu [policzone].

⁵¹Jeśli będzie jeszcze wiele lat, to według ich [liczby] zwróci swój wykup z pieniędzy, za które został nabyty.

⁵²A jeśli do roku jubileuszowego pozostanie niewiele lat, to niech mu się je zaliczy [i] według liczby jego lat zwróci swój wykup.

⁵³Będzie [on] u niego z roku na rok jak najemnik. Na twoich oczach nie będzie zarządzał nim surowo.

⁵⁴A jeśli nie zostanie wykupiony w żaden z tych sposobów, to wyjdzie [na wolność] w roku jubileuszowym, on i jego synowie,

⁵⁵gdyż moimi sługami są synowie Izraela. Moimi sługami są ci, których wyprowadziłem z ziemi egipskiej — Ja, JHWH, jestem waszym Bogiem.