Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Kapłańska 26 Bible Online

Kapłańska 26 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Kapłańska 26

¹Nie będziecie czynili sobie [marnych] bóstw ani stawiali sobie podobizn i słupów,[595] ani umieszczali w waszej ziemi kamiennych rzeźb, aby im się kłaniać, gdyż Ja, JHWH, jestem waszym Bogiem.

²Będziecie przestrzegać moich szabatów i czcić moje miejsce święte[596] — Ja jestem JHWH.

³Jeśli będziecie postępowali[597] według moich ustaw i przestrzegali moich przykazań, i wykonywali je,

⁴to dam wam deszcze w ich czasie[598] i ziemia wyda swój plon, a polne drzewa swój owoc.

⁵Młocka[599] trwać będzie u was do winobrania, a winobranie trwać będzie do siewu, będziecie jedli swój chleb do syta i mieszkali w swojej ziemi bezpiecznie.

⁶I udzielę waszej ziemi pokoju, gdy położycie się — nikt nie będzie was straszył, i wytępię z waszej ziemi groźne zwierzę, i przez waszą ziemię nie będzie przechodził miecz.

⁷Będziecie ścigać swoich wrogów — i padną przed wami od miecza.

⁸Pięciu spośród was będzie ścigać stu, a stu spośród was będzie ścigać dziesięć tysięcy — i wasi wrogowie padną przed wami od miecza.

⁹Zwrócę się ku wam i rozplenię was, rozmnożę was i umocnię moje przymierze z wami.

¹⁰Będziecie jedli stare zapasy i stare będziecie wynosić przed nowym.[600]

¹¹Umieszczę też mój przybytek[601] pośród was, a moja dusza nie obrzydzi was sobie.

¹²Będę przechadzał się między wami i będę waszym Bogiem, a wy będziecie Mi za lud.

¹³Ja, JHWH, jestem waszym Bogiem, który wyprowadził was z ziemi egipskiej, od bycia ich niewolnikami, i połamał belki waszego jarzma, i sprawił, że możecie chodzić wyprostowani.[602]

¹⁴Ale jeśli nie będziecie Mnie słuchali i nie będziecie wypełniali wszystkich[603] tych przykazań,

¹⁵jeśli porzucicie moje ustawy i jeśli wasza dusza obrzydzi sobie moje prawa, tak by nie czynić wszystkich moich przykazań, z powodu łamania przez was mojego przymierza,

¹⁶to i Ja uczynię wam to: Nawiedzę was trwogą, wyczerpaniem[604] i gorączką — niszczącymi oczy i trawiącymi duszę[605] — i będziecie siali swoje ziarno na darmo, bo zjedzą je wasi wrogowie.

¹⁷I zwrócę moje oblicze przeciw wam, i zostaniecie pobici przed waszymi wrogami. Panować nad wami będą ci, którzy was nienawidzą, będziecie uciekać, choć nikt nie będzie was gonił.

¹⁸A jeśli mimo to nie będziecie Mnie słuchali, to siedmiokrotnie pomnożę wam karanie za wasze grzechy.

¹⁹I złamię wyniosłość waszej siły,[606] i uczynię wasze niebo jak z żelaza, a waszą ziemię jak z miedzi.

²⁰Wyczerpie się wasza siła, wasza ziemia nie wyda swego plonu ani drzewo tej ziemi[607] nie wyda swego owocu.

²¹A jeśli będziecie postępowali wobec Mnie przekornie i nie będziecie chcieli Mnie słuchać, to siedmiokrotnie pomnożę na was cios za wasze grzechy.

²²Ześlę[608] na was polne zwierzęta, a te was osierocą[609] i wytępią wasze bydło, i umniejszą waszą [liczbę], i spustoszą wasze drogi.

²³A jeśli mimo to nie dacie Mi[610] się pouczyć, lecz będziecie postępować wobec Mnie przekornie,

²⁴to również Ja postąpię przekornie względem was, i Ja też uderzę was siedmiokrotnie za wasze grzechy.

²⁵Sprowadzę na was miecz, który wywrze zemstę przymierza — a gdy zbierzecie się w waszych miastach, ześlę pośród was zarazę i zostaniecie wydani w rękę wroga.

²⁶[A] gdy złamię wam podporę w chlebie,[611] to dziesięć kobiet będzie piekło wasz chleb w jednym piecu. Będą wam wydzielać chleb na wagę, a wy będziecie jedli, ale się nie nasycicie.

²⁷Jeśli mimo to nie będziecie Mnie słuchać, lecz postępować wobec Mnie przekornie,

²⁸to i Ja postąpię wobec was w gniewie przekory i ukarzę was — tak, Ja — siedmiokrotnie za wasze grzechy.

²⁹Będziecie jedli ciało waszych synów i będziecie jedli ciało waszych córek.

³⁰Spustoszę wasze wzgórza[612] i wytnę wasze obeliski,[613] i rzucę wasze szczątki[614] na szczątki waszych posążków, i obrzydzi was sobie moja dusza.

³¹Wasze miasta obrócę w ruinę i spustoszę wasze miejsca święte, i nie będę wąchał waszych przyjemnych zapachów.

³²Ja sam spustoszę ziemię tak, że oniemieją nad nią wasi wrogowie, którzy na niej zamieszkają.

³³A was rozproszę między narodami i obnażę na was miecz, i wasza ziemia stanie się pustkowiem, a wasze miasta będą ruiną.

³⁴Wtedy ta ziemia nacieszy się[615] swoimi szabatami, przez wszystkie dni jej spustoszenia,[616] a wy będziecie w ziemi waszych wrogów — wtedy to odpocznie ta ziemia i nacieszy się swoimi szabatami.

³⁵Przez wszystkie dni spustoszenia będzie odpoczywać, gdyż nie odpoczywała w czasie waszych szabatów, gdy wy na niej mieszkaliście.

³⁶A tym, którzy wam pozostaną, włożę lękliwość[617] do ich serc w ziemiach ich wrogów, i płoszyć ich będzie głos zdmuchniętego liścia, i będą uciekać jak przy ucieczce przed mieczem, i będą padać, choć nikt nie będzie ich gonił.

³⁷I będą potykać się jeden o drugiego, jakby [uciekali] przed mieczem, choć ścigającego nie będzie — i nie będziecie mogli ostać się wobec waszych wrogów.

³⁸I zginiecie wśród narodów, i pochłonie was ziemia waszych wrogów.

³⁹A ci, którzy wśród was pozostaną, pogniją w swoich winach w ziemiach waszych wrogów i — owszem — w winach swoich ojców pogniją wraz z nimi.[618]

⁴⁰Lecz kiedy przyznają się do swojej winy i winy swoich ojców, z powodu niewierności, w której Mi się sprzeniewierzyli i — owszem — z powodu której postępowali wobec Mnie przekornie,

⁴¹przez co i Ja postępowałem przekornie wobec nich i zaprowadziłem ich do ziemi ich wrogów, by wreszcie ukorzyło się ich nieobrzezane serce i [by] wtedy zadośćuczynili za swoje winy,

⁴²wówczas wspomnę na moje przymierze z Jakubem i — owszem — moje przymierze z Izaakiem, i — owszem — wspomnę moje przymierze z Abrahamem — i wspomnę tę ziemię.

⁴³A ziemia ta będzie przez nich opuszczona i nacieszy się[619] swoimi szabatami przez to, że z ich powodu została spustoszona,[620] a oni zadośćuczynią za swoje winy, dlatego, właśnie dlatego, że odrzucili moje prawa, a ich dusza obrzydziła sobie moje ustawy.

⁴⁴Ale pomimo tego wszystkiego, gdy będą przebywali w ziemi[621] swoich wrogów, nie odrzucę ich i nie obrzydzę ich sobie [tak dalece], aby wytępić ich [całkowicie] i złamać moje przymierze z nimi, gdyż Ja, JHWH, jestem ich Bogiem.

⁴⁵Wspomnę dla nich zatem przymierze z [ich] przodkami, których na oczach narodów wyprowadziłem z ziemi egipskiej, aby być ich Bogiem — Ja, JHWH.

⁴⁶Oto ustawy, rozstrzygnięcia i prawa, które ustanowił JHWH między sobą a między synami Izraela na górze Synaj za pośrednictwem Mojżesza.[622]