Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Kapłańska 7 Bible Online

Kapłańska 7 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Kapłańska 7

¹A takie jest prawo dotyczące ofiary za przewinienie: Jest ona świętością nad świętościami.

²W miejscu, gdzie zarzynają ofiarę całopalną, zarzynać też będą ofiarę za przewinienie, a jej krwią [kapłan] obleje ołtarz dookoła.

³Złoży [on] też [w ofierze] cały jej tłuszcz z niej [pochodzący], ogon i tłuszcz pokrywający wnętrzności,

⁴i obie nerki, i tłuszcz, który jest na nich, który jest na polędwicach, i płat wątroby nad nerkami — oddzieli je.

⁵I spali je kapłan na ołtarzu jako wdzięczny dar dla JHWH — jest to ofiara za przewinienie.

⁶Każdy mężczyzna spośród kapłanów może ją spożywać. Będzie spożywana w miejscu świętym. Jest to świętość nad świętościami.

⁷Zarówno do ofiary za grzech, jak i do ofiary za przewinienie odnosi się to samo prawo. Należeć ona będzie do kapłana, który dokonuje nią przebłagania.

⁸A kapłan, który składa za kogoś ofiarę całopalną — skóra ofiary całopalnej, którą składa, będzie dla kapłana, należeć będzie do niego.

⁹Każda też ofiara z pokarmów, którą piecze się w piecu, i wszystko, co przyrządza się w garnku albo na patelni,[139] będzie dla kapłana, który ją składa — należeć będzie do niego.

¹⁰Ale każda ofiara z pokarmów rozczyniona oliwą albo sucha, należeć będzie do wszystkich synów Aarona w równej części.

¹¹A takie jest prawo dotyczące rzeźnej ofiary pokoju, którą składać się będzie[140] JHWH:

¹²Jeśli [ktoś] składa ją jako ofiarę dziękczynną, to złoży przy tej rzeźnej ofierze dziękczynnej przaśne bułki rozczynione oliwą i przaśne placki namaszczone oliwą — a bułki rozczynione oliwą będą wyrobione z najlepszej [pszennej] mąki.

¹³Wraz z bułkami złoży przy swej dziękczynnej, rzeźnej ofierze pokoju, chleb zakwaszony, jako swoją ofiarę.

¹⁴Z niego zaś złoży jeden z każdej ofiary, jako szczególny dar[141] dla JHWH, dla kapłana, który oblewał krwią ofiary pokoju — do niego będzie [on] należał.

¹⁵A mięso jego dziękczynnej, rzeźnej ofiary pokoju zostanie spożyte w dniu jego ofiarowania, nic z niego nie odłoży[142] do rana.

¹⁶Lecz jeśli jego ofiara jest darem ślubowanym albo dobrowolnym, wówczas może być jedzona w dniu jej ofiarowania oraz nazajutrz; wtedy to, co z niej pozostanie, można jeść.

¹⁷Ale to, co pozostanie z mięsa tej rzeźnej ofiary do dnia trzeciego, będzie spalone w ogniu.

¹⁸Bo jeśli rzeczywiście zje się [coś] z mięsa jego rzeźnej ofiary pokoju w trzecim dniu, to ten, który ją złożył, nie zyska przychylności, nie będzie mu ona zaliczona, będzie nieczystością,[143] i każdy, kto coś z niej zje, obciąży się swoją winą.

¹⁹Mięsa, które dotknęło czegokolwiek nieczystego, nie wolno spożywać, będzie spalone w ogniu. A co do mięsa, to każdy, kto jest czysty, może jeść mięso.

²⁰A kto[144] spożywa mięso z rzeźnej ofiary pokoju, która należy do JHWH, a jest na nim jego nieczystość,[145] ktoś taki zostanie odcięty od swojego ludu.

²¹A ten, kto dotknie czegokolwiek nieczystego: nieczystości ludzkiej lub nieczystego zwierzęcia, lub jakiejkolwiek nieczystej obrzydliwości,[146] a zje coś z mięsa rzeźnej ofiary pokoju, która należy do JHWH, ktoś taki zostanie odcięty od swojego ludu.

²²I przemówił JHWH do Mojżesza tymi słowy:

²³Przemów do synów Izraela: Nie będziecie jedli żadnego tłuszczu z bydlęcia, owcy ani kozy.

²⁴Tłuszcz [zwierzęcia] padłego[147] i tłuszcz [zwierzęcia] rozszarpanego może być użyty przy wszelkiej pracy, ale spożywać go nie wolno.

²⁵Każdy bowiem,[148] kto spożywa tłuszcz z bydła, z którego składa[149] wdzięczny dar dla JHWH, ten, kto go spożywa, zostanie odcięty od swojego ludu.

²⁶Żadnej krwi nie będziecie spożywali w żadnej ze swoich siedzib — ani z ptactwa, ani z bydła.

²⁷Każdy, kto będzie spożywał jakąkolwiek krew, zostanie odcięty od swojego ludu.

²⁸I przemówił JHWH do Mojżesza tymi słowy:

²⁹Przemów do synów Izraela:[150] Kto chce złożyć JHWH swoją rzeźną ofiarę pokoju, niech przyniesie do JHWH ofiarowaną część swojej rzeźnej ofiary pokoju.

³⁰Jego ręce niech przyniosą wdzięczne dary dla JHWH, niech przyniosą Mu tłuszcz wraz z mostkiem — mostek[151] dla zakołysania nim w ofierze kołysanej[152] przed JHWH.

³¹Kapłan zaś spali tłuszcz na ołtarzu, a mostek pozostanie dla Aarona i jego synów.

³²Prawą łopatkę[153] dacie zaś kapłanowi jako szczególny dar z waszych rzeźnych ofiar pokoju.

³³Prawa łopatka, jako [jego] część, będzie należała do tego spośród synów Aarona, który [akurat] złoży [w ofierze] krew i tłuszcz ofiary pokoju.

³⁴Gdyż mostek ofiary kołysanej i łopatkę szczególnego daru wziąłem od synów Izraela, z ich[154] krwawych ofiar pokoju, i dałem je Aaronowi, kapłanowi, oraz jego synom mocą wieczystej ustawy od synów Izraela.

³⁵To poświęcona część[155] [dla] Aarona i poświęcona część dla jego synów [pochodząca] z wdzięcznych darów JHWH od dnia, gdy ich poświęcił do kapłaństwa dla JHWH.

³⁶To [też] przykazał JHWH, aby im dawać [już] w dniu ich namaszczenia, od synów Izraela — jest to wieczysta ustawa dla ich pokoleń.

³⁷Takie jest prawo dotyczące ofiary całopalnej, ofiary[156] z pokarmów, ofiary za grzech, ofiary za przewinienie, ofiary wyświęcenia i rzeźnej ofiary pokoju,

³⁸które JHWH nadał Mojżeszowi na górze Synaj w dniu, gdy przykazał On synom Izraela składać JHWH ich ofiary na pustyni Synaj.