Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Jeremiasza 32 Bible Online

Jeremiasza 32 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Jeremiasza 32

¹Słowo,[407] które stało się do Jeremiasza od JHWH w dziesiątym roku[408] Sedekiasza, króla Judy, a był to osiemnasty rok Nebukadnesara.[409]

²Wtedy właśnie wojsko króla Babilonu oblegało Jerozolimę,[410] a Jeremiasz, prorok, był więziony na dziedzińcu wartowni,[411] która [znajdowała się] przy domu króla Judy.

³Tam kazał go uwięzić Sedekiasz, król Judy, mówiąc: Dlaczego ty prorokowałeś: Tak mówi JHWH: Oto Ja wydam to miasto w rękę króla Babilonu i zdobędzie je,

⁴a Sedekiasz, król Judy, nie ujdzie z ręki Chaldejczyków, lecz na pewno będzie wydany w rękę króla Babilonu i będzie z nim rozmawiał z ust do ust, i oko w oko go zobaczy?

⁵I [dlaczego prorokowałeś, że] do Babilonu popędzi [on] Sedekiasza i tam będzie, aż go nawiedzę — oświadczenie JHWH? [Dlaczego mówiłeś:] Gdy będziecie walczyć z Chaldejczykami, nie powiedzie się wam?

⁶I [właśnie w takich okolicznościach] powiedział Jeremiasz: Stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:

⁷Oto Chanamel, syn Szalluma, twojego stryja, przyjdzie do ciebie i powie: Kup sobie moje pole, które jest w Anatot, gdyż do ciebie [należy] prawo odkupu, by [je] nabyć.

⁸I przyszedł do mnie Chanamel, syn mojego stryja — według Słowa JHWH — na dziedziniec wartowni i powiedział do mnie: Kup, proszę, moje pole, które jest w Anatot, w ziemi Beniamina, bo do ciebie [należy] prawo dziedzicznej własności i tobie przysługuje odkup — kup je sobie! Wtedy poznałem, że było to Słowo JHWH.

⁹I kupiłem pole od Chanamela, syna mojego stryja, w Anatot, i odważyłem mu siedemnaście sykli w srebrze.

¹⁰I spisałem na zwoju, i opieczętowałem go, i potwierdziłem przez świadków, i odważyłem srebro na wadze.[412]

¹¹Potem wziąłem [ten] zapieczętowany akt kupna, postanowienie [o przeniesieniu własności] i warunki [tego przeniesienia], oraz [odpis] otwarty

¹²i wręczyłem akt kupna Baruchowi,[413] synowi Nerijasza,[414] syna Machsejasza,[415] na oczach Chanamela,[416] [syna] mojego stryja, i na oczach świadków, którzy podpisali akt kupna, i na oczach wszystkich Judejczyków, którzy znajdowali się na dziedzińcu wartowni,[417]

¹³i poleciłem Baruchowi na ich oczach, mówiąc:

¹⁴Tak mówi JHWH Zastępów, Bóg Izraela: Weź te akta, ten zapieczętowany akt kupna i ten otwarty odpis i włóż je do naczynia glinianego, aby ostały się na wiele lat.

¹⁵Gdyż tak mówi JHWH Zastępów, Bóg Izraela: Jeszcze będą kupowali domy i pola, i winnice w tej ziemi.

¹⁶I pomodliłem się do JHWH po tym, jak wręczyłem akt kupna Baruchowi, synowi Nerijasza, mówiąc:

¹⁷Ach, Panie JHWH! Oto Ty uczyniłeś niebiosa i ziemię w swojej wielkiej mocy i swoim wyciągniętym ramieniem — żadna rzecz nie jest dla Ciebie zbyt trudna.[418]

¹⁸Wyświadczasz łaskę tysiącom, lecz za winę ojców odpłacasz na łono ich synów, którzy przychodzą po nich. Boże wielki i mocny, którego imię jest JHWH Zastępów,

¹⁹wielki w radzie i potężny w dziele, którego oczy są otwarte na wszystkie drogi człowieka, aby oddać każdemu według jego dróg i według owoców jego czynów.

²⁰Który czyniłeś znaki i cuda w ziemi egipskiej, aż do dnia dzisiejszego zarówno w Izraelu, jak pośród ludzi, i uczyniłeś sobie imię, jak to jest dzisiaj.

²¹I wyprowadziłeś twój lud, Izraela, z ziemi egipskiej wśród znaków i cudów, i mocną ręką, i ramieniem wyciągniętym, i z wielkim lękiem.

²²I dałeś im tę ziemię, którą przysiągłeś ich ojcom, że dasz im ziemię opływającą w mleko i miód.

²³I weszli i posiedli ją, lecz nie słuchali Twojego głosu i nie chodzili według Twego Prawa, według tego wszystkiego, co przykazałeś im czynić. Dlatego sprawiłeś, że spotkało ich całe to nieszczęście.

²⁴Oto wały dosięgły już miasta, aby je zdobyto, a miasto wydane będzie w rękę Chaldejczyków walczących przeciwko niemu, pod naporem miecza i głodu, i zarazy — a co zapowiedziałeś, stało się, i oto sam to widzisz.

²⁵A jednak Ty powiedziałeś do mnie, Panie JHWH: Kup sobie pole za [cenę] srebra i potwierdź to przez świadków[419] — a przecież miasto jest [już] wydane w rękę Chaldejczyków.

²⁶I stało się Słowo JHWH do Jeremiasza, tej treści:

²⁷Oto Ja jestem JHWH, Bóg wszelkiego ciała: Czy jest dla Mnie coś zbyt trudnego?[420]

²⁸Dlatego tak mówi JHWH: Oto Ja wydaję to miasto w rękę Chaldejczyków i w rękę Nebukadnesara, króla Babilonu — i on je weźmie.

²⁹I wkroczą Chaldejczycy, walczący przeciwko temu miastu, i podłożą ogień pod to miasto, i spalą je i domy, na dachach których kadzili Baalowi i wylewali płyny na ofiarę innym bogom po to, by Mnie drażnić.

³⁰Bo owszem, synowie Izraela i synowie Judy popełniali niegodziwość w moich oczach od swojej młodości. Tak, synowie Izraela rzeczywiście drażnili Mnie dziełami swoich rąk — oświadczenie JHWH.

³¹Gdyż na mój gniew i na moje wzburzenie było Mi to miasto od dnia,[421] gdy je zbudowano, aż do dnia dzisiejszego, na odrzucenie go od mojego oblicza,

³²z powodu całej niegodziwości synów Izraela i synów Judy, którą popełniali, aby Mnie drażnić, oni, ich królowie, ich książęta,[422] ich kapłani i ich prorocy, zarówno Judejczycy, jak i mieszkańcy Jerozolimy.

³³I odwrócili się do Mnie plecami, a nie twarzą, a choć uczyłem ich nieprzerwanie,[423] nie słuchali tak, by przyjąć pouczenie.

³⁴I ustawiali swoje obrzydliwości w domu, nad którym wzywano mojego imienia, aby go splamić.

³⁵I zbudowali podwyższenia dla Baala w Dolinie Synów Hinoma, aby przeprowadzać swoich synów i swoje córki do Molocha[424] — czego im nie nakazałem i co nie wstąpiło mi na moje serce, by czynić tę okropność — po to, by doprowadzić Judę do grzechu.

³⁶Dlatego teraz tak mówi JHWH, Bóg Izraela, o tym mieście, o którym wy[425] [słusznie] mówicie, że zostało wydane w rękę króla Babilonu, na miecz i na głód, i na zarazę:

³⁷Oto Ja zbiorę ich ze wszystkich ziem, do których ich wypędziłem[426] w moim gniewie i w moim wzburzeniu, i w wielkiej furii — i sprowadzę ich na to miejsce, i sprawię, że będą mieszkać bezpiecznie.

³⁸I będą moim ludem, a Ja będę ich Bogiem.

³⁹I dam im jedno serce, i wskażę jedną drogę, aby się Mnie bali po wszystkie dni dla dobra ich samych i ich synów po nich.

⁴⁰I zawrę z nimi wieczne przymierze, że się od nich nie odwrócę, po to, aby czynić im dobrze — i bojaźń przede Mną włożę w ich serce, aby ode Mnie nie odstąpili.

⁴¹I będę cieszył się nimi, aby wyświadczać im to, co dobre, i zasadzę ich w tej ziemi naprawdę — z całego mojego serca i z całej mojej duszy.

⁴²Gdyż tak mówi JHWH: Jak sprowadziłem na ten lud całe to wielkie nieszczęście, tak Ja sam sprowadzę na nich wszelkie dobro, które sam im zapowiadam.

⁴³I nabywać się będzie pole w tej ziemi, o której wy[427] mówicie: To pustkowie bez ludzi i bydła, wydane w rękę Chaldejczyków.

⁴⁴Pola za [cenę w] srebrze[428] będą nabywać i spisywać akta, i pieczętować, i potwierdzać przez świadków w ziemi Beniamina i w okolicach Jerozolimy, i w miastach Judy, i w miastach pogórza, i w miastach Szefeli, i w miastach Negebu, gdyż odmienię ich los — oświadczenie JHWH.