Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Jeremiasza 48 Bible Online

Jeremiasza 48 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Jeremiasza 48

¹O Moabie.[588] Tak mówi JHWH Zastępów, Bóg Izraela: Biada Nebo, gdyż jest spustoszone! Zawstydzone, wzięte Kiriataim! Zawstydzona twierdza[589] i rozbita!

²Nie ma już pieśni pochwalnej dla Moabu,[590] w Cheszbonie obmyślili[591] mu nieszczęście: Chodźmy i wytnijmy go, by przestał być narodem! Także ty zamilkniesz, Madmeno![592] Pójdzie za tobą miecz!

³Słuchaj! Krzyk z Choronaim! Spustoszenie i wielkie zniszczenie!

⁴Zniszczony jest Moab; sprawiają, że słychać krzyk jego młodych.[593]

⁵Tak! Ścieżką do Luchit z płaczem, zdążają z płaczem! Tak, na zboczu Choronaim wrogi krzyk zniszczenia usłyszeli.

⁶Uciekajcie! Ratujcie swoją duszę! Stańcie się jak jałowiec[594] na pustyni!

⁷Tak! Ponieważ polegasz na swoich dziełach i na swoich skarbach, także ty zostaniesz wzięty! I wyjdzie Kemosz do niewoli, jego kapłani i jego książęta razem z nim!

⁸I nadciągnie niszczyciel na każde miasto! Żadne miasto nie ujdzie! I zginie dolina! I spustoszą równinę — jak powiedział JHWH.

⁹Dajcie znak[595] Moabowi, gdyż całkiem uleci! A jego miasta staną się pustkowiem — nie będzie w nich mieszkańca!

¹⁰Przeklęty, kto wykonuje dzieło JHWH z niedbalstwem,[596] i przeklęty, kto wstrzymuje Jego miecz od krwi!

¹¹Cieszył się bezpieczeństwem Moab od swojej młodości i odpoczywał on przy swym wystałym winie,[597] nie przelewano go z naczynia do naczynia i nie szedł do niewoli. Dlatego zachował się jego smak, a jego zapach [pozostał] niezmieniony.[598]

¹²Dlatego oto idą dni — oświadczenie JHWH — gdy poślę na niego piwnicznych, którzy go przeleją, opróżnią jego naczynia i ich dzbany potłuką.

¹³I zawstydzi się Moab z powodu Kemosza, jak dom Izraela zawiódł się na Betel, na swojej ufności.

¹⁴Jak możecie mówić: Jesteśmy bohaterami i ludźmi dzielnymi w walce?

¹⁵Wystąpił niszczyciel Moabu i jego miast,[599] a kwiat jego młodzieży poszedł na rzeź — oświadczenie Króla, którego imię brzmi JHWH Zastępów.

¹⁶Bliska jest klęska Moabu — aby przyjść, jego nieszczęście bardzo pośpiesza!

¹⁷Opłakujcie go, wszyscy, którzy go otaczacie, i wszyscy, którzy znacie jego imię![600] Mówcie: Jakże złamana mocna laska, wspaniałe berło!

¹⁸Zejdź [na dół] z chwały i usiądź w pragnieniu,[601] mieszkanko, córko Dibonu,[602] gdyż niszczyciel Moabu wystąpił przeciw tobie, zniszczył twoje warownie!

¹⁹Stań na drodze i rozejrzyj się, mieszkanko Aroeru! Wypytaj zbiega i zbiegłą, powiedz: Co się stało?

²⁰Zawstydzony jest Moab, bo pobity, zawódźcie i krzyczcie, głoście w Arnonie, że Moab jest zniszczony!

²¹I sąd przyszedł na ziemię równinną, na Cholon i na Jahzę, i na Mefaat,

²²i na Dibon, i na Nebo, i na Bet-Diblataim.

²³I na Kiriataim, i na Bet-Gamul, i na Bet-Meon,

²⁴i na Kerijot, i na Bosrę, i na wszystkie miasta ziemi Moabu, dalekie i bliskie.

²⁵Ścięty jest róg Moabu i jego ramię złamane — oświadczenie JHWH.

²⁶Upijcie go, gdyż wywyższał się nad JHWH! Niech chlapie się Moab w swoich wymiocinach i niech nawet będzie pośmiewiskiem!

²⁷Bo czy nie był ci Izrael pośmiewiskiem? Czy złapano go wśród złodziei, że natrząsałeś się przy każdym twym mówieniu o nim?

²⁸Opuśćcie miasta i zamieszkajcie w skałach, mieszkańcy Moabu! I bądźcie jak gołębica gnieżdżąca się u wylotu, w otworze przepaści![603]

²⁹Słyszeliśmy[604] o pysze Moabu! Bardzo pyszny! O jego zadufaniu[605] i jego pysze,[606] i jego dumie, i wyniosłości jego serca.

³⁰Ja znam — oświadczenie JHWH — jego zarozumiałość i niewłaściwe przechwałki,[607] że nie tak postępowali.[608]

³¹Dlatego będę zawodził nad Moabem, nad całym Moabem krzyczał [z żalem] — nad ludźmi z Kir-Cheresu[609] będzie wzdychał.

³²Bardziej niż opłakiwano Jazer, będę opłakiwał ciebie, winogradzie[610] Sybmy, twoje pędy przekroczyły morze, aż do morza[611] Jazer sięgnęły; na twoje owocobranie i na twoje winobranie[612] spadł niszczyciel!

³³I znikły radość i wesele z sadów i z ziemi Moabu, i wino z kadzi wysączyłem, nie tłoczy [już] wesołek — wesołek [już] nie jest wesołkiem![613]

³⁴Od[614] krzyku Cheszbonu aż do Elale, aż do Jahaz podali ich głos. Od Soaru do Choronaim [i] Eglat Szeliszijja, bo również wody Nimrim[615] staną się ruiną.

³⁵I sprawię — oświadczenie JHWH — że nie będzie miał kto w Moabie wychodzić na miejsce ofiarne i kadzić jego bogom.

³⁶Dlatego moje serce nad Moabem pojękuje niczym flety. I moje serce nad ludźmi z Kir-Cheres pojękuje niczym flety, dlatego że dostatki, które posiadł, poginęły.

³⁷Tak, na każdej głowie łysina, każda broda obcięta, na wszystkich rękach nacięcia, a na biodrach wór.

³⁸Na wszystkich dachach Moabu i na jego placach jest tylko narzekanie, gdyż rozbiłem Moab jako naczynie, którego nikt nie pragnie — oświadczenie JHWH.

³⁹Jakże rozbity! Zawódźcie! Jakże odwrócił się plecami ze wstydem! I stał się Moab pośmiewiskiem i postrachem u wszystkich, którzy go otaczają.

⁴⁰Gdyż tak mówi JHWH: Oto jak orzeł spikuje i rozciągnie swe skrzydła nad Moabem!

⁴¹Miasta wzięte i twierdze przechwycone; i stanie się w tym dniu serce bohaterów Moabu jak serce kobiety w bólach [rodzenia].

⁴²I Moab będzie zniszczony tak, że przestanie być ludem, gdyż wynosił się nad JHWH!

⁴³Groza, jama i sidło[616] — na ciebie, mieszkańcu Moabu! — oświadczenie JHWH.

⁴⁴Kto ujdzie przed grozą, wpadnie w jamę, a kto wyjdzie z jamy, wpadnie w sidło, gdyż [to] sprowadzę na niego, na Moab, w roku jego nawiedzenia — oświadczenie JHWH.

⁴⁵W cieniu Cheszbonu przystanęli bezsilni uchodźcy, lecz z Cheszbonu wychodzi ogień, a płomień spomiędzy[617] Sychona i pożera skroń Moabu i czuprynę synów [wojennego] zgiełku.[618]

⁴⁶Biada tobie, Moabie! Zginął lud Kemosza! Tak! Wzięci twoi synowie w niewolę, a twoje córki — na wygnanie.

⁴⁷Lecz przywrócę powodzenie Moabowi w dniach ostatecznych — oświadczenie JHWH. Dotąd wyrok na Moab.