Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Jeremiasza 8 Bible Online

Jeremiasza 8 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Jeremiasza 8

¹W[120] tym właśnie czasie — oświadczenie JHWH — dobędą z grobów kości królów judzkich i kości ich książąt, kości kapłanów i kości proroków oraz kości mieszkańców Jerozolimy.

²Następnie rozłożą je na słońcu i w [świetle] księżyca oraz [w świetle] wszystkich ciał niebieskich,[121] które tak kochali, którym służyli, za którymi chodzili, których się radzili i którym się kłaniali. Nie będą[122] zebrane ani pogrzebane. Staną się nawozem na polu.

³I wybrana będzie raczej śmierć niż życie przez całą resztę pozostawioną z tego złego rodu we wszystkich pozostałych miejscach, do których ich wygnałem — oświadczenie JHWH Zastępów.

⁴I powiesz im: Tak mówi JHWH: Gdy ktoś upadnie, czy nie powstaje? Gdy ktoś się odwraca, to czy nie zawraca?

⁵Dlaczego więc odwraca się ten lud, Jerozolima, w nieustannym odstępstwie? Uchwycili się oszustwa, nie chcą zawrócić.

⁶Przysłuchałem się i usłyszałem — nie mówią właściwie. Nikt nie ubolewa nad swoim zepsuciem, nie mówi: Co ja zrobiłem?! Każdy odwrócił się i pędzi swoim torem, jak koń cwałujący w bitwie.

⁷Nawet bocian na niebiosach zna właściwe [sobie] pory, synogarlica, jaskółka i żuraw pilnują[123] czasu swojego przylotu, lecz mój lud nie chce znać rozstrzygnięć JHWH.

⁸Jakże możecie mówić: Jesteśmy mądrzy i Prawo JHWH jest z nami? Z pewnością! Oto na rzecz kłamstwa działa kłamliwy rylec pisarzy!

⁹Wstydem okryli się mędrcy, przerazili się i zostali ujęci! Oto wzgardzili Słowem JHWH, jaką więc mają mądrość?

¹⁰Dlatego dam ich żony innym, ich pola zdobywcom, gdyż od najmniejszego do największego wszyscy oni gonią za niegodziwym zyskiem. Od proroka po kapłana, wszyscy oni popełniają oszustwo.

¹¹I leczą złamanie córki mego ludu [tylko] powierzchownie, mówiąc: Pokój, pokój! A pokoju nie ma!

¹²Czy zawstydzili się, że popełnili obrzydliwość? Nie potrafią się też wstydzić. I nie umieją się upokorzyć. Dlatego padną wśród poległych, runą w czasie, gdy ich nawiedzę — mówi JHWH.

¹³Wyzbieraniem [ich] skończę z nimi[124] — oświadczenie JHWH — nie będzie winogron na winorośli, nie będzie fig na figowcu i liść opadnie — a [co] im dałem, przeminęło!

¹⁴Dlaczego tu siedzimy? Zbierzmy się i wejdźmy do miast obronnych, i tam zamilknijmy, gdyż JHWH, nasz Bóg, skazał nas na milczenie, napoił nas wodą zatrutą, gdyż zgrzeszyliśmy przeciwko JHWH!

¹⁵Oczekiwaliśmy pokoju — nie przyszło nic dobrego, czasu uleczenia — a oto groza!

¹⁶Od Dan słychać parskanie jego koni, od głosu rżenia jego ogierów drży cała ziemia. Nadciągają i pożerają ziemię wraz z tym, co ją napełnia, miasto i jego mieszkańców.

¹⁷Bo oto puszczam między was jadowite węże, na które nie ma zaklęcia, i będą was kąsać — oświadczenie JHWH.

¹⁸Mój promyk radości[125] nade mną? Żałoba nade mną! Moje serce omdlałe.

¹⁹Oto! Słuchaj! Wołanie o ratunek córki mego ludu — jak ziemia długa i szeroka![126] Czy nie ma JHWH na Syjonie? Czy nie ma w nim jego Króla? Dlaczego drażnili Mnie swoimi posągami, nicościami spoza granic?

²⁰Przeminęło żniwo, skończyło się lato, a my nie jesteśmy wybawieni!

²¹Z powodu złamania córki mego ludu [i ja] jestem złamany. Chodzę w żałobie, ogarnęła mnie trwoga.

²²Czy nie ma balsamu w Gileadzie? Czy nie ma tam lekarza? Bo dlaczego nie zabliźnia się rana córki mego ludu?

²³Gdyby tak ktoś uczynił moją głowę [morzem] wody, a me oczy źródłem łez, opłakiwałbym dniem i nocą pobitych córki mego ludu!