Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Treny 2 Bible Online

Treny 2 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Treny 2

¹א Ach! Okrył w swym gniewie ciemną chmurą[26] Pan córkę Syjonu! Zrzucił z nieba na ziemię wspaniałość Izraela i nie pamiętał o podnóżku swoich stóp[27] w dniu swojego gniewu.

²ב Pochłonął Pan, nie żałował żadnej siedziby[28] Jakuba. W swej porywczości zburzył twierdze córki judzkiej. Zrzucił na ziemię, sponiewierał[29] królestwo[30] i jego książąt.

³ג Ściął w żarze swego gniewu wszelki róg Izraela.[31] Cofnął swoją prawicę sprzed oblicza wroga i zapłonął w Jakubie niczym płomień ognia pożerający wokoło.

⁴ד Naciągnął swój łuk jak wróg. Postawił prawicę jak przeciwnik i wyciął wszystkie kosztowności oka[32] w namiocie córki Syjonu, rozlał jak ogień swą wściekłość.

⁵ה Pan stał się jak wróg. Pochłonął Izraela. Pochłonął wszystkie jego pałace, zburzył umocnienia i pomnożył u córki Syjonu płacz i narzekanie.

⁶ו Splądrował jak w ogrodzie[33] jego[34] szałas,[35] zrujnował miejsce jego spotkań. Sprawił, że zapomniano na Syjonie o święcie i szabacie — i odtrącił[36] w porywie swego gniewu[37] króla oraz kapłana.

⁷ז Odrzucił Pan swój ołtarz, obrzydził sobie swą świątynię. Przekazał w rękę wroga mury jej pałaców — wydali głos w domu JHWH jak w dniu święta.

⁸ח JHWH przeznaczył na zniszczenie mur córki Syjonu. Rozciągnął sznur, nie cofnął swej ręki przed pochłonięciem, sprawił, że płakał [w żałobie] wał obronny i mur — razem posłabły.[38]

⁹ט Zapadły się w ziemię jej bramy. Zniszczył i połamał ich rygle. Jej król i książęta — u narodów. Nie ma już Prawa; również jej prorocy nie znajdą już widzenia u JHWH.

¹⁰י Usiedli w milczeniu na ziemi starsi córki Syjonu. Wznieśli proch na swoje głowy, opasali się worami. Pochyliły do ziemi swą głowę dziewice Jerozolimy.

¹¹כ Wylane we łzach moje oczy, przewraca się w mym wnętrzu. Wylana na ziemię moja wątroba[39] — z powodu zagłady córki mego ludu. Omdlewa niemowlę i dziecko na ulicach miasta.

¹²ל Mówiły do matek: Gdzie ziarno i wino? — gdy mdlały niczym przebite [mieczem] na ulicach miasta, gdy wylewały duszę na łono swych matek.

¹³מ Co mam zaświadczyć[40] o tobie? Co przypomina ciebie, córko jerozolimska? Co równa się z tobą, a zlituję się nad tobą,[41] dziewico, córko Syjonu? Bo wielka jak morze[42] twa zagłada. Kto cię uzdrowi?[43]

¹⁴נ Twoi prorocy wieszczyli ci puste [słowa] i mdłe [sprawy],[44] i nie obnażali twojej winy, by przywrócić ci powodzenie.[45] Wieszczyli raczej mowy marne[46] i przynęty do odstępstwa.[47]

¹⁵ס Klaskali nad tobą w dłonie wszyscy przechodzący drogą. Gwizdali i potrząsali swą głową nad córką jerozolimską: Oto miasto, o którym mówili: Pełnia piękna! Radość dla całej ziemi!

¹⁶פ Otworzyli nad tobą swoje usta wszyscy twoi wrogowie. Gwizdali i zgrzytali zębami; powiedzieli: Pochłonęliśmy! Ach! To jest dzień, na który czekaliśmy! Doczekaliśmy się! Zobaczyliśmy!

¹⁷ע JHWH uczynił to, co zamyślał. Spełnił swą zapowiedź;[48] to, co ogłaszał od dni dawnych — zburzył i nie żałował! I cieszył się nad tobą wróg — wywyższył róg twoich nieprzyjaciół.[49]

¹⁸צ Wołało[50] ich serce do Pana: [O,] Murze córki Syjonu! Spraw, niech płyną łzy jak potok, dniami i nocami. Nie dawaj sobie wytchnienia, niech twa źrenica nie spocznie.

¹⁹ק Powstań, krzycz w nocy, na początku nocnych straży. Wylewaj jak wodę swe serce przed obliczem Pana. Wznieś do Niego swe dłonie za duszę swych niemowląt, omdlewających z głodu na rogu każdej ulicy.

²⁰ר Spójrz, JHWH, i przyjrzyj się: Z kim tak postąpiłeś? Czy kobiety mają jeść swój owoc,[51] wypieszczone dzieci?[52] Czy w świątyni Pana ma być zabijany kapłan i prorok?

²¹ש Polegli w prochu[53] ulicy chłopiec oraz starzec; moje dziewice i moi młodzieńcy padli od miecza.[54] Zabiłeś [ich] w dniu swego gniewu — ściąłeś, nie pożałowałeś.

²²ת Zawołaj jak w dzień zgromadzenia — otaczają mnie lęki. I nie było w dniu gniewu JHWH uciekiniera ani ocalonego. Tych, których wychowałam[55] i wykarmiłam, zniszczył mój wróg.