Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Ezechiela 21 Bible Online

Ezechiela 21 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Ezechiela 21

¹I stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:

²Synu człowieczy! Zwróć swoje oblicze w kierunku południa[320] i wylewaj [słowa] ku południowi,[321] i prorokuj przeciw zalesionym obszarom w Negebie!

³I mów do lasu[322] w Negebie: Słuchaj Słowa JHWH! Tak mówi Pan JHWH: Oto Ja zapalam w tobie ogień i pożre w tobie wszystkie drzewa świeże i wszystkie drzewa uschłe. Nie zgaśnie trawiący płomień i będą w nim spieczone wszystkie twarze od południa do północy.

⁴I wszelkie ciało ujrzy, że Ja, JHWH, wznieciłem go — nie zagaśnie [on]!

⁵Wtedy powiedziałem: Ach! Panie JHWH! Oni mówią mi: Czy on nie układa przypowieści?

⁶I stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:

⁷Synu człowieczy! Zwróć swoje oblicze przeciw Jerozolimie i wylewaj [słowa] przeciw jej świątyni,[323] i prorokuj przeciwko ziemi Izraela.

⁸I mów do ziemi Izraela: Tak mówi Pan JHWH: Oto Ja jestem przeciw tobie! I dobędę z pochwy mego miecza i wytnę u ciebie sprawiedliwego[324] i bezbożnego.

⁹Ponieważ wytnę spośród ciebie sprawiedliwego i bezbożnego, to wyjdzie mój miecz ze swej pochwy przeciwko wszelkiemu ciału od południa do północy,

¹⁰i pozna wszelkie ciało, że Ja, JHWH, dobyłem swego miecza z jego pochwy i już nie wróci.

¹¹A ty, synu człowieczy, jęcz! W bólu bioder i w goryczy — jęcz na ich oczach!

¹²A gdy będą cię pytać: Dlaczego jęczysz? To odpowiedz: Z powodu wieści, która nadeszła! Bo stopnieje każde serce i opadną wszystkie ręce, i omdleje każdy duch, i wszystkie kolana spłyną wodą![325] Oto nadeszła i już się staje! — oświadczenie Pana JHWH.

¹³I stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:

¹⁴Synu człowieczy! Prorokuj i mów: Tak mówi Pan! Mów: Miecz, miecz wyostrzony! A też wygładzony!

¹⁵Wyostrzony na straszną rzeź, wygładzony, aby miał połysk![326] Albo czy mamy się cieszyć?! Berłem[327] mego syna[328] wzgardziło każde drzewo!

¹⁶I dał go wygładzić[329] do uchwycenia w dłoń. To miecz wyostrzony, a i wygładzony,[330] aby go dać do ręki tego, który tnie!

¹⁷Krzycz i zawódź, synu człowieczy, gdyż on spadnie na mój lud, na wszystkich książąt Izraela! Rzucony pod miecz został mój lud — dlatego uderz się w biodro!

¹⁸Że próba? I co, jeśli też berło wzgardzone nie będzie? — oświadczenie Pana JHWH.

¹⁹Ty jednak, synu człowieczy, prorokuj! Klaśnij w dłonie! Mieczu, dwa! Mieczu, trzy! To miecz przebitych, miecz wielkiej rzezi, która ich okrąża,

²⁰po to, by serca stopniały i wielu się potknęło. Nastawiłem go na wszystkie ich bramy! Miecz rzezi! Ach! Zrobiony, by błyskać! Wygładzony na rzeź!

²¹Tnij ostro![331] W prawo! Wbijaj! W lewo! Gdziekolwiek twe ostrze zwrócone!

²²I ja klasnę w swe dłonie! Upuszczę me wzburzenie! Ja, JHWH, [tak] postanowiłem.

²³I stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:

²⁴A ty, synu człowieczy, wyznacz sobie dwie drogi dla nadejścia miecza króla Babilonu. Obie mają wyjść z jednej ziemi. I zrób drogowskaz. Zrób go na początku drogi do miasta.

²⁵Wyznacz drogę dla nadejścia miecza do Rabby synów Ammona i do Judy, do obwarowanej[332] Jerozolimy.

²⁶Bo stanął król Babilonu na rozstaju drogi,[333] na początku obu dróg, aby radzić się wyroczni. Potrząsa strzałami, przepytuje terafy,[334] ogląda wątrobę.

²⁷W jego prawej ręce jest wyrocznia: Jerozolima: ustawić tarany, wezwać do rzezi, nakazać wznieść okrzyk bojowy, ustawić tarany naprzeciw bram, usypać wał, zbudować pomosty.

²⁸A dla nich była to wyrocznia pusta w ich oczach, tych, którzy potwierdzili im przysięgami. Lecz On[335] jest tym, który przypomina o winie, która [doprowadzi] do schwytania.

²⁹Dlatego tak mówi Pan JHWH: Z powodu waszego przypomnienia o waszej winie, ujawnienia waszych nieprawości dla zobaczenia waszych grzechów we wszystkich waszych czynach — z powodu waszego przypomnienia — w dłoń zostaniecie schwytani!

³⁰A o tobie, niegodziwy bezbożniku, księciu Izraela,[336] którego dzień nadszedł w czasie kresu winy —

³¹tak mówi Pan JHWH: Usunąć zawój,[337] unieść koronę! Tak to trwać nie będzie![338] Wywyższyć poniżone i poniżyć wywyższone!

³²W gruzy, w gruzy, obrócę ją w gruzy. Także to się nie stanie — do przyjścia tego, do którego należy sąd, i jemu go[339] oddam.

³³A ty, synu człowieczy, prorokuj i powiedz: Tak mówi Pan JHWH o synach Ammona i o ich urąganiu. I powiedz: Miecz, miecz dobyty na rzeź, wygładzony, by zgarniać, po to nadano mu połysk!

³⁴W ogłaszaniu ci pustych widzeń, we wróżeniu ci kłamstwa dla wydania twych karków bezbożnym na przebicie, [tym], których dzień nadchodzi w czasie kresu winy!

³⁵Włóż go do pochwy! W miejscu, gdzie zostałeś stworzony, w ziemi twego pochodzenia — [tam] będę cię sądził!

³⁶I wyleję na ciebie me oburzenie, dmuchnę na ciebie ogniem mojej furii i wydam cię w rękę ludzi okrutnych, wprawnych w niszczeniu.

³⁷Będziesz na ogień — na pożarcie! Twoja krew rozleje się po kraju, nie będziesz wspominany, bo Ja, JHWH, [tak] postanowiłem.