Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Ezechiela 3 Bible Online

Ezechiela 3 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Ezechiela 3

¹I powiedział do mnie: Synu człowieczy! Zjedz to, co znajdujesz przed sobą[63] — zjedz ten zwój i idź, przemawiaj do domu[64] Izraela.

²A gdy otworzyłem usta, dał mi ten zwój do zjedzenia.

³I powiedział do mnie: Synu człowieczy, nakarm swoje ciało i napełnij swoje wnętrze tym zwojem, który ci daję. Zjadłem więc, a był w moich ustach słodki jak miód.

⁴I powiedział do mnie: Synu człowieczy! Idź, udaj się do domu Izraela i oznajmij im moje słowa.

⁵Gdyż zostałeś posłany nie do ludu niezrozumiałej mowy[65] ani ciężkiego języka, [lecz] do domu Izraela —

⁶nie do licznych ludów niezrozumiałej mowy i ciężkiego języka, których słów mógłbyś nie rozumieć. Jeśli bowiem do nich bym cię posłał, one posłuchałyby cię!

⁷Lecz dom Izraela nie będzie chciał cię słuchać, bo oni nie chcą Mnie słuchać, gdyż cały dom Izraela, [wszyscy] oni są [ludźmi] twardego czoła i ciężkiego[66] serca.

⁸Oto uczyniłem twoją twarz tak samo twardą jak ich twarz i twoje czoło tak samo twarde jak ich czoło,

⁹jak krzemień,[67] [twardsze] niż skała, uczyniłem twoje czoło! Nie bój się ich i nie drżyj przed ich twarzami, gdyż są oni domem buntu!

¹⁰I powiedział do mnie: Synu człowieczy! Wszystkie moje słowa, które ci oznajmiam, weź sobie do serca i słuchaj [oboma] uszami!

¹¹I idź, udaj się do wygnańców, do synów twojego ludu, i przemów do nich, i powiedz im: Tak mówi Pan JHWH — czy będą słuchać, czy przestaną.

¹²I podniósł mnie Duch,[68] i słyszałem za sobą odgłos wielkiego trzęsienia — błogosławiona chwała JHWH ze swojego miejsca[69] —

¹³i głos skrzydeł żywych istot powodujących dotykanie każdego przez jemu odpowiadające,[70] i głos kół tuż przy nich, i głos wielkiego trzęsienia.

¹⁴A Duch podniósł mnie i zabrał mnie. I szedłem rozgoryczony w podnieceniu mego ducha,[71] a ręka JHWH była nade mną mocna.[72]

¹⁵I przybyłem do wygnańców [w] Tel-Abib,[73] przebywających nad rzeką Kebar — tam, gdzie oni mieszkają — i przebywałem tam rozbity,[74] przez siedem dni, pośród nich.

¹⁶I stało się po zakończeniu siedmiu dni — i stało się Słowo JHWH do mnie tej treści:

¹⁷Synu człowieczy, ustanawiam cię stróżem dla domu Izraela. Gdy usłyszysz Słowo z moich ust, przestrzeżesz[75] ich ode Mnie.

¹⁸Gdy powiem do bezbożnego: Na pewno umrzesz, a ty go nie przestrzeżesz i nic nie powiesz, aby przestrzec bezbożnego przed jego bezbożną drogą, tak aby on żył, wtedy ten bezbożny umrze z powodu swojej winy, ale jego krwi będę szukał z twojej ręki.[76]

¹⁹Jeśli jednak ty przestrzeżesz bezbożnego, lecz on nie odwróci się od swojej bezbożności ani od swojej bezbożnej drogi, wtedy on umrze z powodu swojej winy, a ty uratujesz swoją duszę.

²⁰I gdy sprawiedliwy odwróci się od swojej sprawiedliwości i popełni nieprawość, [Ja] zaś postawię przed jego obliczem przeszkodę [i] on umrze dlatego, że nie przestrzegłeś go w jego grzechu — umrze i nie będzie się pamiętało o jego sprawiedliwości, z którą [wcześniej] postępował — lecz jego krwi będę szukał z twojej ręki.

²¹Jeśli jednak ty przestrzeżesz go — sprawiedliwego — z powodu jego grzechu, a on przestanie grzeszyć, na pewno będzie żył dzięki temu, że dał się przestrzec, a ty uratowałeś swoją duszę.

²²I była tam nade mną ręka JHWH. I powiedział do mnie: Powstań, wyjdź na równinę,[77] a tam przemówię do ciebie.

²³Wstałem więc i wyszedłem na równinę, a oto stała tam chwała JHWH, taka[78] jak ta chwała, którą widziałem nad rzeką Kebar — i upadłem na twarz.

²⁴I wstąpił we mnie Duch,[79] i postawił mnie na nogi, i [JHWH] przemówił do mnie tymi słowy: Idź i zamknij się w swoim domu.

²⁵I ty, synu człowieczy, oto włożą na ciebie powrozy i zwiążą cię nimi — i nie wyjdziesz z nich.[80]

²⁶I sprawię, że twój język przylgnie do twojego podniebienia i zaniemówisz, i nie będą mieli nikogo, kto by ich upominał, gdyż są oni domem buntu.

²⁷Lecz gdy do ciebie przemówię, otworzę twoje usta i powiesz im: Tak mówi Pan JHWH: Słuchający niech słucha, a kto chce przestać [słuchać], niech przestanie — gdyż są oni domem buntu.