Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Ezechiela 33 Bible Online

Ezechiela 33 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Ezechiela 33

¹I stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:

²Synu człowieczy! Przemów do synów swego ludu i powiedz im: Gdy sprowadzam na jakąś ziemię miecz, a lud tej ziemi bierze sobie jednego człowieka ze swoich granic i ustanawia go swoim stróżem,

³a ten, widząc, że miecz nadciąga na tę ziemię, zatrąbi na rogu i ostrzeże lud,

⁴i ktoś wyraźnie usłyszy głos rogu, lecz zlekceważy przestrogę, i miecz nadciąga i porywa go, to jego krew spada na jego głowę.

⁵Głos usłyszał, ale zlekceważył przestrogę — jego krew na nim pozostanie,[552] a ten, który ostrzegał, ocali swą duszę.

⁶Jeśli jednak stróż widzi, że miecz nadciąga, lecz nie zatrąbi na rogu i lud nie zostanie ostrzeżony, to gdy miecz nadejdzie i zabierze duszę kogoś z nich, ten zostaje wzięty ze swoją winą, lecz jego krwi zażądam od stróża.[553]

⁷Ciebie więc, synu człowieczy, ustanowiłem stróżem domu Izraela. Gdy usłyszysz Słowo z moich ust, ostrzeżesz ich ode Mnie.

⁸Gdy mówię do bezbożnego: Bezbożniku, na pewno umrzesz! — a ty nie przemówisz, aby przestrzec bezbożnego przed jego postępowaniem, ten bezbożny umrze ze swoją winą, lecz jego krwi zażądam od ciebie.

⁹Lecz jeśli ty przestrzeżesz bezbożnego przed jego postępowaniem, aby odwrócił się od niego, lecz się nie odwróci od swojego postępowania, to on umrze ze swoją winą, lecz ty uratujesz swoją duszę.

¹⁰A ty, synu człowieczy, powiedz do domu Izraela: Tak mówiliście: Tak, spoczywają na nas nasze nieprawości i nasze grzechy i my z ich powodu gnijemy. Jak mamy żyć?

¹¹Powiedz im: Jak Ja żyję — oświadczenie Pana JHWH — nie cieszy Mnie śmierć bezbożnego, ale to, by bezbożny odwrócił się od swego postępowania — i żył. Zawróćcie, zawróćcie ze swoich niegodziwych dróg! Dlaczego macie umierać, domu Izraela?

¹²A ty, synu człowieczy,[554] mów do synów swojego ludu: Sprawiedliwość nie uratuje sprawiedliwego w dniu jego nieprawości, a bezbożność nie sprawi, że się w niej potknie bezbożny w dniu, gdy odwróci się od swojej bezbożności. A i sprawiedliwy nie zdoła w niej przeżyć w dniu swego grzechu.[555]

¹³Gdy mówię do sprawiedliwego, [że] na pewno będzie żył,[556] a on polega na swojej sprawiedliwości i popełnia niegodziwość, to nie będzie się pamiętało tego wszystkiego, [co uczynił] w swej sprawiedliwości, lecz umrze w swojej niegodziwości, której się dopuszczał.

¹⁴Również gdy mówię do bezbożnego: Na pewno umrzesz, a on odwróci się od swojego grzechu, będzie czynić prawo i sprawiedliwość,

¹⁵będzie oddawał zastaw, wynagradzał to, co zagrabił, postępował zgodnie z zasadami życia, aby nie popełniać niegodziwości, na pewno będzie żył, nie umrze.

¹⁶Nie będzie się pamiętało żadnych jego grzechów, które popełnił. Czynił prawo i sprawiedliwość — na pewno będzie żył.

¹⁷Lecz synowie twojego ludu mówią: Postępowanie Pana nie jest słuszne. To ich postępowanie nie jest słuszne.

¹⁸Jeśli sprawiedliwy odwróci się od swojej sprawiedliwości i zacznie popełniać niegodziwość, umrze w niej.

¹⁹A jeśli bezbożny odwróci się od swojej bezbożności i zacznie czynić prawo i sprawiedliwość, dzięki nim będzie żył.

²⁰A wy mówicie: Postępowanie Pana nie jest słuszne. Każdego z was osądzę według jego postępowania, domu Izraela.

²¹W dwunastym[557] roku naszego wygnania, w dziesiątym [miesiącu], w piątym dniu tego miesiąca[558] przybył do mnie uchodźca z Jerozolimy, mówiąc: Miasto rozbite!

²²A ręka JHWH była na mnie [już] wieczorem przed przybyciem uchodźcy, i otworzył moje usta, zanim przyszedł [on] do mnie rano, otworzył moje usta i nie byłem już niemy.

²³I stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:

²⁴Synu człowieczy! Mieszkańcy tych ruin w ziemi Izraela mówią tak: Abraham był jeden, a jednak wziął w posiadanie tę ziemię, a nas jest wielu, nam dana jest ta ziemia w posiadanie.

²⁵Dlatego powiedz im: Tak mówi Pan JHWH: Jadacie z krwią i swoje oczy wznosicie ku posążkom, i rozlewacie krew — i mielibyście posiadać tę ziemię?

²⁶Opieracie się na swoim mieczu, popełniacie obrzydliwości, każdy kala żonę swojego bliźniego — i mielibyście posiadać tę ziemię?

²⁷Tak im powiedz: Tak mówi Pan JHWH: Jak Ja żyję, że ci, którzy są w ruinach, padną od miecza, a tego, który jest na polu, wydam zwierzynie na pożarcie, a ci, którzy są w warowniach i jaskiniach, pomrą od zarazy.

²⁸I zamienię tę ziemię w pustkowie i rumowisko[559] — i skończy się jej dumna potęga, i opustoszeją góry Izraela, [będą] bez przechodnia!

²⁹I poznają, że Ja jestem JHWH, gdy zamienię tę ziemię w pustkowie i rumowisko z powodu wszystkich obrzydliwości, których się dopuścili.

³⁰A o tobie, synu człowieczy, synowie twego ludu rozmawiają pod ścianami i u wejść do domów, i mówią jeden do drugiego,[560] każdy do swego brata: Dalej, chodźcie i słuchajcie, co za Słowo wychodzi od JHWH.

³¹I przychodzą do ciebie jak na zgromadzenie ludu, siadają przed tobą — mój lud[561] — i słuchają twoich słów, lecz ich nie stosują, bo oni spełniają miłostki[562] własnych ust, uganiają się za niegodziwym zyskiem ich serca.

³²A oto ty jesteś dla nich jak frywolna piosenka,[563] piękny głos i dobra gra na strunach — wprawdzie słuchają twoich słów, lecz ich wcale nie stosują.

³³Lecz gdy to nadejdzie — a oto nadeszło — wtedy poznają, że prorok był pośród nich.