Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Daniela 11 Bible Online

Daniela 11 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Daniela 11

¹Ja natomiast w pierwszym roku[216] Dariusza Meda stanąłem, aby go wzmocnić i być dla niego schronieniem.

²A teraz oznajmię ci prawdę: Oto jeszcze trzej królowie powstaną w Persji,[217] lecz czwarty zdobędzie większe bogactwa niż wszyscy [jego poprzednicy].[218] A gdy nabierze swej mocy w swym bogactwie, poruszy wszystkich przeciwko[219] państwu greckiemu.

³I powstanie potężny król,[220] i dojdzie do wielkiej władzy, i będzie czynił, co zechce.

⁴A gdy powstanie, rozpadnie się jego królestwo i będzie rozdzielone na cztery wiatry nieba, ale nie pomiędzy jego potomków i nie według władzy, którą sprawował, gdyż zostanie wyrwane jego królestwo i będzie dla innych, a nie tych [jego potomków].

⁵I wzmocni się król południa,[221] ale [jeden] z jego książąt[222] wzmocni się bardziej niż on i będzie miał wielką władzę swojego władztwa.

⁶A przy końcu lat sprzymierzą się;[223] i córka[224] króla południa przybędzie do króla północy, aby doprowadzić do ugody, lecz nie utrzyma [ona] mocy ramienia i nie ostoi się [on] ani ramię jego, i będzie wydana ona i ci, którzy ją sprowadzili, i ten, który ją zrodził,[225] i który ją wzmocnił w [tych] czasach.[226]

⁷I powstanie w jego[227] miejsce, z gałązki jej[228] korzeni, i przybędzie [on] do armii, i wkroczy do twierdzy króla północy, i rozprawi się z nimi, i przemoże [ich].

⁸I także ich bogów z ich lanymi posągami i ich kosztownymi naczyniami ze srebra i złota uprowadzi do niewoli do Egiptu; i przez lata będzie stał [z dala] od króla północy.[229]

⁹A [król północy] wkroczy do królestwa króla południa, lecz powróci do swojej ziemi.[230]

¹⁰Lecz jego synowie[231] podburzą i zbiorą mnóstwo licznych wojsk, i wtargnie, i zaleje, i przejdzie, i potykać się będą[232] aż do jego twierdzy.[233]

¹¹I rozdrażni się król południa,[234] i wyjdzie, i będzie walczył z nim, z królem północy, a [król północy] wystawi wielkie mnóstwo [wojska], lecz wyda to mnóstwo w jego rękę, [w rękę króla południa].

¹²I [król południa] rozniesie to mnóstwo, wywyższy swe serce,[235] i [choć] przyprawi o upadek dziesiątki tysięcy, nie wzmocni się.

¹³I wróci król północy, i wystawi mnóstwo większe niż za pierwszym razem, i przy końcu czasów tych lat wtargnie z wielką armią i z wielkim taborem.[236]

¹⁴A w tych czasach wielu powstanie przeciwko królowi południa,[237] i synowie gwałtowników[238] twojego ludu podniosą się, by wypełnić widzenie, lecz potkną się.[239]

¹⁵I nadciągnie król północy, i usypie wał, i zdobędzie miasto obronne;[240] a [zbrojne] ramiona[241] południa nie ostoją się, ani jego lud doborowy — zabraknie im sił, by się ostać.

¹⁶I ten, który nadciągnie przeciwko niemu, będzie robił, co zechce, i nikt nie ostoi się przed jego obliczem, i stanie w przepięknej ziemi, a w jego ręce — zniszczenie.

¹⁷I zwróci swą twarz, by objąć władzą całe jego królestwo i uczynić z nim ugodę,[242] i [tak] uczyni, i da mu, [królowi południa], córkę kobiet,[243] aby przekupić ją,[244] lecz [ona] [na to] nie przystanie i nie dla niego będzie.[245]

¹⁸I zwróci swoją twarz na obszary nadbrzeżne i wiele zdobędzie, lecz pewien dowódca[246] położy kres jego zniewadze, a ponadto odpłaci mu jego zniewagą.

¹⁹I zwróci swą twarz ponownie na twierdze swojej ziemi, lecz potknie się i upadnie, i nie będzie już można go znaleźć.[247]

²⁰I powstanie na jego miejsce taki,[248] który sprawi, aby przeszedł poborca,[249] [by ratować] splendor królestwa,[250] lecz po kilku dniach zostanie zdruzgotany, lecz nie z powodu gniewu ani nie z powodu wojny.

²¹I powstanie na jego miejsce wzgardzony,[251] któremu nie powierzą godności królewskiej,[252] lecz przyjdzie niespodziewanie[253] i wymoże władzę [królewską] pochlebstwami.[254]

²²I [zbrojne] ramiona będą zalane powodzią[255] sprzed jego oblicza, a także książę przymierza.[256]

²³I od sprzymierzenia się z nim kierować się będzie zdradą. I wyruszy,[257] i będzie silny przy niewielkiej [liczebnie] gromadzie.[258]

²⁴Nadciągnie niespodzianie[259] i w najżyźniejszych częściach prowincji,[260] i uczyni to, czego nie czynili jego ojcowie ani ojcowie jego ojców. Rozrzuci im łup i zdobycz, i bogactwo, i przeciwko twierdzom uknuje plany, lecz do czasu.

²⁵I pobudzi swoją siłę i swoje serce, z wielką armią, przeciwko królowi południa,[261] a król południa przygotuje do walki armię bardzo wielką i liczną, lecz się nie ostoi, gdyż uknują przeciwko niemu plan.

²⁶I spożywający jego przysmaki zdrugoczą go, i jego armia się rozpłynie,[262] i padnie wielu zabitych.

²⁷I obaj ci królowie mają w sercu złe myśli i przy jednym stole mówią kłamstwo; lecz to im się nie powiedzie, gdyż na koniec jeszcze [wyznaczony] czas.[263]

²⁸I [król północy] powróci do swej ziemi z wielkim bogactwem,[264] i swe serce nastawi przeciwko świętemu przymierzu, i wprowadzi to w czyn, i wróci do swojej ziemi.[265]

²⁹W [oznaczonym] czasie wróci i wkroczy na południe, lecz nie będzie jak za pierwszym razem i jak potem.

³⁰I przybędą przeciwko niemu okręty Kitim,[266] przez co zostanie zniechęcony.[267] I wróci, i wyleje swe wzburzenie na święte przymierze, i wprowadzi to w czyn.[268] I wróci, i weźmie pod uwagę tych, którzy porzucili święte przymierze.[269]

³¹A zbrojne [ramiona wysłane] przez niego powstaną i zbezczeszczą świątynię, twierdzę, zniosą stałą ofiarę i ustawią pustoszącą obrzydliwość.[270]

³²A postępujących bezbożnie wobec przymierza zwiedzie pochlebstwami, lecz lud znających swojego Boga umocni się i podejmie działania.[271]

³³A roztropni wśród ludu[272] pouczą wielu, i będą powalani mieczem i ogniem w uprowadzeniach i rabunku przez [wiele] dni.

³⁴A gdy będą powalani, doznają małej pomocy;[273] i wielu przyłączy się do nich nieszczerze.

³⁵Nawet niektórzy z roztropnych zostaną powaleni, aby doszło wśród nich do poddania ich próbie, do oczyszczenia i wybielenia aż do czasu końca, gdyż jeszcze będzie miał miejsce w [oznaczonej] porze.

³⁶A król będzie robił, co zechce;[274] będzie się wynosił i wywyższał ponad wszelkie bóstwo; i przeciwko Bogu bogów wypowiadał dziwne rzeczy, i będzie miał powodzenie aż do dopełnienia się [miary] gniewu, gdyż to, co postanowione, wykona się.

³⁷Ani na bogów swoich ojców nie będzie miał względu, ani na pragnienie[275] kobiet, ani na żadnego boga nie będzie miał względu, bo wywyższy się ponad wszystkich.

³⁸W to miejsce będzie czcił boga warowni — boga, którego nie znali jego ojcowie, będzie czcił złotem, srebrem, drogim kamieniem i kosztownościami.

³⁹I postąpi względem umocnionych twierdz z [wsparciem] obcego boga, którego uznał,[276] pomnoży chwałę i będzie ich obdarzał władzą nad wieloma i ziemię rozdzielał za zapłatę.

⁴⁰A w czasie końca zetrze się z nim król południa. Lecz rozszaleje się przeciwko niemu król północy z wozami i jeźdźcami, i wieloma okrętami, i wkroczy do ziem i zaleje je, i przejdzie przez nie [jak powódź].

⁴¹Wkroczy też do przepięknej ziemi, i będą powalone dziesiątki tysięcy, lecz ci ujdą z jego ręki: Edom i Moab, i pierwociny synów Ammona.

⁴²I wyciągnie swoją rękę po ziemie, i [nawet] dla ziemi egipskiej nie będzie ucieczki.

⁴³I przejmie panowanie nad skarbcami złota i srebra, i nad wszystkimi kosztownościami Egiptu. Libijczycy i Kuszyci pójdą za nim.

⁴⁴Lecz zaniepokoją go wieści ze wschodu i północy, i wyjdzie w wielkim gniewie, aby wygubić i wytępić wielu.

⁴⁵I rozbije namioty swego pałacu pomiędzy morzami[277] ku przepięknej świętej górze. Wtedy dojdzie do swojego kresu i nikt mu nie pomoże.