Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Liczb 21 Bible Online

Liczb 21 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Liczb 21

¹A gdy król Aradu,[298] Kananejczyk, zamieszkały w Negebie,[299] usłyszał, że Izrael nadciąga drogą [na] Atarim,[300] podjął walkę przeciw Izraelowi i wziął z niego jeńców.

²Wtedy Izrael złożył JHWH ślub. Powiedział: Jeśli rzeczywiście wydasz ten lud w moją rękę, zniszczę ich miasta jako obłożone klątwą.

³I JHWH wysłuchał głosu Izraela, i wydał [mu] Kananejczyka,[301] a [Izrael] potraktował ich i ich miasta jak obłożonych klątwą — i nadał temu miejscu nazwę Chorma.[302]

⁴Potem wyruszyli od góry Hor drogą ku Morzu Czerwonemu, aby obejść ziemię Edom, lecz lud zniecierpliwił się w drodze.

⁵I zaczął lud wypowiadać się przeciw Bogu i przeciw Mojżeszowi: Dlaczego wywiedliście[303] nas z Egiptu? Po to, byśmy pomarli na pustyni? Bo nie ma [tu] chleba i nie ma [tu] wody, i obrzydł nam[304] ten nędzny pokarm.

⁶Wówczas JHWH zesłał na lud jadowite węże; kąsały one lud i wielu z Izraela pomarło.

⁷Wtedy przyszedł lud do Mojżesza. Powiedzieli: Zgrzeszyliśmy, gdyż wypowiadaliśmy się przeciw JHWH oraz przeciw tobie. Módl się do JHWH, żeby oddalił od nas tego węża. I Mojżesz modlił się za lud.

⁸Wówczas JHWH powiedział do Mojżesza: Zrób sobie jadowitego [węża] i umieść go na drzewcu. I stanie się tak, że każdy ukąszony, który spojrzy na niego, będzie żył.

⁹Mojżesz zrobił więc węża z miedzi i osadził go na drzewcu. I jeśli wtedy wąż ukąsił człowieka, a ten spojrzał na węża z miedzi, pozostawał przy życiu.

¹⁰I wyruszyli synowie Izraela, i rozłożyli się obozem w Obot.[305]

¹¹Następnie wyruszyli z Obot i rozłożyli się obozem w Ije-Haabarim[306] na pustyni, która leży naprzeciw Moabu, od wschodu słońca.

¹²Stamtąd wyruszyli i rozłożyli się obozem nad potokiem Zered.[307]

¹³Stamtąd wyruszyli i rozłożyli się obozem na pustyni po drugiej stronie Arnonu, wypływającego od granicy Amoryty, gdyż Arnon jest granicą Moabu, między Moabem a Amorytą.

¹⁴Dlatego powiedziano w Księdze Wojen JHWH: Waheb w Sufa[308] i potoki, Arnon

¹⁵i łożysko potoków, które rozciąga się ku osadzie Ar i przylega do granicy Moabu.

¹⁶A stamtąd [przybyli] do Beer.[309] To jest ta studnia, o której JHWH powiedział do Mojżesza: Zgromadź lud, a dam im wody.

¹⁷Wtedy to Izrael zaśpiewał tę pieśń: Wzbierz, studnio! — śpiewajcie do niej.

¹⁸Studnia, [którą] wykopali książęta, wydrążyli wodzowie ludu berłem — swoimi laskami.[310] Z pustyni zaś poszli do Matany,

¹⁹a z Matany do Nachaliel, z Nachaliel do Bamot,

²⁰a z Bamot do doliny, która jest na polu Moabu koło szczytu Pisga, sterczącego nad pustynią.[311]

²¹Wtedy Izrael[312] wysłał posłańców do Sychona, króla Amorytów, aby powiedzieli:[313]

²²Pozwól mi przejść przez twoją ziemię.[314] Nie zboczymy[315] na pola ani do winnic,[316] nie będziemy pić wody ze studni; pójdziemy Drogą Królewską, aż przejdziemy twoją granicę.

²³Sychon jednak nie pozwolił Izraelowi przejść przez swoją granicę;[317] zebrał Sychon natomiast cały swój lud i wyszedł, aby zetrzeć się z Izraelem na pustyni, przybył do Jahas[318] i [tam] natarł na Izraela.

²⁴Ale Izrael pobił go ostrzem miecza i zawładnął jego ziemią od Arnonu po Jabok, aż po synów Ammona, gdyż granica Ammonitów była umocniona.[319]

²⁵Tak zdobył Izrael wszystkie te miasta i zamieszkał Izrael we wszystkich miastach Amorytów, w Cheszbonie[320] i we wszystkich jego osadach.[321]

²⁶Gdyż Cheszbon było miastem Sychona, króla Amorytów. On zaś walczył z poprzednim[322] królem Moabu i przejął z jego ręki całą jego ziemię aż po Arnon.

²⁷Dlatego mówią pieśniarze: Wejdźcie[323] do Cheszbonu, niech się odbuduje, niech się umocni miasto Sychona!

²⁸Gdyż ogień wyszedł z Cheszbonu, płomień z grodu Sychona, pożarł Ar[324] w Moabie, pochłonął[325] wzgórza Arnonu.

²⁹Biada ci, Moabie! Zginąłeś, ludu Kemosza! Uczynił jego synów zbiegami, a jego córki niewolnicami króla Amorytów Sychona.

³⁰Pokonaliśmy ich! Zginął[326] Cheszbon aż po Dibon![327] Spustoszyliśmy aż po Nofach, które[328] [rozciąga się] aż po Medebę.[329]

³¹Tak to Izrael zamieszkał w ziemi[330] Amorytów.

³²Następnie Mojżesz wysłał zwiadowców, aby obeszli Jazer. I zdobyli jego osady,[331] i wypędzili[332] Amorytów, którzy tam byli.

³³Potem zawrócili i udali się w drogę do Baszanu. Wówczas wyszedł im naprzeciw Og, król Baszanu, on i cały jego lud, do walki pod Edrei.[333]

³⁴A JHWH powiedział do Mojżesza: Nie bój się go, gdyż wydałem w twoją rękę — jego i cały jego lud, i jego ziemię. A uczynisz z nim tak, jak uczyniłeś z Sychonem, królem Amorytów, który mieszkał w Cheszbonie.

³⁵Pobili go więc oraz jego synów[334] i cały jego lud, tak że nie pozostał mu żaden ocalony — i zawładnęli jego ziemią.