Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Liczb 22 Bible Online

Liczb 22 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Liczb 22

¹Następnie synowie Izraela wyruszyli i rozłożyli się obozem na stepach Moabu, po tamtej stronie Jordanu, [naprzeciw] Jerycha.

²A Balak, syn Sypora, widział wszystko, co Izrael uczynił Amorytom.

³I Moab przestraszył się ludu bardzo, gdyż był on liczny, tak że Moab mdlał przed synami Izraela.

⁴Powiedział zatem Moab do starszych Midianu: Wyliżą teraz — ten tłum — wszystko, co nas otacza, jak kiedy byk zlizuje trawę z pola. <h>Zaproszenie Bileama</h> W tym zatem czasie królem Moabu był Balak, syn Sypora.

⁵Wysłał on posłańców do Bileama, syna Beora, do Petor,[335] które leży nad Rzeką,[336] do ziemi synów swego ludu,[337] aby wezwać go tymi słowy: Oto lud wyszedł z Egiptu, oto przykrył [każdy] skrawek[338] ziemi, zatrzymał się zaś naprzeciw mnie.

⁶Przybądź więc teraz, przeklnij mi ten lud, gdyż jest on silniejszy ode mnie. Może zdołam go pobić i wypędzę go z tej ziemi, a wiem, że kogo ty pobłogosławisz, będzie błogosławiony, a kogo przeklniesz, będzie przeklęty.

⁷Poszli więc starsi Moabu oraz starsi Midianu — z zapłatą za wróżbę w swej ręce[339] — przyszli do Bileama i oznajmili mu słowa Balaka.

⁸On zaś powiedział do nich: Spędźcie tu tę noc, a ja przekażę wam słowo zgodnie z tym, co oznajmi mi JHWH. I zatrzymali się książęta Moabu u Bileama.

⁹Wówczas Bóg przyszedł do Bileama i powiedział: Kim są ci ludzie u ciebie?

¹⁰A Bileam powiedział Bogu: Balak, syn Sypora, król Moabu, przysłał do mnie [poselstwo]:

¹¹Oto lud wyszedł[340] z Egiptu i przykrył [każdy] skrawek ziemi, przyjdź [więc] zaraz, przeklnij mi go; może będę w stanie walczyć przeciw niemu i wypędzić go.

¹²Wtedy Bóg powiedział do Bileama: Nie idź z nimi i nie przeklinaj tego ludu, gdyż jest on błogosławiony.

¹³Gdy Bileam wstał rano, powiedział do książąt Balaka: Idźcie do swojej ziemi, gdyż odmówił mi JHWH pozwolenia na pójście z wami.

¹⁴Wstali więc książęta Moabu, przyszli do Balaka i powiedzieli: Bileam odmówił pójścia z nami.

¹⁵Balak więc jeszcze [raz] postanowił posłać książąt — liczniejszych i znaczniejszych niż tamci.

¹⁶Przybyli [oni] do Bileama i powiedzieli do niego: Tak mówi Balak, syn Sypora: Nie wzbraniaj się, proszę, przyjść do mnie.

¹⁷Owszem, na pewno wielce cię uczczę i uczynię wszystko, co mi powiesz. Przyjdź tylko, proszę, i przeklnij mi ten lud.

¹⁸A Bileam odpowiedział sługom Balaka tymi słowy: Nawet gdyby Balak dał mi swój dom, pełen srebra i złota, to nie mógłbym przestąpić polecenia JHWH, mojego Boga, czy to dla zrobienia najmniejszej, czy też największej [sprawy].

¹⁹Teraz jednak zatrzymajcie się i wy, proszę, na tę noc, a dowiem się, o czym jeszcze [zechce] porozmawiać ze mną JHWH.

²⁰I przyszedł Bóg[341] do Bileama nocą; powiedział do niego: Jeśli ludzie ci przyszli, aby cię wezwać, wstań, idź z nimi, uczyń jednak [zgodnie] z tym Słowem, które ci przekażę.

²¹Wstał więc Bileam rano, osiodłał swoją oślicę i pojechał z książętami Moabu.

²²Wówczas zapłonął gniew Boga,[342] gdy szedł, i Anioł JHWH ustawił się na drodze jako jego przeciwnik.[343] On zaś jechał na swojej oślicy, a z nim dwaj jego słudzy.[344]

²³Gdy oślica zobaczyła Anioła JHWH stojącego na drodze — a w Jego ręku był wyciągnięty miecz — zboczyła oślica z drogi i poszła w pole. Bileam zaś uderzył oślicę, aby ją zawrócić na drogę.

²⁴Wówczas Anioł JHWH stanął w przejściu między winnicami — mur z jednej i mur z drugiej strony.

²⁵Gdy więc oślica zobaczyła Anioła JHWH, przycisnęła się do muru i przygniotła do ściany nogę Bileama. I [ten] znów zaczął ją bić!

²⁶Anioł JHWH przeszedł zaś dalej i stanął w miejscu tak ciasnym, że nie było drogi, aby Go wyminąć ani z prawa, ani z lewa.

²⁷Stąd gdy oślica zobaczyła Anioła JHWH, legła pod Bileamem. Wówczas zapłonął gniew Bileama i zaczął bić oślicę kijem.

²⁸Wtedy JHWH otworzył usta oślicy i przemówiła do Bileama: Co ci uczyniłam, że mnie tak zbiłeś już trzy razy?!

²⁹Bileam odpowiedział oślicy: [To] dlatego, że zadrwiłaś sobie ze mnie. Gdybym miał w ręku miecz, zaraz bym cię zabił!

³⁰Wówczas oślica powiedziała do Bileama: Czyż ja nie jestem twoją oślicą, na której jeździsz stale — od dawna aż po dzień dzisiejszy? Czy rzeczywiście miałam zwyczaj tak ci czynić? I odpowiedział: Nie!

³¹Wtedy JHWH odsłonił oczy Bileama i [ten] zobaczył Anioła JHWH, który ustawił się na drodze, a Jego wyciągnięty miecz był w Jego ręku. Wtedy pochylił się i pokłonił się twarzą [do ziemi].[345]

³²A Anioł JHWH powiedział do niego: Dlaczego tak zbiłeś swoją oślicę trzy razy? To Ja wyszedłem[346] jako twój przeciwnik, gdyż przyśpieszyłeś tę drogę przede Mną![347]

³³Oślica Mnie widziała i ustępowała przede Mną aż trzy razy. Gdyby[348] przede Mną nie ustąpiła, to zabiłbym cię, a ją zachowałbym przy życiu.

³⁴Wówczas Bileam powiedział do Anioła JHWH: Zgrzeszyłem, gdyż nie wiedziałem, że to Ty ustawiłeś się, aby spotkać mnie w drodze. A teraz, jeśli postępuję źle w Twoich oczach, zawrócę do siebie.

³⁵Lecz Anioł JHWH powiedział do Bileama: Idź z tymi ludźmi, lecz masz wypowiadać tylko to Słowo, które ci przekażę. I Bileam poszedł z książętami Balaka.

³⁶A gdy Balak usłyszał, że Bileam nadchodzi, wyszedł na jego spotkanie do Ir-Moab,[349] które leży na granicy nad Arnonem, który płynie na samej granicy.[350]

³⁷I powiedział Balak do Bileama: Czyż nie posyłałem po ciebie, aby cię pilnie wezwać? Dlaczego nie przychodziłeś do mnie? Czyżbym rzeczywiście nie potrafił cię uczcić?

³⁸A Bileam odpowiedział Balakowi: Oto teraz przyszedłem do ciebie, lecz czy w ogóle zdołam cokolwiek wypowiedzieć? Będę przekazywał tylko to Słowo, które Bóg włoży w moje usta.

³⁹Poszedł więc Bileam z Balakiem i przyszli do Kiriat-Chutsot.

⁴⁰Tam Balak zarżnął bydło i owce i posłał po Bileama i po książąt,[351] którzy z nim byli.

⁴¹Nazajutrz zaś Balak zabrał Bileama i wyprowadził go na Wzgórza Baala,[352] skąd mógł on zobaczyć skraj [obozu] ludu.