Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Liczb 32 Bible Online

Liczb 32 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Liczb 32

¹A synowie Rubena i synowie Gada[511] mieli wiele stad, bardzo licznych. Gdy więc zobaczyli ziemię Jazer i ziemię Gilead, [uznali], że to miejsce jest miejscem dla stad.

²Przyszli więc synowie Gada i synowie Rubena[512] i powiedzieli do Mojżesza, do Eleazara, kapłana, i do książąt zgromadzenia w ten sposób:

³Atarot i Dibon, i Jazer, i Nimra, i Cheszbon, i Elale, i Sebam,[513] i Nebo, i Beon,[514]

⁴ta ziemia, którą JHWH podbił przed zgromadzeniem[515] Izraela, jest ziemią nadającą się dla stad, a słudzy twoi mają stada.

⁵I powiedzieli: Jeśli znaleźliśmy łaskę w twoich oczach, to niech ta ziemia będzie dana twoim sługom na własność. Nie przeprowadzaj nas przez Jordan.

⁶Wtedy Mojżesz powiedział do synów Gada i synów Rubena: Czy wasi bracia mają pójść na wojnę, a wy chcecie osiąść tutaj?!

⁷Dlaczego to powstrzymujecie serce[516] synów Izraela od przeprawienia się do ziemi, którą dał im JHWH?

⁸Tak postąpili wasi ojcowie, gdy wysłałem ich z Kadesz-Barnea, aby obejrzeli tę ziemię:

⁹doszli do doliny Eszkol, obejrzeli ziemię i powstrzymywali serce synów Izraela, aby nie weszli do ziemi, którą dał im JHWH.

¹⁰Dlatego [właśnie] tego dnia zapłonął gniew JHWH, tak że przysiągł tymi słowy:

¹¹Na pewno[517] ci ludzie, którzy wyszli z Egiptu, od dwudziestego roku życia wzwyż,[518] nie zobaczą tej ziemi, którą przysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, ponieważ nie byli w pełni za Mną,

¹²oprócz Kaleba, syna Jefunego, Kenizyty,[519] i Jozuego, syna Nuna, ci bowiem byli w pełni [za Mną], za JHWH.

¹³Zapłonął więc [wówczas] gniew JHWH na Izraela i rzucał ich po pustyni przez czterdzieści lat, aż wyginęło całe to pokolenie czyniące zło w oczach JHWH.

¹⁴A oto powstaliście zamiast waszych ojców, pomiot[520] grzesznych ludzi, by tym bardziej wzmóc żar gniewu JHWH względem[521] Izraela.

¹⁵Bo jeśli zawrócicie od [kroczenia] za Nim, pomnoży jeszcze jego tułaczkę po pustyni i zniszczycie cały ten lud!

¹⁶Wtedy oni podeszli do niego i powiedzieli: Pobudujemy tu owcze zagrody[522] dla naszego dobytku i miasta dla naszych dzieci,[523]

¹⁷a my [sami], uzbrojeni, pośpieszymy[524] przed synami Izraela, aż wprowadzimy ich do ich miejsc; nasze dzieci zaś osiądą w warownych miastach z powodu mieszkańców tej ziemi.

¹⁸Nie powrócimy do naszych domów, dopóki synowie Izraela nie obejmą każdy swojego dziedzictwa,

¹⁹gdyż nie będziemy dziedziczyć z nimi po tamtej stronie Jordanu i dalej, przez to, że nasze dziedzictwo przypadło nam przed przejściem Jordanu, od wschodu.

²⁰Wówczas Mojżesz powiedział do nich: Jeśli dotrzymacie tego słowa, jeśli ruszycie uzbrojeni przed obliczem JHWH na wojnę

²¹i przejdzie każdy zbrojny u was przez Jordan, przed obliczem JHWH, aż wypędzi On swoich wrogów sprzed swego oblicza

²²i ziemia ta zostanie podbita przed obliczem JHWH — i potem wrócicie, to będziecie niewinni wobec JHWH[525] i wobec Izraela, a ta ziemia stanie się waszą posiadłością przed obliczem JHWH.

²³Lecz jeśli tak nie postąpicie, to oto zgrzeszycie względem JHWH, a wiedzcie, że wasz grzech[526] znajdzie was.

²⁴Zbudujcie [więc] sobie miasta dla swoich dzieci i zagrody dla swoich owiec, lecz uczyńcie to, co wyszło z waszych ust!

²⁵Wówczas powiedzieli[527] synowie Gada i synowie Rubena do Mojżesza: [My], twoi słudzy, uczynimy to, co nasz pan[528] przykazuje.

²⁶Nasze dzieci, nasze żony, nasz dobytek i całe nasze bydło pozostaną tam, w miastach Gileadu,

²⁷a [my], twoi słudzy, wszyscy uzbrojeni, przejdziemy zastępem przed obliczem JHWH na wojnę, tak jak nasz pan mówi.

²⁸I Mojżesz wydał w ich sprawie rozkaz Eleazarowi, kapłanowi, i Jozuemu, synowi Nuna, i naczelnikom [rodów] ojców plemion synów Izraela,

²⁹i powiedział Mojżesz do nich: Jeśli synowie Gada i synowie Rubena przejdą z wami Jordan, wszyscy uzbrojeni na wojnę przed obliczem JHWH, i ziemia ta zostanie przed wami podbita, to dacie im ziemię Gilead na własność.

³⁰Ale jeśli, zbrojni, nie przejdą z wami, to otrzymają posiadłość wśród was w ziemi Kanaan.

³¹Wtedy synowie Gada i synowie Rubena odpowiedzieli: Postąpimy tak, jak JHWH oznajmił twoim sługom.

³²My przeprawimy się uzbrojeni przed obliczem JHWH do ziemi Kanaan, lecz nasze dziedzictwo otrzymamy z tej strony Jordanu.

³³Wówczas Mojżesz dał im, [to jest] synom Gada, synom Rubena i połowie plemienia Manassesa,[529] syna[530] Józefa, królestwo Sychona, króla Amorytów, i królestwo Oga, króla Baszanu — ziemię z jej miastami i obszarami dookoła miast.

³⁴Synowie Gada odbudowali Dibon i Atarot, i Aroer,

³⁵i Atrot-Szofan,[531] i Jazer, i Jogboha,

³⁶i Bet-Nimra,[532] i Bet-Haran, miasta warowne i zagrody dla owiec.

³⁷A synowie Rubena odbudowali Cheszbon i Elale, i Kiriataim,

³⁸i Nebo,[533] i Baal-Meon[534] — pod zmienionymi nazwami — i Sibmę, i miastom, które odbudowali, nadali [swoje] nazwy.

³⁹Synowie Makira, syna Manassesa, poszli zaś do Gileadu, zdobyli je i wypędzili[535] Amorytów, którzy w nim byli.

⁴⁰Mojżesz dał więc Gilead Makirowi, synowi Manassesa, i [on] tam się osiedlił.

⁴¹Także Jair, syn Manassesa, poszedł i zdobył ich osady,[536] i nazwał je Osadami Jaira.[537]

⁴²Nobach zaś poszedł i zdobył Kenat wraz z jego osiedlami,[538] i — od swego imienia — nazwał je Nobach.[539]