Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Liczb 35 Bible Online

Liczb 35 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Liczb 35

¹I przemówił JHWH do Mojżesza na stepach Moabu, nad Jordanem, [naprzeciw] Jerycha, tymi słowy:

²Przykaż synom Izraela, aby dali Lewitom ze swoich dziedzicznych posiadłości miasta do zamieszkania. Dacie[566] też Lewitom wygony[567] wokół ich miast.

³Miasta te będą mieli do zamieszkania, a ich[568] wygony będą dla ich bydła i dla ich dobytku, i dla wszelkich ich zwierząt.

⁴Wygony miast, które dacie Lewitom, [licząc] od muru miasta na zewnątrz, będą miały tysiąc łokci[569] dookoła.

⁵Odmierzycie też na zewnątrz miasta po stronie wschodniej dwa tysiące łokci i po stronie południowej dwa tysiące łokci, i po stronie zachodniej dwa tysiące łokci, i po stronie północnej dwa tysiące, a miasto będzie w środku — [i] to będą ich[570] pastwiska miejskie.[571]

⁶[Wśród] miast, które dacie Lewitom, sześć będzie miastami schronienia,[572] do których dacie uciec zabójcy.[573] Oprócz nich dacie im czterdzieści dwa miasta.

⁷Wszystkich miast, które dacie Lewitom, będzie czterdzieści osiem miast, ich samych wraz z ich wygonami.

⁸A co do [liczby] miast, które dacie z posiadłości synów Izraela, to od liczniejszego dacie ich więcej, a od mniej licznego dacie ich mniej, każdy da Lewitom ze swoich miast stosownie do swego dziedzictwa, które otrzymał.

⁹I przemówił JHWH do Mojżesza tymi słowy:

¹⁰Przemów do synów Izraela i powiedz im: Gdy przejdziecie przez Jordan do ziemi Kanaan,

¹¹wyznaczcie sobie miasta, [które] będą wam miastami schronienia, aby tam mógł uciec zabójca, który zabił kogoś nieumyślnie.[574]

¹²Będą więc one dla was miastami schronienia przed mścicielem,[575] aby nie zginął zabójca, zanim nie stanie przed zgromadzeniem na sąd.

¹³A z miast, które dacie, sześć będzie dla was miastami schronienia.

¹⁴Trzy miasta dacie sprzed przejścia przez Jordan i trzy miasta dacie w ziemi Kanaan — będą one miastami schronienia.[576]

¹⁵Tych sześć miast będzie na schronienie dla synów Izraela, dla przychodniów i dla [ludzi] osiadłych pośród nich, aby mógł tam uciec każdy, kto zabił kogoś nieumyślnie.

¹⁶Jeśli więc [ktoś] uderzy kogoś narzędziem żelaznym tak, że ten umrze, to jest mordercą — morderca będzie musiał umrzeć.

¹⁷Również jeśli uderzy go kamieniem w ręce, którym da się uśmiercić, tak że ten umrze, to jest mordercą — morderca będzie musiał umrzeć.

¹⁸Albo jeśli uderzy go ręcznym narzędziem drewnianym, którym da się uśmiercić, tak że ten umrze, to jest mordercą — morderca będzie musiał umrzeć.

¹⁹Mściciel krwi, on uśmierci mordercę, uśmierci go on, gdy go spotka.

²⁰Jeśli więc [ktoś] w nienawiści zada komuś cios albo rzuci w niego [czymś] z ukrycia, w złym zamiarze,[577] tak że ten umrze,

²¹albo z wrogości uderzy go swą ręką tak, że ten umrze, to sprawca uderzenia jest mordercą — mściciel krwi uśmierci mordercę, gdy go spotka.

²²Jeśli jednak nieoczekiwanie, bez wrogości [ktoś] zada komuś cios, albo rzuci w niego jakimś narzędziem, bez złego zamiaru,

²³albo upuści na niego bez patrzenia jakiś kamień, którym da się uśmiercić — nie jako jego wróg i nie jako ktoś, kto szukał jego krzywdy — i ten umrze,

²⁴to zgromadzenie rozsądzi pomiędzy sprawcą uderzenia a mścicielem krwi, według tych rozstrzygnięć.

²⁵Zgromadzenie też uratuje zabójcę[578] z ręki mściciela krwi i zgromadzenie sprowadzi go z powrotem do jego miasta schronienia, do którego uciekł, i będzie w nim mieszkał aż do śmierci najwyższego kapłana, którego namaszczono świętym olejem.

²⁶Jeśli jednak zabójca zechce[579] wyjść poza granice miasta schronienia, do którego uciekł,

²⁷a mściciel krwi znajdzie go poza granicą miasta jego schronienia i mściciel krwi zabije zabójcę, to nie [spadnie] na niego krew,

²⁸ponieważ zabójca miał przebywać w mieście swojego schronienia aż do śmierci najwyższego kapłana i po śmierci najwyższego kapłana mógł zabójca wrócić do swej ziemskiej posiadłości.

²⁹Te [rozstrzygnięcia] będą ustawą prawną[580] dla was [i] dla waszych [przyszłych] pokoleń we wszystkich waszych siedzibach.[581]

³⁰Jeśli ktoś kogoś zabije, to według zeznania ust świadków zabójca zostanie zabity. Jednak przeciw komuś, kto ma ponieść śmierć, nie może świadczyć [tylko] jeden świadek.

³¹Nie będziecie też brać okupu za życie[582] zabójcy, którego uznano winnym śmierci, ponieważ musi [on] umrzeć.

³²Nie będziecie też brać okupu za tego, kto zbiegł do miasta swego schronienia, aby mógł powrócić i zamieszkać w ziemi, zanim umrze najwyższy kapłan.

³³Nie kalajcie ziemi, w której mieszkacie, gdyż krew, ona kala ziemię, a nie można dokonać przebłagania za ziemię z powodu krwi, która została na niej przelana, inaczej niż krwią tego, który ją przelewa.

³⁴Nie zanieczyszczaj[583] więc ziemi, w której mieszkacie [i] w której Ja również mieszkam, gdyż Ja, JHWH, mieszkam wśród synów Izraela.