Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Micheasza 7 Bible Online

Micheasza 7 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Micheasza 7

¹Biada mi! Gdyż stałem się jak po letnich zbiorach,[73] jak po winobraniu: żadnej kiści do zjedzenia, moja dusza pragnie wczesnej figi.

²Pobożny zginął z ziemi, brak prawego wśród ludzi! Wszyscy oni czyhają na krew, każdy zastawia sieć na swojego brata.

³Do zła — dłonie mają sprawne! Do dobra — książę pyta, i sędzia, o odpłatę![74] A dostojnik? On mówi, czego chce jego dusza — i kręcą razem do spółki.

⁴Najlepszy z nich jest jak kolec, najuczciwszy — jak z ciernistego żywopłotu. Dzień twoich stróżów, twego nawiedzenia, nadszedł! Teraz dojdzie wśród nich do zamętu.

⁵Nie wierzcie bliźniemu! Nie ufajcie przyjacielowi! Przed leżącą na twym łonie strzeż bram swoich ust!

⁶Gdyż syn ma ojca za głupca, córka powstaje przeciw matce, synowa przeciw teściowej — wrogami człowieka są jego domownicy.

⁷Lecz ja będę wypatrywał JHWH, wyczekiwał Boga mojego zbawienia, mój Bóg mnie wysłucha!

⁸Nie wytrząsaj się nade mną, moja nieprzyjaciółko! Chociaż upadłem — powstanę, choć siedzę w ciemności, JHWH moim światłem!

⁹Będę znosił gniew JHWH, gdyż zgrzeszyłem przeciwko Niemu, aż ujmie się w mej sprawie, wymierzy mi sprawiedliwy sąd, wyprowadzi mnie na światło, wejrzę w Jego sprawiedliwość.

¹⁰Zobaczy to moja nieprzyjaciółka i okryje się wstydem — ta, co mi powtarzała: Gdzie jest JHWH, twój Bóg? Moje oczy zobaczą ją, wkrótce będzie jak deptak, jak uliczne błoto!

¹¹Dzień budowy twych murów! Ten dzień! Przesunie granicę![75]

¹²Ten dzień! Aż do ciebie podejdzie[76] z Aszur i z miast Egiptu, od Egiptu[77] aż po Rzekę, od morza do morza, od góry po górę.

¹³A ziemia stanie się pustkowiem z powodu jej mieszkańców, z powodu owocu ich czynów.[78]

¹⁴Paś swój lud swoją laską, owce swego dziedzictwa, osiadłe w ostępach leśnych pośród Karmelu.[79] Niech się pasą w Baszanie i w Gileadzie — jak za dawnych dni!

¹⁵Jak za dni twego wyjścia z ziemi egipskiej ukażę mu cuda!

¹⁶Ujrzą to narody i zawstydzą się mimo całej swej mocy; położą rękę na ustach, ich uszu dotknie głuchota.

¹⁷Lizać będą proch niczym wąż, niczym pełzający po ziemi. Z drżeniem wyjdą ze swoich warowni do JHWH, naszego Boga, bać się będą i lękać się Ciebie.

¹⁸Któż jest Bogiem jak Ty, który przebaczasz winę i przechodzisz ponad występkiem reszty swego dziedzictwa? Nie zachował na zawsze swego gniewu, bo Jego rozkoszą jest łaska.

¹⁹Na nowo zmiłuje się nad nami, pokona nasze winy, wrzuci w głębiny morza wszystkie ich grzechy.

²⁰Okażesz wierność Jakubowi, łaskę Abrahamowi, tak jak przysiągłeś naszym ojcom za dni pradawnych.