Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Nahuma 3 Bible Online

Nahuma 3 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Nahuma 3

¹Biada miastu krwi![54] Całe jest oszustwem. Wypełnia je gwałt,[55] nie ustaje grabież.[56]

²Trzask bicza i odgłos turkotu kół, galop konia i podskakujące rydwany.

³Wkracza jeździec i ostrze miecza,[57] i błysk oszczepu! Mnóstwo przebitego,[58] masa trupów, nie ma końca zwłokom[59] — potykają[60] się o ich zwłoki.[61]

⁴Z powodu licznych wszeteczeństw nierządnicy, czarującej wdziękiem, mistrzyni czarów,[62] zaprzedającej[63] narody w swej rozpuście oraz rodziny w swoich czarach —

⁵oto wystąpię przeciw tobie — oświadczenie JHWH Zastępów — obnażę — twe suknie [podwinę] ci na twarz i ukażę narodom twoją nagość, a królestwom twój wstyd.[64]

⁶I obrzucę cię nieczystościami, znieważę cię i zrobię z ciebie widowisko.[65]

⁷I stanie się, że ktokolwiek cię zobaczy, ucieknie od ciebie i powie: Niniwa spustoszona! Kto jej pożałuje? Gdzie znajdę współczujących tobie?[66]

⁸Czyś ty lepsza niż[67] No-Ammon,[68] leżące między [odnogami] Nilu,[69] otoczone zewsząd przez wodę, z morzem jako wałem i morzem jako jego murem?[70]

⁹Kusz był jej siłą[71] oraz Egipt — bez końca; Put[72] i Libijczycy byli twą[73] pomocą.

¹⁰Ono też na wygnanie! Poszło do niewoli. Jego dzieci też roztrzaskiwano na rogach wszystkich ulic. O jego możnych[74] rzucano los, a wszystkich jego wielkich zakuto w kajdany.

¹¹Ty również się upijesz,[75] zostaniesz[76] przykryta;[77] ty też będziesz szukać schronienia przed nieprzyjacielem.

¹²Wszystkie twoje umocnienia to figowce z wczesnymi owocami;[78] gdy się nimi potrząśnie, wpadają do ust jedzącego.

¹³Oto twój lud to kobiety[79] pośród ciebie dla twych wrogów.[80] Szeroko otworzą bramy twojej ziemi, ogień pożre twoje zasuwy.

¹⁴Naczerp sobie wody na oblężenie, wzmocnij swoje mury, wejdź[81] w glinę i udepcz zaczyn, napraw formę do cegieł.

¹⁵Pochłonie cię tam ogień, wytnie cię miecz, pożre cię jak szarańcza! Rozmnóż się jak szarańcza, rozmnóż się jak konik polny!

¹⁶Namnożyłaś swoich handlarzy więcej niż gwiazd[82] na niebie; szarańcza rozciągnęła skrzydła i odleciała.

¹⁷Twoi książęta jak szarańcza, a twoi urzędnicy jak roje koników polnych, które zalegają mury w chłodzie dnia: Słońce wzeszło — [szarańcza] odleciała i nie wiadomo, gdzie jej miejsce.

¹⁸Posnęli twoi pasterze, królu asyryjski, zdrzemnęli się twoi możni! Rozproszył się twój lud po górach i nikt go nie pozbiera.

¹⁹Nie ma lekarstwa na twoje zranienie,[83] poważna twoja rana. Każdy, kto słyszy wieść o tobie, klaszcze nad tobą w dłonie. Bo na kogo nie przychodziła ustawicznie twa niegodziwość?