Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Mateusza 12 Bible Online

Mateusza 12 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Mateusza 12

¹W tym czasie, w szabat, Jezus szedł przez zboża, a Jego uczniowie, głodni, zaczęli zrywać kłosy i jeść.

²Gdy to zobaczyli faryzeusze, powiedzieli Mu: Oto Twoi uczniowie robią to, czego nie wolno robić w szabat.

³Wówczas im odpowiedział: Czy nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy był głodny, oraz ci, którzy z nim byli?

⁴Jak wszedł do domu Bożego i zjedli chleby oblicza, których nie wolno było jeść jemu ani tym, którzy z nim byli, a tylko samym kapłanom?[246]

⁵Albo czy nie czytaliście w Prawie, że w szabat kapłani w świątyni łamią szabat i są niewinni?

⁶A mówię wam: Tu jest więcej niż świątynia.

⁷Gdybyście zaś rozumieli, co znaczy: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary,[247] nie potępialibyście niewinnych.

⁸Syn Człowieczy bowiem jest panem szabatu.[248]

⁹Gdy odszedł stamtąd, przyszedł do ich synagogi.

¹⁰A oto [był tam] człowiek, który miał uschłą rękę. I, aby móc Go potępić, zapytali Go, mówiąc: Czy wolno w szabat uzdrawiać?

¹¹On zaś im odpowiedział: Kto spośród was będzie takim człowiekiem, który mając jedną owcę, gdy ta mu w szabat wpadnie do dołu, nie chwyci jej i nie wyciągnie?[249]

¹²O ile zatem ważniejszy jest człowiek niż owca? Dlatego wolno w szabat postępować szlachetnie.[250]

¹³Potem mówi do tego człowieka: Wyciągnij swoją rękę. I wyciągnął, a [ta] stała się znów tak zdrowa, jak druga.

¹⁴Faryzeusze zaś wyszli i odbyli naradę przeciw Niemu, w jaki sposób Go zgubią.[251]

¹⁵Jezus zaś rozpoznał [to] i usunął się stamtąd. Poszły też za Nim liczne tłumy — i uzdrowił ich wszystkich.

¹⁶I nakazał im, aby nie czynili Go znanym,

¹⁷tak by wypełniło się to, co zostało powiedziane przez proroka Izajasza, mówiącego:[252]

¹⁸Oto mój sługa, którego wybrałem, mój Ukochany, w którym moja dusza znalazła upodobanie. Położę na Nim mojego Ducha i ogłosi narodom sąd.

¹⁹Nie będzie kłócił się ani krzyczał, ani nikt na ulicach nie usłyszy Jego głosu.

²⁰Trzciny zgniecionej nie złamie i lnu tlącego się nie dogasi, dopóki nie doprowadzi sądu do zwycięstwa.

²¹A w Jego imieniu narody pokładać będą nadzieję. [253]

²²Wtedy został Mu przyprowadzony opętany niewidomy i głuchoniemy [człowiek]. Uzdrowił go, tak że głuchoniemy mógł mówić i widzieć.

²³A wszystkie tłumy dziwiły się i mówiły: Czy Ten nie jest Synem Dawida?

²⁴Gdy zaś usłyszeli o tym faryzeusze, stwierdzili: Ten nie wygania demonów inaczej jak tylko w [mocy] Beelzebula,[254] władcy demonów.

²⁵Znając ich myśli, powiedział im: Każde królestwo podzielone samo w sobie pustoszeje i każde miasto lub dom podzielone wewnętrznie nie ostoją się.

²⁶Stąd jeśli szatan szatana wygania, podzielony sam w sobie, jak ostoi się jego królestwo?

²⁷A jeśli Ja w [mocy] Beelzebula wyganiam demony, to w czyjej [mocy] wyganiają wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami.

²⁸Jeśli zaś Ja wyganiam demony w [mocy] Ducha Bożego, to z pewnością przybliżyło się do was Królestwo Boże.

²⁹Albo jak może ktoś wejść do domu mocarza i zagarnąć jego rzeczy, jeśli najpierw nie zwiąże mocarza i wtedy ograbi jego dom?

³⁰Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie, a kto ze Mną nie gromadzi — rozprasza.

³¹Dlatego mówię wam: Każdy grzech i bluźnierstwo będą ludziom odpuszczone, ale bluźnierstwo przeciw Duchowi[255] nie będzie odpuszczone.

³²I ktokolwiek wypowiedziałby słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie mu odpuszczone; kto by jednak wypowiedział przeciw Duchowi Świętemu, temu nie będzie odpuszczone ani w tym wieku, ani w nadchodzącym.

³³Albo zasadźcie drzewo szlachetne, a jego owoc [będzie] szlachetny; albo zasadźcie drzewo marne — i jego owoc [będzie] marny; gdyż po owocu rozpoznaje się drzewo.

³⁴Plemiona żmij! Jak możecie mówić dobrze, będąc złymi? Bo przecież z obfitości serca mówią usta.

³⁵Dobry człowiek z dobrego skarbca wydobywa rzeczy dobre, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa rzeczy złe.

³⁶Mówię wam zaś: z każdego bezużytecznego słowa, które ludzie wypowiedzą, zdadzą sprawę w dniu sądu.

³⁷Gdyż na podstawie swoich słów zostaniesz usprawiedliwiony i na podstawie swoich słów zostaniesz potępiony.

³⁸Wtedy odpowiedzieli Mu niektórzy ze znawców Prawa i faryzeuszów: Nauczycielu, chcemy zobaczyć jakiś Twój znak.[256]

³⁹On zaś odezwał się na to: Pokolenie złe i cudzołożne[257] poszukuje znaku, lecz znak nie będzie mu dany — poza znakiem proroka Jonasza.

⁴⁰Bo jak Jonasz był w łonie potwora trzy dni i trzy noce, tak Syn Człowieczy będzie w sercu ziemi trzy dni i trzy noce.

⁴¹Ludzie z Niniwy staną na sądzie wraz z tym pokoleniem i osądzą je, gdyż opamiętali się dzięki poselstwu Jonasza, a oto tutaj [jest coś] więcej niż Jonasz.[258]

⁴²Królowa z Południa[259] zostanie wzbudzona na sąd wraz z tym pokoleniem i osądzi je; bo przybyła z krańców ziemi słuchać mądrości Salomona, a oto tutaj [jest coś] więcej niż Salomon.

⁴³Gdy zaś duch nieczysty wyjdzie z człowieka, przemierza miejsca bezwodne w poszukiwaniu odświeżenia, lecz go nie znajduje.

⁴⁴Wtedy mówi: Wrócę do mojego domu, skąd wyszedłem, i gdy przychodzi, zastaje go niezamieszkanym, wymiecionym i przyozdobionym.[260]

⁴⁵Wówczas idzie, zabiera z sobą siedem innych duchów gorszych od siebie i, po wejściu, zamieszkuje tam; i końcowy stan tego człowieka staje się gorszy od początków. Tak też będzie z tym złym pokoleniem.

⁴⁶Gdy jeszcze mówił do tłumów, oto matka oraz Jego bracia stanęli na zewnątrz, szukając [sposobności], aby z Nim pomówić.

⁴⁷Wtedy ktoś Mu powiedział: Oto Twoja matka i Twoi bracia stoją na zewnątrz i szukają [sposobności], aby z Tobą pomówić.

⁴⁸On zaś zwrócił się do tego, który Mu o tym powiedział: Kto jest moją matką i kim są moi bracia?

⁴⁹Następnie wyciągnął swoją rękę ku swoim uczniom i oświadczył: Oto moja matka i moi bracia!

⁵⁰Gdyż ktokolwiek pełni wolę mojego Ojca w niebie, ten jest moim bratem i siostrą, i matką.[261]