Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Mateusza 15 Bible Online

Mateusza 15 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Mateusza 15

¹Wtedy podeszli do Jezusa faryzeusze oraz znawcy Prawa z Jerozolimy, pytając:

²Dlaczego Twoi uczniowie przekraczają tradycję[303] starszych? Bo nie myją swoich rąk, gdy jedzą chleb.

³On zaś odpowiedział: A dlaczego wy przekraczacie przykazanie Boga dla waszej tradycji?

⁴Bóg bowiem powiedział: Czcij ojca i matkę, oraz: Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech poniesie śmierć.[304]

⁵A wy mówicie: Ktokolwiek powie ojcu lub matce: Darem jest, cokolwiek z mojej strony mogłoby was wesprzeć,[305]

⁶w ogóle nie będzie musiał czcić swojego ojca ani swojej matki[306] — i tak unieważniliście słowo[307] Boga dla waszej tradycji.

⁷Obłudnicy! Trafnie prorokował o was Izajasz, mówiąc:

⁸Lud ten czci Mnie wargami, lecz ich serce jest ode Mnie daleko.

⁹Daremnie Mnie jednak czczą, nauczając pouczeń [płynących z] nakazów ludzkich.

¹⁰Następnie przywołał tłum i powiedział im: Słuchajcie i zrozumcie.

¹¹Nie to, co wchodzi do ust, kala człowieka, lecz to, co wychodzi z ust, to kala człowieka.

¹²Wtedy podeszli uczniowie i zapytali Go: Czy wiesz, że faryzeusze po usłyszeniu tego słowa zrazili się [do Ciebie]?[308]

¹³A On odpowiedział: Każda roślina, której nie zasadził mój Ojciec niebieski, zostanie wykorzeniona.

¹⁴Zostawcie ich! Ślepi są przewodnikami ślepych, a jeśli ślepy prowadzi ślepego, obaj wpadną do dołu.

¹⁵Wówczas odezwał się Piotr: Wyjaśnij nam tę przypowieść.

¹⁶A On powiedział: I wy nadal jesteście niepojętni?

¹⁷Czy nie rozumiecie, że wszystko, co wchodzi do ust, trafia do żołądka i wyrzucane jest do ustępu?

¹⁸Lecz to, co wychodzi z ust, pochodzi z serca — i to kala człowieka.

¹⁹Gdyż z serca pochodzą złe zamysły, zabójstwa, cudzołóstwa, rozwiązłe czyny,[309] kradzieże, fałszywe świadectwa, bluźnierstwa.[310]

²⁰To są właśnie rzeczy, które kalają człowieka; jedzenie zaś nie umytymi rękoma nie kala człowieka.

²¹Gdy Jezus wyszedł stamtąd, oddalił się w strony Tyru i Sydonu.

²²I oto kobieta kananejska z tamtych okolic wyszła i zaczęła wołać: Zmiłuj się nade mną, Panie, Synu Dawida! Moja córka jest strasznie dręczona przez demona.

²³On jednak nie odpowiedział jej ani słowem. Wówczas podeszli Jego uczniowie i prosili Go, mówiąc: Odpraw ją, gdyż woła za nami.

²⁴A On odpowiedział: Zostałem posłany tylko do owiec, które zginęły z domu Izraela.

²⁵Ona zaś podeszła, kłania się i mówi: Panie, pomóż mi!

²⁶On zaś odpowiedział: Niedobrze jest brać chleb dzieci i rzucać szczeniętom.

²⁷Ona na to: Tak, Panie, ale i szczenięta jedzą okruchy, które spadają ze stołu ich panów.

²⁸Wtedy Jezus jej odpowiedział: O, kobieto, wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz. I od tej godziny jej córka była uleczona.

²⁹Po odejściu stamtąd Jezus przyszedł nad Morze Galilejskie, wszedł na górę i usiadł tam.

³⁰I podeszły do Niego liczne tłumy, mające z sobą kulejących, niewidomych, niesprawnych, głuchoniemych i wielu innych, i kładli ich u Jego stóp, a On ich uzdrowił,

³¹tak że tłum był zdumiony, widząc głuchoniemych mówiących, niesprawnych zdrowych, kulawych chodzących, a niewidomych widzących — i oddali chwałę Bogu Izraela.

³²Jezus zaś przywołał swoich uczniów i powiedział: Żal mi tego tłumu, gdyż już trzy dni przebywają ze Mną i nie mają co jeść, a nie chcę odprawić ich głodnych, aby czasem nie posłabli w drodze.

³³Uczniowie zaś mówią Mu: Skąd nam [wziąć] na pustkowiu tyle chlebów, żeby nasycić taki tłum?[311]

³⁴Jezus ich pyta: Ile macie chlebów? Odpowiedzieli: Siedem, i parę rybek.

³⁵I polecił tłumowi spocząć na ziemi,[312]

³⁶wziął te siedem chlebów oraz ryby, podziękował, łamał i podawał uczniom, a uczniowie tłumom.

³⁷I zjedli wszyscy i nasycili się, i zebrali siedem pełnych koszów pozostałych kawałków.

³⁸Tych zaś, którzy jedli, było cztery tysiące mężczyzn, oprócz kobiet i dzieci.

³⁹A po odprawieniu tłumów wsiadł do łodzi i przybył w okolice Magadanu.[313]