Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Mateusza 25 Bible Online

Mateusza 25 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Mateusza 25

¹Wtedy podobne będzie Królestwo Niebios do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy[452] i wyszły na spotkanie pana młodego.[453]

²Pięć zaś z nich było głupich, a pięć roztropnych.

³Głupie bowiem wzięły swoje lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy.

⁴Roztropne zaś zabrały oliwę w zbiorniczkach wraz ze swoimi lampami.

⁵A gdy pan młody zwlekał, wszystkie zdrzemnęły się i posnęły.

⁶O północy zaś rozległ się krzyk: Oto pan młody, wyjdźcie mu na spotkanie.

⁷Wtedy ocknęły się wszystkie te panny i poprawiły swoje lampy.

⁸Głupie zaś powiedziały do roztropnych: Dajcie nam z waszej oliwy, gdyż nasze lampy gasną.

⁹A roztropne odpowiedziały: By nie zabrakło nam i wam, idźcie raczej do sprzedawców i kupcie sobie.

¹⁰Gdy zaś one odeszły kupić, przyszedł pan młody i te, które były gotowe, weszły z Nim na wesele i drzwi zostały zamknięte.

¹¹Potem zaś nadeszły i pozostałe panny, mówiąc: Panie! Panie! Otwórz nam.

¹²A on odpowiedział: Zapewniam, że nie znam was.

¹³Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny.

¹⁴Podobnie bowiem pewien człowiek odjeżdżający [za granicę] przywołał własne sługi i przekazał im swoje mienie.

¹⁵Temu dał pięć talentów,[454] temu dwa, a tamtemu jeden — każdemu według własnej mocy — i odjechał. Zaraz

¹⁶ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, obrócił nimi i zyskał dalsze pięć.

¹⁷Podobnie ten, który dwa, zyskał dalsze dwa.

¹⁸Ten zaś, który otrzymał jeden, odszedł, rozkopał ziemię i ukrył srebro swojego pana.

¹⁹Po długim zaś czasie przychodzi pan tych sług i rozlicza z nimi sprawę.

²⁰Podszedł więc ten, który otrzymał pięć talentów, przyniósł dalsze pięć talentów i mówi: Panie, powierzyłeś mi pięć talentów; oto zyskałem dalsze pięć talentów.

²¹A jego pan powiedział: Dobrze, sługo dobry i wierny, byłeś wierny w małych, postawię cię nad wieloma; wejdź do radości swego pana.[455]

²²Podszedł też ten, który otrzymał dwa talenty, i powiedział: Panie, powierzyłeś mi dwa talenty, oto zyskałem dalsze dwa talenty.

²³A jego pan na to: Dobrze, sługo dobry i wierny, byłeś wierny w małych, postawię cię nad wieloma; wejdź do radości swego pana.

²⁴Podszedł także ten, który posiadł jeden talent, i powiedział: Panie, przekonałem się,[456] że jesteś twardym[457] człowiekiem, że żniesz, gdzie nie posiałeś, i zbierasz, gdzie nie rozsypałeś.

²⁵Przestraszony więc odszedłem i ukryłem twój talent w ziemi; oto masz, co twoje.

²⁶Jego pan zaś odpowiedział mu: Sługo zły i leniwy![458] Byłeś świadom, że żnę, gdzie nie posiałem, i zbieram, gdzie nie rozsypałem.

²⁷Trzeba ci więc było położyć moje srebrniki bankierom, a ja po przyjściu odebrałbym to, co moje, z zyskiem.[459]

²⁸Zabierzcie mu więc talent i dajcie temu, który ma dziesięć talentów;

²⁹każdemu bowiem, kto ma, będzie dane i będzie miał w nadmiarze, temu zaś, który nie ma, zostanie zabrane i to, co ma.

³⁰A nieużytecznego sługę wyrzućcie w ciemność zewnętrzną; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

³¹Gdy zaś przyjdzie Syn Człowieczy w swojej chwale, a z Nim wszyscy aniołowie, wtedy zasiądzie na tronie swojej chwały;

³²i będą zgromadzone przed Nim wszystkie narody, i odłączy jednych od drugich, jak pasterz odłącza owce od kozłów;

³³i postawi owce po swojej prawicy, a kozły po lewicy.[460]

³⁴Wtedy powie Król tym po swojej prawicy: Przyjdźcie, błogosławieni mojego Ojca, odziedziczcie Królestwo przygotowane dla was od założenia świata.

³⁵Gdyż głodowałem, a daliście Mi jeść, pragnąłem, a napoiliście Mnie, byłem obcym [przybyszem], a przyjęliście Mnie,

³⁶nagi, a odzialiście Mnie, chorowałem, a odwiedziliście Mnie,[461] byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie.

³⁷Wtedy odpowiedzą Mu sprawiedliwi: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodującym, a nakarmiliśmy [Cię], lub spragnionym, a napoiliśmy [Cię]?

³⁸Kiedy widzieliśmy Cię obcym [przybyszem], a przyjęliśmy [Cię], lub nagim, a odzialiśmy [Cię]?

³⁹Kiedy też widzieliśmy Cię chorującym lub w więzieniu, a przyszliśmy do Ciebie?

⁴⁰A Król im odpowie: Zapewniam was, cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych moich braci,[462] uczyniliście Mnie.

⁴¹Następnie powie i tym po lewicy: Idźcie ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom.

⁴²Gdyż głodowałem, a nie daliście Mi jeść, pragnąłem, a nie napoiliście Mnie.

⁴³Byłem obcym [przybyszem], a nie przyjęliście Mnie, nagim, a nie odzialiście Mnie, chorym i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie.

⁴⁴Wtedy odpowiedzą i oni: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodującym lub spragnionym, lub obcym [przybyszem], lub nagim, lub chorym, lub w więzieniu — i nie usłużyliśmy Ci?

⁴⁵Wówczas odpowie im: Zapewniam was, czegokolwiek nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, nie uczyniliście też Mnie.

⁴⁶I odejdą ci na wieczną karę, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego.