Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Mateusza 5 Bible Online

Mateusza 5 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Mateusza 5

¹A [Jezus], widząc te tłumy, wstąpił na górę i gdy usiadł,[60] przystąpili do Niego Jego uczniowie.

²Wówczas otworzył swoje usta i zaczął ich nauczać[61] tymi słowy:

³Szczęśliwi[62] ubodzy[63] w duchu, gdyż ich jest Królestwo Niebios.

⁴Szczęśliwi, którzy się smucą,[64] gdyż oni będą pocieszeni.

⁵Szczęśliwi łagodni,[65] gdyż oni odziedziczą ziemię.

⁶Szczęśliwi głodni i spragnieni sprawiedliwości, gdyż oni będą nasyceni.[66]

⁷Szczęśliwi miłosierni, gdyż oni miłosierdzia dostąpią.

⁸Szczęśliwi czystego serca, gdyż oni będą oglądać Boga.

⁹Szczęśliwi wprowadzający pokój,[67] gdyż oni będą nazwani synami Boga.

¹⁰Szczęśliwi prześladowani z powodu sprawiedliwości, gdyż ich jest Królestwo Niebios.

¹¹Szczęśliwi jesteście, gdy was będą znieważać i prześladować, i kłamliwie przypisywać wam wszelkie zło ze względu na Mnie.

¹²Cieszcie się i weselcie, gdyż wielka jest wasza nagroda[68] w niebiosach; tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami.

¹³Wy jesteście solą ziemi; jeśli zaś sól zwietrzeje, czym się ją nasala?[69] Do niczego jest już nieprzydatna, poza wyrzuceniem na zewnątrz, na podeptanie przez ludzi.

¹⁴Wy jesteście światłem świata; nie może ukryć się miasto położone na górze.

¹⁵Nie zapalają też lampy i nie stawiają pod miarą[70] [do ziarna], ale na podstawku, aby świeciła wszystkim, którzy są w domu.

¹⁶Tak niech i wasze światło świeci wobec ludzi, by mogli zobaczyć wasze szlachetne czyny i oddać chwałę waszemu Ojcu w niebie.[71]

¹⁷Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo lub proroków; nie przyszedłem znieść, ale wypełnić.

¹⁸Zapewniam was bowiem: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, nie przeminie ani jedna jota lub ani jedna kreska[72] z Prawa — aż wszystko się stanie.

¹⁹Kto zatem rozwiąże jedno z tych przykazań, choćby najmniejsze, i tak będzie nauczał ludzi, najmniejszym będzie nazwany w Królestwie Niebios, a kto będzie stosował i nauczał, ten będzie nazwany wielkim w Królestwie Niebios.

²⁰Mówię wam bowiem, że jeśli wasza sprawiedliwość nie przewyższy [sprawiedliwości] znawców Prawa i faryzeuszów, nie wejdziecie do Królestwa Niebios.

²¹Słyszeliście, że powiedziano przodkom: Nie będziesz zabijał,[73] a kto by zabił, będzie winien[74] sądu.

²²A Ja wam mówię, że każdy, kto gniewa się na swego brata, będzie winien sądu, a kto by powiedział swemu bratu: Raka,[75] będzie winien Sanhedrynu, a kto by powiedział: Głupcze,[76] będzie winien ognia Gehenny.[77]

²³Jeślibyś więc składał swój dar na ołtarzu[78] i tam przypomniałoby ci się, że twój brat ma coś przeciw tobie,

²⁴zostaw swój dar tam przed ołtarzem, odejdź i najpierw pojednaj się ze swym bratem, a potem przyjdź i złóż swój dar.

²⁵Gódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, póki jesteś z nim w drodze, aby przeciwnik nie podał cię sędziemu, a sędzia podwładnemu,[79] i [abyś nie] został wtrącony do więzienia.

²⁶Zapewniam cię, na pewno nie wyjdziesz stamtąd, aż oddasz ostatni kodrantes.[80]

²⁷Słyszeliście, że powiedziano: Nie będziesz cudzołożył.

²⁸A Ja wam mówię, że każdy, kto patrzy na kobietę[81] żądny, by ją mieć,[82] już w swoim sercu scudzołożył z nią.[83]

²⁹A jeśli twe prawe oko gorszy cię,[84] wyłup je i odrzuć od siebie, korzystniej jest bowiem dla ciebie, by zginął jeden z twych członków, niż żeby całe twe ciało zostało wrzucone do Gehenny.

³⁰I jeśli twa prawa ręka gorszy cię, odetnij ją i odrzuć od siebie, korzystniej jest bowiem dla ciebie, by zginął jeden z twych członków, niż żeby całe twe ciało miało pójść do Gehenny.

³¹Powiedziano też: Ktokolwiek oddalałby[85] swą żonę, niech jej da oświadczenie rozwodowe.[86]

³²A ja wam mówię, że każdy, kto oddala[87] swą żonę, poza sprawą nierządu,[88] czyni ją [osobą], względem której scudzołożono,[89] a kto by oddaloną pojął — cudzołoży.[90]

³³Słyszeliście także, że powiedziano przodkom: Nie będziesz krzywoprzysięgał,[91] ale dotrzymasz Panu swoich przysiąg.

³⁴A Ja wam mówię: Nie przysięgać wcale[92] — ani na niebo, gdyż jest tronem Boga,

³⁵ani na ziemię, gdyż jest podnóżkiem Jego stóp, ani na Jerozolimę, gdyż jest miastem Wielkiego Króla;

³⁶nie przysięgaj też na swą głowę, gdyż nie możesz jednego włosa uczynić białym lub czarnym.

³⁷Niech raczej wasze słowo będzie: Tak — tak, nie — nie, a co ponadto — to jest od złego.[93]

³⁸Słyszeliście, że powiedziano: Oko za oko i ząb za ząb.

³⁹A Ja wam mówię: Nie odwzajemniajcie się złu, lecz temu, kto cię uderzy w twój prawy policzek[94] — odwróć mu i drugi.

⁴⁰A temu, kto chce cię pozwać do sądu i wziąć twą koszulę — zostaw mu też płaszcz.

⁴¹I kto by cię zmuszał do jednej[95] mili,[96] idź z nim dwie.

⁴²Temu, kto cię prosi, daj, i nie odwracaj się od tego, kto chce od ciebie pożyczyć.

⁴³Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz kochał swego bliźniego[97] i będziesz nienawidził swego nieprzyjaciela.[98]

⁴⁴A Ja wam mówię: Kochajcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się o tych, którzy was prześladują,

⁴⁵abyście stali się[99] synami waszego Ojca w niebie,[100] gdyż Jego słońce wschodzi nad złymi i dobrymi i deszcz pada na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.

⁴⁶Bo jeśli okazujecie miłość tym, którzy was kochają, jaką macie zapłatę? Czy i celnicy tego nie czynią?

⁴⁷I jeśli pozdrawiacie tylko swoich braci, co nadzwyczajnego czynicie? Czy i poganie[101] tego nie czynią?

⁴⁸Wy zatem macie być doskonali,[102] jak doskonały jest wasz Ojciec niebieski.