Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Marka 11 Bible Online

Marka 11 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Marka 11

¹Gdy zbliżali się do Jerozolimy, do Betfage i do Betanii, blisko Góry Oliwnej, posłał dwóch spośród swoich uczniów,

²mówiąc im: Idźcie do wsi naprzeciw was, a zaraz po wejściu do niej znajdziecie uwiązane oślę, na którym nikt z ludzi jeszcze nie usiadł; odwiążcie je i przyprowadźcie.

³A jeśli ktoś zapytałby was: Dlaczego to robicie? — powiedzcie: Pan je potrzebuje i zaraz je tu z powrotem odeśle.

⁴Poszli więc i znaleźli oślę uwiązane u drzwi, na zewnątrz, przy ulicy — i odwiązali je.

⁵Niektórzy zaś spośród tych, którzy tam stali, zapytali ich: Co robicie, że odwiązujecie to oślę?

⁶I odpowiedzieli tak, jak im polecił Jezus — i pozwolili im.

⁷Przyprowadzili więc oślę do Jezusa, zarzucili na nie swoje szaty, On zaś na nim usiadł.[165]

⁸I wielu rozpostarło na drodze swoje szaty, inni zaś liście obcięte z pól.

⁹A ci, którzy Go poprzedzali i którzy szli za Nim, wołali: Hosanna! [166] Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Pana!

¹⁰Błogosławione nadchodzące Królestwo naszego ojca Dawida! Hosanna na wysokościach!

¹¹I wszedł do Jerozolimy, do świątyni, obejrzał wszystko, a że była już wieczorna godzina, wyszedł z Dwunastoma do Betanii.

¹²Nazajutrz, gdy wyszli z Betanii, poczuł głód,

¹³a widząc figowiec w oddali, pokryty liśćmi, podszedł, [by sprawdzić], czy czegoś na nim nie znajdzie, ale gdy podszedł do niego, nie znalazł nic oprócz liści; nie była to bowiem pora na figi.[167]

¹⁴Wówczas odezwał się i powiedział do niego: Oby już nikt na wieki z ciebie nie jadł owocu.[168] A przysłuchiwali się temu Jego uczniowie.

¹⁵I przyszli do Jerozolimy. Gdy wszedł do świątyni, zaczął wyganiać tych, którzy sprzedawali i kupowali w świątyni, poprzewracał stoły wymieniających [pieniądze][169] oraz stragany sprzedawców gołębi.

¹⁶Nie dopuszczał też, aby ktoś przeniósł przez świątynię [choćby] sprzęt,

¹⁷a gdy nauczał, mówił im: Czy nie zostało napisane: Dom mój będzie nazywany domem modlitwy przez wszystkie narody? A wy zrobiliście z niego jaskinię zbójców.[170]

¹⁸Usłyszeli [to] również arcykapłani oraz znawcy Prawa i szukali, jak by Go zabić, gdyż bali się Go, ponieważ cały tłum był pod wrażeniem Jego nauki.[171]

¹⁹A gdy nastawał wieczór, wychodzili poza miasto.

²⁰Przechodząc zaś rano, zobaczyli, że figowiec jest uschły od korzeni.

²¹Wtedy Piotr wspomniał i powiedział do Niego: Rabbi, spójrz, figowiec, który przekląłeś, usechł.

²²A Jezus odezwał się i powiedział do niego: Miejcie wiarę w Boga![172]

²³Zapewniam was, że ktokolwiek powiedziałby tej górze: Podnieś się i wrzuć się w morze, a nie wątpiłby[173] w swoim sercu, lecz wierzył, że na pewno stanie się to, co mówi, spełni mu się.

²⁴Dlatego mówię wam: Wszystko, o cokolwiek modlicie się i prosicie, wierzcie, że otrzymaliście,[174] a spełni się wam.

²⁵A gdy stoicie i modlicie się, odpuszczajcie, jeśli macie coś przeciw komuś, aby i Ojciec wasz, który jest na niebiosach, odpuścił wam wasze wykroczenia.

²⁶Bo jeśli wy nie odpuścicie, i Ojciec wasz, który jest w niebie, nie odpuści waszych wykroczeń.[175]

²⁷Znów przyszli do Jerozolimy. A gdy przechadzał się po świątyni, podeszli do Niego arcykapłani, znawcy Prawa i starsi.[176]

²⁸Zaczęli Go pytać: Jakim prawem to[177] czynisz? Albo: Kto ci dał władzę, abyś to czynił?

²⁹Jezus zaś powiedział im: Zapytam was o jedną rzecz; odpowiedzcie mi, a Ja wam powiem, jakim prawem to czynię.

³⁰Czy chrzest Jana był z Nieba[178] czy od ludzi? Odpowiedzcie mi.

³¹A oni zaczęli rozważać to między sobą i mówić: Jeśli odpowiemy: Z Nieba, powie: Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?

³²Lecz jeśli odpowiedzielibyśmy: Od ludzi? — obawiali się tłumu. Wszyscy bowiem naprawdę mieli Jana za proroka.

³³Odpowiedzieli zatem Jezusowi: Nie wiemy. Wówczas Jezus powiedział im: To i Ja nie powiem wam, jakim prawem to czynię.