Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Marka 13 Bible Online

Marka 13 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Marka 13

¹Gdy wychodził ze świątyni, powiedział do Niego jeden z Jego uczniów: Nauczycielu, spójrz, co za kamienie i co za budowle![204]

²A Jezus odpowiedział mu: Czy widzisz te wielkie budowle? Nie będzie tu pozostawiony kamień na kamieniu, którego by nie zwalono.

³A gdy siedział na Górze Oliwnej, naprzeciw świątyni, zapytali Go na osobności Piotr, Jakub, Jan i Andrzej:

⁴Powiedz nam, kiedy to nastąpi i jaki będzie znak, gdy się to wszystko będzie miało spełniać?

⁵Wtedy Jezus zaczął im mówić: Uważajcie, aby ktoś was nie zwiódł.

⁶Wielu przyjdzie w moim imieniu, mówiąc: To Ja jestem! I wielu zwiodą.

⁷A gdy usłyszycie o wojnach oraz wieści wojenne, nie bądźcie zaniepokojeni; musi się to stać, ale to jeszcze nie koniec.

⁸Powstanie bowiem naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu, miejscami będą trzęsienia ziemi, będą głody — to początek bólów rodzenia.

⁹Wy natomiast miejcie się na baczności: Będą was wydawać sądom[205] i w synagogach będziecie chłostani, i ze względu na Mnie postawią was przed namiestnikami i królami — na świadectwo dla nich.

¹⁰I wszystkim narodom musi być najpierw głoszona ewangelia.

¹¹A gdy prowadzić was będą ci, którzy was wydadzą, nie martwcie się zawczasu o to, co macie powiedzieć, ale mówcie to, co dane wam będzie w tej godzinie, gdyż nie wy jesteście tymi, którzy mówią, lecz Duch Święty.

¹²I wyda na śmierć brat brata, a ojciec dziecko;[206] powstaną dzieci przeciw rodzicom i doprowadzą do ich śmierci;

¹³i będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mojego imienia; kto jednak wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.

¹⁴Gdy zaś zobaczycie obrzydliwość spustoszenia,[207] stojącą tam, gdzie nie powinna — kto czyta, niech rozumie — wtedy ci, którzy są w Judei, niech uciekają w góry;

¹⁵kto jest na tarasie,[208] niech nie schodzi i nie wchodzi, aby zabrać coś ze swojego domu.

¹⁶Kto na roli, niech nie wraca z powrotem, by zabrać swój płaszcz.

¹⁷Biada zaś brzemiennym[209] oraz karmiącym w tych dniach.

¹⁸Módlcie się też, aby nie stało się to zimą.

¹⁹Dni te bowiem będą czasem takiego ucisku, jakiego nie było od początku stworzenia, którego dokonał Bóg, aż dotąd — i na pewno nie będzie.

²⁰I gdyby Pan nie skrócił tych dni, nie ocalałoby żadne ciało; jednak ze względu na wybranych, których wybrał, skrócił te dni.

²¹I jeśliby ktoś wam wtedy powiedział: Oto tu jest Chrystus! Oto tam! — nie wierzcie;

²²powstaną bowiem fałszywi chrystusowie i fałszywi prorocy, i będą czynić znaki i cuda dla zwiedzenia, jeśli możliwe, wybranych.

²³Wy natomiast strzeżcie się! Zapowiedziałem wam wszystko.

²⁴Ale w tych dniach, po tym ucisku, słońce ulegnie zaćmieniu i księżyc nie wyda swego blasku,

²⁵gwiazdy spadać będą z nieba i moce niebios zostaną wstrząśnięte.

²⁶I wtedy zobaczą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą.

²⁷Wtedy też pośle aniołów i zgromadzi swoich wybranych z czterech wiatrów, od krańca ziemi aż po kraniec nieba.

²⁸Od figowca zaś uczcie się podobieństwa: gdy jego gałązka już staje się miękka i wypuszcza liście, wiecie, że blisko jest lato.

²⁹Tak i wy, gdy zobaczycie, że to się dzieje, wiedzcie, że blisko jest — u drzwi.

³⁰Zapewniam was, nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie.

³¹Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa na pewno nie przeminą.

³²O tym dniu natomiast ani o godzinie nikt nie wie: ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec.

³³Uważajcie! Czuwajcie! Nie wiecie bowiem, kiedy nastanie ten czas.

³⁴Jak człowiek podróżujący zostawił swój dom, dał władzę swoim sługom, każdemu jego zadanie, odźwiernemu zaś nakazał, aby czuwał,

³⁵tak wy czuwajcie, gdyż nie wiecie, kiedy przyjdzie pan domu: czy wieczorem, czy o północy, czy gdy pieje kogut, czy o poranku,

³⁶aby gdy nagle przyjdzie, nie zastał was śpiącymi.

³⁷To, co wam mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie!