Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Marka 15 Bible Online

Marka 15 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Marka 15

¹Zaraz wczesnym rankiem arcykapłani wraz ze starszymi, znawcami Prawa i całym Sanhedrynem[237] odbyli naradę, po czym związali Jezusa, odprowadzili i wydali Piłatowi.[238]

²I zapytał Go Piłat: Czy Ty jesteś królem Żydów? A On odpowiedział mu: Sam mówisz.[239]

³Arcykapłani zaś oskarżali Go o wiele rzeczy.[240]

⁴Wtedy Piłat znów Go zapytał: Nic nie odpowiadasz? Zobacz, jak bardzo Cię oskarżają.

⁵Ale Jezus nic już nie odpowiedział, tak że Piłat się dziwił.

⁶Na święta jednak uwalniał im jednego więźnia, tego, o którego prosili.[241]

⁷I był tam pewien [człowiek], imieniem Barabasz,[242] uwięziony wraz z buntownikami, którzy podczas rozruchów dopuścili się zabójstwa.

⁸Wówczas wystąpił tłum i zaczął prosić o to, aby uczynił im to, co zawsze.

⁹Piłat zaś odezwał się do nich: Czy chcecie, abym wypuścił wam króla Żydów?

¹⁰Przekonywał się bowiem [coraz bardziej], że arcykapłani wydali Go z zawiści.

¹¹Ale arcykapłani podburzyli tłum, aby im raczej wypuścił Barabasza.

¹²Na to Piłat odezwał się ponownie: Co więc chcecie, abym zrobił z tym, którego nazywacie królem Żydów?

¹³A oni znowu zakrzyknęli: Ukrzyżuj Go!

¹⁴Piłat jednak nie przestawał pytać: Co więc złego uczynił? Ale oni tym bardziej krzyczeli: Ukrzyżuj Go!

¹⁵Wtedy Piłat, chcąc uczynić zadość tłumowi, uwolnił im Barabasza, a Jezusa po ubiczowaniu[243] wydał, by został ukrzyżowany.

¹⁶Żołnierze zatem odprowadzili Go na wewnętrzny dziedziniec, to jest do pretorium,[244] i zwołali cały oddział.[245]

¹⁷Ubrali Go w purpurę[246] i nałożyli Mu wieniec upleciony z cierni.

¹⁸I zaczęli Go pozdrawiać: Witaj, królu Żydów![247]

¹⁹Bili Go przy tym trzciną po głowie i pluli na Niego, a zginając kolana, kłaniali Mu się.

²⁰A kiedy wyśmiali Go, zdjęli z Niego purpurę i ubrali Go w Jego szaty. I wyprowadzili Go, aby Go ukrzyżować.

²¹I przymusili przechodzącego [tamtędy] niejakiego Szymona Cyrenejczyka, ojca Aleksandra[248] i Rufusa,[249] który szedł z pola, aby poniósł Jego krzyż.

²²Tak przyprowadzili Go na miejsce Golgota,[250] co w tłumaczeniu znaczy Miejsce Czaszki.

²³Dawali Mu wino zmieszane z mirrą,[251] ale On nie przyjął.

²⁴Wtedy ukrzyżowali Go i rozdzielili Jego szaty, rzucając o nie losy, co kto ma zabrać.

²⁵A gdy Go ukrzyżowali, była godzina trzecia.[252]

²⁶Był też napis z powodem Jego skazania, głoszący: Król Żydów.

²⁷Ukrzyżowali też wraz z Nim dwóch zbójców, jednego po prawicy, a drugiego po Jego lewicy.[253]

²⁸W ten sposób wypełniły się słowa Pisma: I został zaliczony do przestępców.[254]

²⁹A ci, którzy przechodzili obok, bluźnili Mu, kiwając głowami i mówiąc: Hej, Ty, który burzysz przybytek i odbudowujesz go w trzy dni,

³⁰zejdź z krzyża i uratuj siebie!

³¹Podobnie arcykapłani drwili między sobą wraz ze znawcami Prawa i mówili: Innych uratował, a siebie samego uratować nie może.

³²Chrystus, król Izraela! Niech teraz zejdzie z krzyża, abyśmy zobaczyli i uwierzyli. Ubliżali Mu również ci, którzy wraz z Nim zostali ukrzyżowani.[255]

³³A gdy nadeszła godzina szósta, ciemność ogarnęła całą ziemię aż do godziny dziewiątej.[256]

³⁴O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Eloi, Eloi, lema sabachtani? To w tłumaczeniu znaczy: Boże mój, Boże mój, dlaczego Mnie opuściłeś?

³⁵A niektórzy ze stojących obok, gdy to usłyszeli, mówili: Spójrzcie, woła Eliasza!

³⁶Wtedy ktoś podbiegł, napełnił gąbkę winnym octem,[257] zatknął na trzcinę i próbował dać Mu pić, mówiąc: Poczekajcie, zobaczmy, czy Eliasz przyjdzie Go zdjąć.

³⁷Jezus zaś zawołał donośnym głosem i oddał ostatnie tchnienie.[258]

³⁸Wtedy zasłona przybytku została rozdarta na dwoje, od góry do dołu.

³⁹A setnik, który stał naprzeciw, gdy zobaczył, że w taki sposób oddał ostatnie tchnienie, powiedział: Ten człowiek naprawdę był Synem Boga.[259]

⁴⁰Były [tam] też kobiety, które przyglądały się z daleka, a wśród nich Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba Mniejszego i Jozesa, oraz Salome.

⁴¹One, gdy był w Galilei, chodziły za Nim i usługiwały Mu; lecz było też wiele innych, które wraz z Nim przyszły do Jerozolimy.

⁴²Gdy zaś nastał wieczór, a było to Przygotowanie, to jest przed szabatem,

⁴³przyszedł Józef z Arymatei, szanowany radny, który sam też oczekiwał Królestwa Bożego. Odważnie wszedł do Piłata i prosił o ciało Jezusa.

⁴⁴Piłat zdziwił się, że już nie żyje, przywołał jednak setnika i zapytał go, czy dawno umarł.

⁴⁵Upewniony przez setnika, podarował zwłoki Józefowi.

⁴⁶Ten zaś kupił płótno, zdjął Go, owinął w prześcieradło, złożył w grobowcu wykutym w skale, a na wejście do grobowca zatoczył kamień.

⁴⁷Maria Magdalena zaś i Maria, matka Jozesa, przyglądały się, gdzie Go złożono.