Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Marka 2 Bible Online

Marka 2 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Marka 2

¹Po pewnym czasie[32] znów przyszedł do Kafarnaum[33] i usłyszano, że jest w domu.[34]

²Wtedy zeszło się tak wielu, że miejsca nie było nawet przy drzwiach, a On mówił im Słowo.

³Wtem przychodzą niosący do Niego sparaliżowanego, niesionego przez czterech.

⁴Lecz nie mogąc przynieść Mu [go] z powodu tłumu, zdjęli dach tam, gdzie był, i po zdjęciu spuścili posłanie, na którym leżał sparaliżowany.

⁵A Jezus, gdy zobaczył ich wiarę, mówi sparaliżowanemu: Synu,[35] odpuszczone są ci twoje grzechy.

⁶Byli tam zaś niektórzy ze znawców Prawa; siedzieli i rozważali w swoich sercach:

⁷Dlaczego ten tak mówi? Bluźni! Kto może odpuszczać grzechy oprócz jednego — Boga?

⁸A Jezus zaraz rozpoznał w swoim duchu,[36] że tak rozważają w sobie, i powiedział do nich: Dlaczego te rzeczy rozważacie w swoich sercach?

⁹Co jest łatwiejsze?[37] Powiedzieć sparaliżowanemu: Odpuszczone są ci grzechy? Czy powiedzieć: Wstań, weź swoje posłanie i chodź?

¹⁰Lecz abyście się przekonali, że Syn Człowieczy ma prawo odpuszczać grzechy na ziemi — powiedział do sparaliżowanego —

¹¹mówię tobie: Wstań, weź swoje posłanie i idź do swojego domu.

¹²I wstał, zaraz wziął posłanie i wyszedł wobec wszystkich, tak że wszyscy dziwili się i chwalili Boga, mówiąc: Czegoś takiego[38] nigdy nie widzieliśmy!

¹³I znów wyszedł nad morze, a cały tłum schodził się do Niego — i uczył ich.[39]

¹⁴A gdy przechodził, zobaczył Lewiego,[40] Halfeuszowego,[41] siedzącego przy stole celnym[42] — i mówi mu: Chodź za Mną. Wstał więc i poszedł za Nim.

¹⁵A gdy potem spoczywał [przy stole] w jego domu, liczni celnicy i grzesznicy spoczywali wraz z Jezusem i Jego uczniami, byli bowiem liczni — i chodzili za Nim.

¹⁶A gdy znawcy Prawa spośród faryzeuszów zobaczyli, że jada z grzesznikami, a zwłaszcza celnikami, mówili Jego uczniom: Dlaczego je z celnikami i [innymi] grzesznikami?[43]

¹⁷Gdy Jezus to usłyszał, powiedział im: Nie potrzebują lekarza zdrowi, ale ci, którzy mają się źle; nie przyszedłem wzywać sprawiedliwych, lecz grzeszników.

¹⁸A uczniowie Jana i faryzeusze właśnie pościli. Przyszli więc i pytają Go: Dlaczego uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą,[44] a Twoi uczniowie nie poszczą?

¹⁹A Jezus odpowiedział im: Czy goście weselni[45] są w stanie pościć, gdy jest z nimi pan młody? Dopóki mają ze sobą pana młodego, nie są w stanie pościć.

²⁰Przyjdą jednak dni, gdy pan młody zostanie im zabrany. Wtedy, tego dnia, zaczną pościć.

²¹Nikt nie przyszywa łaty z nowego[46] sukna do starego płaszcza, w przeciwnym razie nowe wypełnienie odrywa [więcej] starego i rozdarcie staje się większe.

²²Nikt też nie wlewa młodego wina do starych bukłaków, w przeciwnym razie wino rozrywa bukłaki i traci się wino i bukłaki; ale młode wino — do nowych bukłaków!

²³I stało się[47] w szabat, gdy przechodził wśród zbóż, że Jego uczniowie, odbywając drogę, zaczęli zrywać kłosy.

²⁴Wtedy faryzeusze mówili do Niego: Spójrz! Dlaczego w szabat robią to, czego nie wolno?

²⁵Mówi im więc: Czy nigdy nie czytaliście, co zrobił Dawid, gdy był w potrzebie i był głodny, on i ci, którzy byli z nim?

²⁶Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, arcykapłana, i jadł chleb oblicza,[48] który wolno jeść tylko kapłanom, i dał również tym, którzy byli z nim?

²⁷I powiedział im: Szabat nastał dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu,

²⁸tak że Syn Człowieczy jest również panem szabatu.