Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Marka 3 Bible Online

Marka 3 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Marka 3

¹I znów wszedł do synagogi. A był tam człowiek mający uschłą rękę.[49]

²I śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, aby móc Go oskarżyć.

³Wtem mówi do człowieka, który miał uschłą rękę: Stawaj na środku.

⁴A do nich mówi: Czy wolno w szabat dobrze czynić, czy źle czynić; duszę ocalić, czy zabić? Oni jednak milczeli.

⁵Wtedy, przypatrując się im z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serc, mówi człowiekowi: Wyciągnij rękę! I wyciągnął, a jego ręka odzyskała sprawność.

⁶Faryzeusze zaś zaraz wyszli razem z herodianami[50] i prowadzili naradę w Jego sprawie, jak można by Go zgładzić.

⁷A Jezus ze swoimi uczniami oddalił się ku morzu; ruszył też za Nim liczny tłum z Galilei i z Judei,

⁸z Jerozolimy i z Idumei, zza Jordanu oraz z okolic Tyru i Sydonu — przyszedł do Niego liczny tłum, który usłyszał o wszystkim, co czynił.

⁹I powiedział swoim uczniom, aby była przygotowana dla Niego łódka, z powodu tłumu — aby Go nie stratowali.

¹⁰Wielu bowiem uzdrowił, tak że ci wszyscy, którzy mieli jakieś dolegliwości, parli[51] na Niego, aby Go dotknąć.

¹¹A duchy nieczyste, ilekroć Go widziały, padały przed Nim i wołały: Ty jesteś Synem Bożym!

¹²I często gromił je, aby Go nie ujawniały.

¹³I wszedł na górę i przywołał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego.

¹⁴I ustanowił dwunastu,[52] których też nazwał apostołami,[53] aby byli z Nim i aby posyłać ich do głoszenia,

¹⁵i aby mieli władzę wypędzać demony.

¹⁶Wyznaczył więc dwunastu: Szymona, któremu nadał imię Piotr,

¹⁷Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba — tym nadał imię Boanerges, co znaczy Synowie Gromu —

¹⁸i Andrzeja, i Filipa, i Bartłomieja, i Mateusza, i Tomasza, i Jakuba, syna Halfeusza, i Tadeusza, i Szymona Kananejczyka,

¹⁹i Judasza Iskariotę, który też Go wydał.

²⁰I udał się do domu;[54] i znów zszedł się tłum, tak że nawet nie zdołali zjeść chleba.[55]

²¹A gdy Jego bliscy usłyszeli, wyszli, aby Go zabrać; mówili bowiem, że szaleje.

²²A znawcy Prawa, którzy przybyli z Jerozolimy, utrzymywali, że ma Beelzebula[56] i że wypędza demony dzięki władcy demonów.

²³Wtedy przywołał ich i zaczął im mówić w przypowieściach: Jak może szatan wypędzać szatana?

²⁴Jeśli [jakieś] królestwo jest wewnętrznie podzielone, to królestwo takie nie zdoła się ostać.

²⁵I jeśli [jakiś] dom jest wewnętrznie podzielony, to taki dom nie zdoła się ostać.

²⁶Jeśli zatem szatan powstaje przeciw samemu sobie i jest podzielony, nie zdoła się ostać, lecz ma [przed sobą] koniec.

²⁷Nikt też nie może wejść do domu mocarza i ograbić go ze sprzętów, jeśli najpierw nie zwiąże mocarza, by wtedy splądrować jego dom.

²⁸Zapewniam was, wszystkie grzechy będą synom ludzkim odpuszczone, nawet bluźnierstwa, ilekroć by zbluźnili.

²⁹Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu,[57] nie ma przebaczenia na wieki, ale winny jest grzechu wiecznego.[58]

³⁰Utrzymywali bowiem: Ma ducha nieczystego.

³¹I przyszła Jego matka oraz Jego bracia,[59] zatrzymali się na zewnątrz i posłali do Niego, aby Go przywołać.

³²A wokół Niego siedział tłum. I mówią Mu: Oto Twoja matka, Twoi bracia i Twoje siostry stoją na zewnątrz i szukają Cię.

³³Wtedy odpowiadając im, mówi: Kto jest moją matką i moimi braćmi?

³⁴I przyglądając się tym, którzy wokół Niego siedzieli, mówi: Oto moja matka i moi bracia.

³⁵Kto bowiem pełni wolę Boga, ten jest moim bratem i siostrą, i matką.