Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Marka 7 Bible Online

Marka 7 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Marka 7

¹Zeszli się do Niego faryzeusze i kilku ze znawców Prawa, którzy przybyli z Jerozolimy.

²A gdy zobaczyli, że niektórzy z Jego uczniów jedzą chleb nieczystymi, to znaczy nie obmytymi rękami —

³faryzeusze bowiem oraz wszyscy Żydzi trzymają się tradycji[105] starszych i nie jedzą, jeśli najpierw pięścią nie obmyją sobie rąk;[106]

⁴także po powrocie z rynku, jeśli się nie zanurzą,[107] nie jedzą; jest ponadto wiele innych rzeczy, które przejęli do przestrzegania, jak: zanurzanie kubków, dzbanów, miedzianych naczyń i łóżek —

⁵zapytywali Go zatem faryzeusze i znawcy Prawa: Dlaczego Twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą chleb nie obmytymi rękami?

⁶On zaś im odpowiedział: Trafnie Izajasz prorokował o was, obłudnikach, jak napisano: Ten lud czci Mnie wargami, jednak ich serce jest ode Mnie daleko.

⁷Daremnie Mi jednak oddają cześć, ucząc zasad, które są nakazami ludzkimi.

⁸Porzuciliście przykazanie Boże, a trzymacie się tradycji ludzkiej.

⁹I ciągnął dalej: Pięknie unieważniacie przykazanie Boże, aby podtrzymać swoją tradycję.

¹⁰Mojżesz bowiem powiedział: Czcij swego ojca i matkę; oraz: Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech poniesie śmierć.

¹¹Wy natomiast mówicie: Jeśli człowiek powie ojcu lub matce: Korban, to znaczy darem ofiarnym jest to, co mielibyście ode mnie otrzymać jako pomoc,

¹²to już nie pozwalacie mu nic uczynić dla ojca czy matki.

¹³Unieważniacie Słowo Boga przez swoją tradycję, którą przekazaliście! I wiele tym podobnych rzeczy robicie.

¹⁴Znów przywołał do siebie tłum i zaczął do nich mówić: Słuchajcie Mnie wszyscy i zrozumcie![108]

¹⁵Nic, co do człowieka wchodzi z zewnątrz, nie może go zanieczyścić, ale to, co wychodzi z człowieka, zanieczyszcza człowieka.

¹⁶Kto ma uszy, aby słuchać, niech słucha.[109]

¹⁷A gdy opuścił tłum i wszedł do domu, Jego uczniowie zaczęli Go pytać o tę przypowieść.

¹⁸Wtedy im powiedział: I wy tak niepojętni jesteście? Nie rozumiecie, że nic, co z zewnątrz wchodzi do człowieka, nie może go zanieczyścić,

¹⁹gdyż nie wchodzi do jego serca, lecz do żołądka, a następnie wychodzi do ustępu, oczyszczając[110] wszystkie pokarmy?

²⁰I mówił dalej: To, co wychodzi z człowieka, to zanieczyszcza człowieka.

²¹Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego wychodzą złe zamiary, nierządne czyny, kradzieże, morderstwa,

²²cudzołóstwa, chciwość, niegodziwość, podstęp, wyuzdanie, zawiść,[111] obelżywość, pycha, głupota;

²³wszystkie te złe rzeczy pochodzą z wnętrza i zanieczyszczają człowieka.

²⁴Wstał i odszedł stamtąd w okolice Tyru.[112] Wszedł [tam] do domu, nie chcąc nikogo poznawać, lecz nie zdołał ujść uwadze,

²⁵bo zaraz usłyszała o Nim kobieta, której córeczkę miał duch nieczysty. Przyszła ona i upadła Mu do stóp.

²⁶Kobieta ta była Greczynką, rodem z Syrofenicji, i prosiła Go, aby wypędził demona z jej córki.

²⁷Wtedy powiedział do niej: Pozwól najpierw nasycić się dzieciom, bo niedobrze jest zabierać chleb dzieciom i rzucać szczeniętom.[113]

²⁸Ona zaś w odpowiedzi mówi Mu: Panie, i szczenięta pod stołem jadają z okruszyn dzieci.

²⁹Wtedy jej powiedział: Ze względu na to słowo idź, demon wyszedł z twojej córki.

³⁰A gdy odeszła do swego domu, znalazła dziecko leżące na łóżku, demona zaś już nie było.

³¹Znów opuścił granice Tyru i przyszedł przez Sydon nad Morze Galilejskie środkiem obszarów Dziesięciogrodzia.

³²Wtedy przyprowadzili Mu głuchego i z trudnością mówiącego,[114] i prosili Go, aby położył na niego rękę.

³³On zaś wziął go na stronę, z dala od tłumu, włożył swoje palce w jego uszy, splunął i dotknął jego języka,

³⁴po czym spojrzał w niebo, westchnął i powiedział do niego: Effatha,[115] to znaczy: Otwórz się!

³⁵I zaraz otworzyły się jego uszy, rozwiązały więzy jego języka i zaczął mówić poprawnie.

³⁶I przykazał im surowo, aby nikomu o tym nie mówili, ale im bardziej im przykazywał, tym bardziej oni o tym rozgłaszali.

³⁷Niezmiernie też zdumieni mówili: Wszystko zmienia na dobre, sprawia nawet, że głusi słyszą, a niemi mówią.